ตำบลน้ำเกลี้ยง
ตำบลน้ำเกลี้ยง | |
|---|---|
| การถอดเสียงอักษรโรมัน | |
| • อักษรโรมัน | Tambon Nam Kliang |
 ศูนย์ราชการและศูนย์กลางการค้าของอำเภอน้ำเกลี้ยง ตั้งอยู่ที่หมู่บ้านวารีรัตน์ ตำบลน้ำเกลี้ยง | |
| ประเทศ | ไทย |
| จังหวัด | ศรีสะเกษ |
| อำเภอ | น้ำเกลี้ยง |
| พื้นที่ | |
| • ทั้งหมด | 51.99 ตร.กม. (20.07 ตร.ไมล์) |
| ประชากร | |
| • ทั้งหมด | 6,255 คน |
| • ความหนาแน่น | 120.31 คน/ตร.กม. (311.6 คน/ตร.ไมล์) |
| รหัสไปรษณีย์ | 33130 |
| รหัสภูมิศาสตร์ | 331501 |
 ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย | |
องค์การบริหารส่วนตำบลน้ำเกลี้ยง | |
|---|---|
  อบต.น้ำเกลี้ยง ที่ตั้งที่ทำการองค์การบริหารส่วนตำบลน้ำเกลี้ยง | |
| พิกัด: 14°54′47.7″N 104°32′53.8″E / 14.913250°N 104.548278°E | |
| ประเทศ |  ไทย |
| จังหวัด | ศรีสะเกษ |
| อำเภอ | น้ำเกลี้ยง |
| พื้นที่ | |
| • ทั้งหมด | 51.99 ตร.กม. (20.07 ตร.ไมล์) |
| ประชากร (2564) | |
| • ทั้งหมด | 6,255 คน |
| • ความหนาแน่น | 120.31 คน/ตร.กม. (311.6 คน/ตร.ไมล์) |
| รหัส อปท. | 06331505 |
| ที่อยู่ที่ทำการ | เลขที่ 80 หมู่ที่ 10 ตำบลน้ำเกลี้ยง อำเภอน้ำเกลี้ยง จังหวัดศรีสะเกษ 33130 |
| เว็บไซต์ | www |
| ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย | |
น้ำเกลี้ยง เป็นตำบลหนึ่งในอำเภอน้ำเกลี้ยง จังหวัดศรีสะเกษ อยู่ห่างจากที่ว่าการอำเภอน้ำเกลี้ยงไปทางทิศตะวันออกประมาณ 5.6 กิโลเมตร และห่างจากตัวจังหวัดศรีสะเกษประมาณ 40 กิโลเมตร และยังเป็นที่ตั้งสถานที่ราชการคือ ที่ว่าการอำเภอน้ำเกลี้ยง โรงพยาบาลน้ำเกลี้ยง สถานีตำรวจภูธรน้ำเกลี้ยง ฯลฯ ซึ่งเป็นจุดศูนย์กลางของทุกตำบลในอำเภอน้ำเกลี้ยง
ประวัติ[แก้]
เดิมพื้นที่ "ตำบลน้ำเกลี้ยง" เป็นส่วนหนึ่งของอำเภอกันทรารมย์ ต่อมาทางราชการได้แบ่งพื้นที่การปกครองออกมาตั้งเป็นกิ่งอำเภอน้ำเกลี้ยง[2] ตามประกาศกระทรวงมหาดไทยลงวันที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2529 โดยมีผลบังคับตั้งแต่วันที่ 22 มกราคม ปีเดียวกัน ต่อมาเมื่อวันที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2528 ได้แยกพื้นที่การปกครองหมู่ที่ 4,14,17 (บ้านเขิน) หมู่ที่ 2,12 (บ้านสบาย) หมู่ที่ 6 (บ้านโนนหนองสิม) หมู่ที่ 15 (บ้านโนนสว่าง) และหมู่ที่ 8 (บ้านหนองระไง) ตำบลน้ำเกลี้ยง ตั้งเป็นตำบลเขิน[3] และมีผลในวันที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2529 ในปี พ.ศ. 2533 ได้ตั้งตำบลรุ่งระวี แยกออกจากตำบลละเอาะ และตำบลเขิน[4] ซึ่งเป็นหมู่บ้านในตำบลน้ำเกลี้ยงเดิม
ตำบลน้ำเกลี้ยง ได้มีการจัดตั้งองค์กรในรูปแบบสภาตำบลตามประกาศของคณะปฏิวัติที่ 326 ให้เป็นองค์กรที่ทำหน้าที่หลักในด้านการพัฒนาตำบลตอบสนองต่อนโยบายการกระจายอำนาจลงสู่ท้องถิ่น ตั้งแต่วันที่ 24 สิงหาคม 2516[5] และต่อมาได้มีพระราชกฤษฎีกายกฐานะขึ้นเป็น อำเภอน้ำเกลี้ยง[6] ตามประกาศกระทรวงมหาดไทยลงวันที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2537 โดยให้มีผลตั้งแต่วันที่ 3 มิถุนายน ปีเดียวกัน ทำให้เขตสภาตำบลน้ำเกลี้ยง อำเภอกันทรารมย์ โอนเข้ามาอยู่ในเขตของอำเภอน้ำเกลี้ยง จากนั้นสภาตำบลจึงได้ยกฐานะเป็นองค์การบริหารส่วนตำบลน้ำเกลี้ยง[7] ตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เมื่อวันที่ 19 มกราคม 2539 และมีผลในวันที่ 30 มกราคม ปีเดียวกัน เป็นต้นมา
ต่อมาทางราชการได้แยกพื้นที่การปกครองของตำบลน้ำเกลี้ยงเพื่อจัดตั้งตำบลใหม่อีกครั้ง โดยได้แยกพื้นที่การปกครองหมู่ที่ 3,4 (บ้านคูบ) หมู่ที่ 5 (บ้านหนองแวง) หมู่ที่ 6 (บ้านสะพุง) หมู่ที่ 9 (บ้านสะเต็ง) หมู่ที่ 10 (บ้านโนนเชียงสี) หมู่ที่ 13 (บ้านสร้างแก้ว) และหมู่ที่ 15 (บ้านโนนยาง) ตำบลน้ำเกลี้ยง ตั้งเป็นตำบลคูบ[8] ตามประกาศของกระทรวงมหาดไทยลงวันที่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2538 โดยให้มีผลตั้งแต่วันที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2539
ที่ตั้งและอาณาเขต[แก้]
ตำบลน้ำเกลี้ยง มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียง ดังนี้
- ทิศเหนือ ติดต่อกับตำบลคูบ อำเภอน้ำเกลี้ยง
- ทิศตะวันออก ติดต่อกับตำบลโพธิ์ และตำบลเหล่ากวาง อำเภอโนนคูณ
- ทิศใต้ ติดต่อกับตำบลเขิน และตำบลรุ่งระวี อำเภอน้ำเกลี้ยง
- ทิศตะวันตก ติดต่อกับตำบลรุ่งระวี ตำบลละเอาะ ตำบลตองปิด อำเภอน้ำเกลี้ยง และตำบลจาน อำเภอกันทรารมย์
การปกครอง[แก้]
พื้นที่ตำบลน้ำเกลี้ยงประกอบด้วยหมู่บ้านทั้งสิ้นจำนวน 10 หมู่บ้าน มีจำนวนประชากร 6,244 คน แบ่งเป็นชาย 3,221 คน หญิง 3,023 คน (เดือนสิงหาคม 2564) เป็นตำบลที่มีจำนวนประชากรน้อยที่สุดในอำเภอน้ำเกลี้ยง
- หมายถึงจำนวนประชากรได้เพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับปีก่อน
- หมายถึงจำนวนประชากรได้คงเดิมเมื่อเทียบกับปีก่อน
- หมายถึงจำนวนประชากรได้ลดลงเมื่อเทียบกับปีก่อน
* ปี พ.ศ. 2558 มีการรวมผู้ที่ไม่ได้สัญชาติไทยในทะเบียนราษฎร ส่งผลให้ข้อมูลจำนวนประชากรปีดังกล่าวเพิ่มขึ้นเป็นจำนวนมาก
| หมู่บ้าน | พ.ศ. 2563 [9] | พ.ศ. 2562[10] | พ.ศ. 2561[11] | พ.ศ. 2560[12] | พ.ศ. 2559[13] | พ.ศ. 2558[14] | พ.ศ. 2557[15] | พ.ศ. 2556[16] | พ.ศ. 2555[17] |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| น้ำเกลี้ยง (หมู่ 1) | 1,372 | 1,361 | 1,341 | 1,326 | 1,322 | 1,297 | 1,276 | 1,276 | 1,277 |
| ลุมภู | 1,116 | 1,118 | 1,102 | 1,084 | 1,071 | 1,062 | 1,053 | 1,037 | 1,028 |
| น้ำเกลี้ยง (หมู่ 6) | 789 | 788 | 786 | 785 | 776 | 780 | 761 | 764 | 755 |
| หนองบาง | 725 | 734 | 740 | 735 | 716 | 721 | 710 | 700 | 701 |
| ชมพูทอง | 513 | 507 | 507 | 514 | 503 | 497 | 491 | 490 | 482 |
| ทุ่งศรีอุดม | 456 | 453 | 454 | 456 | 454 | 443 | 445 | 433 | 440 |
| วารีรัตน์ | 404 | 404 | 414 | 421 | 431 | 423 | 426 | 420 | 414 |
| นาเจริญ | 368 | 370 | 371 | 358 | 357 | 368 | 369 | 363 | 363 |
| หนองนาเวียง | 275 | 276 | 280 | 281 | 283 | 274 | 269 | 276 | 276 |
| ภูคำ | 180 | 181 | 180 | 178 | 173 | 173 | 175 | 173 | 170 |
| *ทะเบียนบ้านกลาง | 21 | 183 | 183 | 183 | 183 | 185 | 184 | 186 | 187 |
| รวม | 6,219 | 6,375 | 6,358 | 6,321 | 6,269 | 6,223 | 6,159 | 6,118 | 6,093 |
อ้างอิง[แก้]
- ↑ ประชากรในเขตตำบลน้ำเกลี้ยง เดือนมิถุนายน พ.ศ. 2564 โดยกรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย.
- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง แบ่งเขตท้องที่อำเภอกันทรารมย์ จังหวัดศรีสะเกษ ตั้งเป็นกิ่งอำเภอน้ำเกลี้ยง" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 103 (9 ง): 157. January 21, 1986. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2012-03-24. สืบค้นเมื่อ 2021-10-22.
- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง ตั้งและเปลี่ยนแปลงเขตตำบลในท้องที่อำเภอกันทรลักษณ์ อำเภอกันทรารมย์ และอำเภอขุขันธ์ จังหวัดศรีสะเกษ" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 103 (175 ง): (ฉบับพิเศษ) 56-81. October 10, 1986.
- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง ตั้งและกำหนดเขตตำบลในท้องที่อำเภอขุขันธ์ อำเภอกันทรลักษณ์ อำเภอยางชุมน้อย กิ่งอำเภอน้ำเกลี้ยง และกิ่งอำเภอวังหิน จังหวัดศรีสะเกษ" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 107 (149 ง): (ฉบับพิเศษ) 61-83. August 17, 1990.
- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การจัดตั้งสภาตำบลตามประกาศคณะปฏิวัติ ฉบับที่ ๓๒๖ ลงวันที่ ๑๓ ธันวาคม ๒๕๑๕" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 90 (108 ง): (ฉบับพิเศษ) 1-72. August 24, 1973.
- ↑ "พระราชกฤษฎีกาตั้งอำเภอเปือยน้อย อำเภอภูผาม่าน อำเภอราชสาส์น อำเภอเกาะสีชัง อำเภอไชยปราการ อำเภอนาหมื่น อำเภอสันติสุข อำเภอพลับพลาชัย อำเภอทุ่งยางแดง อำเภอไม้แก่น อำเภอศรีสมเด็จ อำเภอน้ำเกลี้ยง อำเภอบึงบูรพ์ อำเภอเจริญศิลป์ อำเภอนิคมน้ำอูน อำเภอกระแสสินธุ์ อำเภอนาหม่อม อำเภอท่าแพ อำเภอชัยบุรี และอำเภอศรีวิไล พ.ศ. ๒๕๓๗" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 111 (21 ก): 32–34. June 3, 1994. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2007-09-30. สืบค้นเมื่อ 2021-10-22.
- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง จัดตั้งองค์การบริหารส่วนตำบล (จำนวน ๒๑๔๓ แห่ง)" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 113 (9 ง): 164–165. January 30, 1996. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2012-01-25. สืบค้นเมื่อ 2021-10-22.
- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง ตั้งและกำหนดเขตตำบลในท้องที่อำเภอราษีไศล อำเภอยางชุมน้อย และอำเภอน้ำเกลี้ยง จังหวัดศรีสะเกษ" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 113 (2 ง): 9–20. January 4, 1996.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2563." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [1] 2564. สืบค้น 18 มีนาคม 2564.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2562." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [2] 2563. สืบค้น 10 มกราคม 2563.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2561." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2562/E/036/T_0032.PDF 2562. สืบค้น 12 กุมภาพันธ์ 2562.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2560." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2561/E/041/22.PDF 2561. สืบค้น 26 กุมภาพันธ์ 2561.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง กรมการปกครอง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2559." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.bora.dopa.go.th/stat/y_stat59.htm 2560. สืบค้น 3 มีนาคม 2560.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง กรมการปกครอง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2558." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.bora.dopa.go.th/stat/y_stat58.htm 2558. สืบค้น 16 กุมภาพันธ์ 2559.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง กรมการปกครอง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2557." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.bora.dopa.go.th/stat/pk/pk_57.pdf 2558. สืบค้น 1 มีนาคม 2558.
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเนกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่างๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ ๓๑ ธันวาคม ๒๕๕๖, เล่ม ๑๓๑, ตอน ๔๑ ง , ๔ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๗, หน้า ๑
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง กรมการปกครอง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2555." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.bora.dopa.go.th/stat/y_stat55.html 2555. สืบค้น 3 เมษายน 2556.
