ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อุมเบร์โต กอนซาเลซ"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Saeng Petchchai (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
BotKung (คุย | ส่วนร่วม)
เก็บกวาด +แจ้งรอตรวจสอบด้วยบอต
บรรทัด 1: บรรทัด 1:
{{รอการตรวจสอบ}}
{{กล่องข้อมูล นักมวย
{{กล่องข้อมูล นักมวย
| ชื่อ = อุมเบร์โต กอนซาเลซ
| ชื่อ = อุมเบร์โต กอนซาเลซ

รุ่นแก้ไขเมื่อ 07:19, 13 มิถุนายน 2551

อุมเบร์โต กอนซาเลซ
ไฟล์:Humberto gonzalez1.jpg
ชื่อจริงอุมเบร์โต กอนซาเลซ
ฉายาชีกีตา (Chiquita)
รุ่นไลต์ฟลายเวต
เกิด25 มีนาคม พ.ศ. 2509
เม็กซิโก เนซาวัลโกโยตล์
ชกทั้งหมด46
ชนะ43
ชนะน็อก31
แพ้3
เสมอ0
เทรนเนอร์อิกนาเซียว เบอริสเทียล

อุมเบร์โต กอนซาเลซ (Humberto Gonzalez) เกิดเมื่อวันที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2509 ที่เมืองเนซาวัลโกโยตล์ กอนซาเลซเป็นนักมวยชาวเม็กซิกันที่มีชื่อเสียงคนหนึ่งในรุ่นเล็ก ด้วยความเป็นนักมวยที่ชกสนุก เดินหน้าบุกตะลุยตลอดไม่มีถอยหลัง และมักจะปักหลักดวลหมัดกับคู่ต่อสู้ด้วยการเปิดหน้าตลอด ไม่มีการ์ด ไม่มีฟุตเวิร์ก แม้จะเป็นนักมวยรูปร่างเล็กแต่มีช่วงชกที่ยาว ร่างกายแข็งแกร่งกำยำด้วยกล้ามเนื้อ ซ้ำยังมักตีหน้ายักษ์ขู่คู่ต่อสู้อีกต่างหาก จึงได้รับฉายาเป็นภาษาสเปนว่า "Chiquita" หมายถึง ไอ้ตัวเล็ก หรือ เปี๊ยก

ประวัติ

กอนซาเลซทำสถิติชนะรวดถึง 27 ครั้ง ก่อนจะชิงแชมป์โลกในรุ่นไลต์ฟลายเวต สภามวยโลก (WBC) ด้วยการชนะลี ยุลวู นักมวยชาวเกาหลีใต้ ที่เมืองชอนจู ประเทศเกาหลีใต้ประเทศของแชมป์โลก เมื่อปี พ.ศ. 2532

จากนั้นกอนซาเลซป้องกันตำแหน่งได้ถึง 5 ครั้ง และได้เสียแชมป์โลกไปสมัยแรกด้วยการแพ้น็อกยก 6 โรลันโด ปัสกวา นักมวยชาวฟิลิปปินส์ อย่างไม่มีคาดคิดถึง เมื่อปี พ.ศ. 2533 เพราะก่อนการชก กอนซาเลซเป็นต่อปัสกวานักมวยโนเนมอย่างทาบไม่ติด จากนั้นกอนซาเลซอุ่นเครื่องอีกหนึ่งครั้ง และกลับมาเป็นแชมป์โลกสมัยที่สอง ด้วยการชนะคะแนน เมลชอร์ ค็อป คาสโตร นักมวยชาวเม็กซิโกด้วยกัน ที่สามารถแย่งแชมป์โลกมาจากปัสกวาได้ จากนั้นกอนซาเลซก็ป้องกันตำแหน่งแชมป์ไว้ได้อีก 4 ครั้งติด ๆ กัน รวมทั้งเอาชนะนภา เกียรติวันชัย อดีตแชมป์โลกในรุ่นสตรอว์เวตของไทย และเอาชนะเมลชอร์ ค็อป คัสโตร คู่ปรับเก่าได้ด้วย ก่อนที่จะเปิดศึกกับยอดแชมป์โลกในรุ่นนี้ด้วยกันชาวอเมริกันคือ ไมเคิล คาร์บาฮาล ซึ่งการชกกอนซาเลซสามารถชกคาร์บาฮาลได้นับ 8 ถึง 2 ครั้ง เกือบจะชนะน็อกอยู่แล้ว แต่เป็นฝ่ายแพ้น็อกเองในยกที่ 7

กอนซาเลซกลับมาอุ่นเครื่องอีก 2 ครั้ง ก่อนจะพบกับคาร์บาฮาลอีกครั้ง ในปี พ.ศ. 2536 คราวนี้กอนซาเลซเป็นฝ่ายชนะคะแนนไปได้ ได้ครองแชมป์ไลท์ฟลายเวทถึง 2 สถาบัน และได้พบกับคาร์บาฮาลอีกเป็นครั้งที่ 3 ซึ่งการชกครั้งนี้เป็นไปด้วยความจืดชืด และกอนซาเลซก็เป็นฝ่ายย้ำแค้นชนะคะแนนไปได้อีกครั้ง แต่ปฏิกิริยาจากผู้ชมหลังการชกไม่ดีเลย เมื่อครบ 12 ยก ผู้ชมต่างพากันเขวี้ยงเบาะรองนั่งเก้าอี้ปลิวว่อนไปทั่วทั้งสนาม กอนซาเลซป้องกันตำแหน่งครั้งนี้ไว้ได้เพียง 3 ครั้ง ก่อนจะแพ้น็อกอย่างบอบช้ำที่สุดแก่ สมาน ส.จาตุรงค์ นักมวยโนเนมชาวไทย ในปี พ.ศ. 2538 ที่ใคร ๆ ต่างคิดว่ากอนซาเลซน่าจะเอาชนะไปได้ไม่ยาก แต่ผลการชกกลับคล้ายกับการที่กอนซาเลซเสียแชมป์โลกครั้งแรกต่อปัสกวา หากแต่ครั้งนี้กอนซาเลซบอบช้ำมากกว่าด้วยซ้ำ ซึ่งก่อนการชกกอนซาเลซประสบปัญหาเรื่องลดน้ำหนักตัวอย่างมาก ประกอบกับประมาทผู้ท้าชิงชาวไทย จึงทำให้พ่ายแพ้ไปอย่างบอบช้ำที่สุด หลังจากนั้นกอนซาเลซก็ได้แขวนนวมไปทันที

เกียรติประวัติ

  • แชมป์เม็กซิโกรุ่นไลท์ฟลายเวท (2530 – 2531)
  • แชมป์โลกรุ่นไลท์ฟลายเวท WBC
    • ชิง 25 มิถุนายน 2532 ชนะคะแนน ลี ยุลวู ที่ เกาหลีใต้
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 9 ธันวาคม 2532 ชนะคะแนน ชาง จุงกู ที่ เกาหลีใต้
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 24 มีนาคม 2533 ชนะน็อค ฟรานซิสโก เตเยดอร์ ยก 3 ที่ เม็กซิโก
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 4 มิถุนายน 2533 ชนะน็อค หลุยส์ มอนโซเต้ ยก 3 ที่ สหรัฐ
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 4, 23 กรกฎาคม 2533 ชนะน็อค ลิม จุงเคือม ยก 5 ที่ สหรัฐ
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 5, 25 สิงหาคม 2533 ชนะน็อค จอร์จ ริเวรา ยก 9 ที่ เม็กซิโก
    • เสียแชมป์ 19 ธันวาคม 2533 แพ้น็อค โรแลนโด พลาสคัว ยก 6 ที่ สหรัฐ
  • แชมป์โลกรุ่นไลท์ฟลายเวท WBC
    • ชิง 3 มิถุนายน 2534 ชนะคะแนน เมลชอร์ ค็อบ คัสโตร ที่ สหรัฐ
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 27 มกราคม 2535 ชนะคะแนน โดมิงโก โซซา ที่ สหรัฐ
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 7 มิถุนายน 2535 ชนะน็อค คิม กวางซุน ยก 12 ที่ เกาหลีใต้
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 14 กันยายน 2535 ชนะน็อค นภา เกียรติวันชัย ยก 2 ที่ สหรัฐ
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 4, 7 ธันวาคม 2535 ชนะคะแนน เมลชอร์ ค็อบ คัสโตร ที่ สหรัฐ
    • เสียแชมป์ 13 มีนาคม 2536 แพ้น็อค ไมเคิล คาร์บาฮาล ยก 7 ที่ สหรัฐ
    • แชมป์โลกรุ่นไลท์ฟลายเวท WBC และ IBF
    • ชิง 19 กุมภาพันธ์ 2537 ชนะคะแนน ไมเคิล คาร์บาฮาล ที่ สหรัฐ
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 10 กันยายน 2537 ชนะน็อค ฮวน โดมิงโก คอร์โดบา ยก 8 ที่ สหรัฐ
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 12 พฤศจิกายน 2537 ชนะคะแนน ไมเคิล คาร์บาฮาล ที่ สหรัฐ
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 31 มีนาคม 2538 ชนะน็อค เฮซุส ซูนิก้า ยก 5 ที่ สหรัฐ
    • เสียแชมป์ 15 กรกฎาคม 2538 แพ้น็อค สมาน ส.จาตุรงค์ ยก 7 ที่ สหรัฐ

อ้างอิง