ชอฮ์นอเม
| ชอฮ์นอเม | |
|---|---|
.jpg) บาห์รามที่ 5 และCourtiers Entertained by Barbad the Musician (from a manuscript in the Brooklyn Museum) | |
| ผู้ประพันธ์ | เฟร์โดว์ซี |
| ผู้แปล | เจมส์ แอทกินสัน อาร์เธอร์และเอ็ดมอน วอร์เนอร์ รูเบน เลวี ดิก เดวิส บะฮ์มัน โซฮ์รับจิ สูรติ และมัซบัน เกียรา |
| ประเทศ | จักรวรรดิกาสนาวิยะห์ |
| ภาษา | ภาษาเปอร์เซียคลาสสิก |
| หัวเรื่อง | ประมวลเรื่องปรัมปราเปอร์เซีย, ประวัติศาสตร์ประเทศอิหร่าน |
| ประเภท | มหากาพย์แห่งชาติ |
| ชนิดสื่อ | เอกสารที่เขียนด้วยมือ |
| เรื่องก่อนหน้า | โฆดอย-นอเม |
| ข้อความ | ชอฮ์นอเม ที่ วิกิซอร์ซ |
ชอฮ์นอเม (เปอร์เซีย: شاهنامه, Šāhnāmeh, [ʃɒːhnɒːˈme]; "คัมภีร์กษัตริย์") เป็นโคลงมหากาพย์เรื่องยาวเขียนโดยกวีชาวเปอร์เซีย เฟร์โดว์ซี ระหว่างประมาณ ค.ศ. 977 ถึง 1010 และเป็นมหากาพย์ประจำชาติของอิหร่าน (เปอร์เซีย), อัฟกานิสถาน (คอระซาน), ทาจิกิสถาน และโลกที่พูดภาษาเปอร์เซีย ประกอบด้วยบทร้อยกรองราว 50,000 บท[1] ชอฮ์นอเม บอกเล่าตำนานและอดีตตามประวัติศาสตร์บางส่วนของจักรวรรดิเปอร์เซียตั้งแต่สร้างโลกจนการพิชิตดินแดนเปอร์เซียของอิสลามในคริสต์ศตวรรษที่ 7 ปัจจุบัน ประเทศอิหร่าน อัฟกานิสถาน และภูมิภาคข้างเคียงซึ่งได้รับอิทธิพลจากวัฒนธรรมเปอร์เซีย (เช่น จอร์เจีย อาร์มีเนีย ตุรกี ดาเกสถาน) รับเอามหากาพย์ประจำชาตินี้
งานนี้มีความสำคัญหลักในวัฒนธรรมเปอร์เซีย ถือว่าเป็นวรรณกรรมยอดเยี่ยม และเป็นการนิยามอัตลักษณ์วัฒนธรรมทางเชื้อชาติ-ชาติของประเทศอิหร่านและอัฟกานิสถานสมัยใหม่[2] นอกจากนี้ ยังสำคัญต่อผู้เชื่อศาสนาโซโรอัสเตอร์ร่วมสมัย เพราะได้ย้อนรอยความเชื่อมโยงทางประวัติศาสตร์ระหว่างการกำเนิดของศาสนากับการสวรรคตของผู้ปกครองจักรวรรดิซาเซเนียนพระองค์สุดท้ายระหว่างการพิชิตดินแดนของมุสลิมและการหมดอิทธิพลของโซโรอัสเตอร์ในประเทศอิหร่าน
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Lalani, Farah (13 May 2010). "A thousand years of Firdawsi's Shahnama is celebrated". The Ismaili. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-08-05. สืบค้นเมื่อ 24 May 2010.
- ↑ Ashraf, Ahmad (30 March 2012). "Iranian Identity iii. Medieval Islamic Period". Encyclopædia Iranica. สืบค้นเมื่อ April 2010.
{{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help)