จักรพรรดิเรเง็ง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จักรพรรดิเรเง็ง
จักรพรรดิญี่ปุ่น องค์ที่ 112
ครองราชย์
5 มีนาคม ค.ศ. 1663 — 2 พฤษภาคม ค.ศ. 1687
ราชาภิเษกค.ศ. 1663
พระราชวังหลวงเคียวโตะ
รัชกาลก่อนหน้าโกะ-ไซ
รัชกาลถัดไปฮิงะชิยะมะ

พระนามเต็มสมเด็จพระจักรพรรดิเรเง็ง
พระราชสมภพ9 กรกฎาคม ค.ศ. 1654
พระบรมนามาภิไธยเจ้าชายซะโตะฮิโตะ
สวรรคต24 กันยายน ค.ศ. 1732
พระราชบิดาจักรพรรดิโกะ-มิซุโน
พระราชโอรส-ธิดาเจ้าชายอะซะฮิโตะ , จักรพรรดิฮิงะชิยะมะ

จักรพรรดิเรเง็ง (ญี่ปุ่น: 霊元天皇โรมาจิReigen-tennō) จักรพรรดิองค์ที่ 112 แห่งราชวงศ์ญี่ปุ่นตามที่ได้จัดเรียงไว้ใน รายพระนามจักรพรรดิญี่ปุ่น ครองสิริราชสมบัติระหว่าง ค.ศ. 1663 — ค.ศ. 1687

หลังจากเจ้าชายซะโตะฮิโตะประสูติได้ไม่นาน จักรพรรดิโกะ-โคเมียว จักรพรรดิองค์ที่ 110 ผู้เป็นพระเชษฐาต่างพระราชมารดาได้สถาปนาพระองค์ขึ้นเป็นผู้สืบราชบัลลังก์เมื่อเจ้าชายซะโตะฮิโตะมีพระชนมายุเพียง 4 เดือนจักรพรรดิโกะ-โคเมียวก็ประชวรด้วยไข้ฝีดาษและเสด็จสวรรคตอย่างกะทันหันเมื่อวันที่ 20 เดือน 9 ปี โจโอ ที่ 3 ตรงกับวันที่ 30 ตุลาคม ค.ศ. 1654 ขณะมีพระชนมายุเพียง 21 พรรษาราชบัลลังก์จึงตกมาอยู่ที่เจ้าชายนะงะฮิโตะพระเชษฐาต่างพระราชมารดาอีกพระองค์หนึ่งพระชนมายุเพียง 16 พรรษาที่ขึ้นสืบราชบัลลังก์เป็น จักรพรรดิโกะ-ไซ

เจ้าชายซะโตะฮิโตะเสด็จขึ้นสืบราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศเมื่อวันที่ 26 เดือน 1 ปี คันบุง ที่ 3 ตรงกับวันที่ 5 มีนาคม ค.ศ. 1663 ภายหลังจากการสละราชบัลลังก์ของจักรพรรดิโกะ-ไซหลังจากนั้นไม่นานได้มีพิธีราชาภิเษกจักรพรรดิเรเง็งที่ พระราชวังหลวงเคียวโตะ

ในปี เท็นนะ ที่ 2 ตรงกับ ค.ศ. 1682 จักรพรรดิเรเง็งได้สถาปนา เจ้าชายอะซะฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 朝仁) พระราชโอรสองค์ที่ 5 พระชนมายุเพียง 7 พรรษาขึ้นเป็นรัชทายาทและผู้สืบราชบัลลังก์และได้มีการจัดพิธีเฉลิมฉลองอย่างยิ่งใหญ่หลังจากมิได้จัดมานานกว่า 300 ปี

จักรพรรดิเรเง็งได้สละราชบัลลังก์ให้กับเจ้าชายอะซะฮิโตะขึ้นเป็น จักรพรรดิฮิงะชิยะมะ เมื่อวันที่ 21 เดือน 3 ปี โจเกียว ที่ 4 ตรงกับวันที่ 2 พฤษภาคม ค.ศ. 1687 หลังจากครองสิริราชสมบัติได้ 24 ปีหลังจากนั้นอีก 4 วันคือวันที่ 25 เดือน 3 ปี โจเกียว ที่ 4 ตรงกับวันที่ 6 พฤษภาคม ค.ศ. 1687 ได้มีการจัดพิธีราชาภิเษกจักรพรรดิฮิงะชิยะมะขึ้นที่ พระราชวังหลวงเคียวโตะ

หลังจากอดีตจักรพรรดิเรเง็งสละราชบัลลังก์แล้วได้ย้ายไปประทับที่ พระราชวังหลวงเซนโต ในพระราชสถานะ ไดโจเท็นโน (มหาจักรพรรดิ) และที่พระราชวังแห่งนี้พระองค์ได้กุมพระราชอำนาจอยู่เหนือพระราชโอรสและพระราชนัดดานานถึง 26 ปีจนกระทั่งอดีตจักรพรรดิเรเง็งเสด็จออกผนวชเมื่อ ค.ศ. 1713 โดยได้รับฉายาทางธรรมว่า โซโจ (Sojō)

จนกระทั่งวันที่ 6 เดือน 8 ปี เคียวโฮ ที่ 17 ตรงกับวันที่ 24 กันยายน ค.ศ. 1732 ตรงกับรัชสมัยจักรพรรดิฮิงะชิยะมะจักรพรรดิองค์ที่ 114 ผู้เป็นพระราชนัดดาอดีตจักรพรรดิเรเง็งหรือพระภิกษุโซโจเสด็จสวรรคตขณะมีพระชนมายุ 79 พรรษา