ทอง

ดูเพิ่ม: ท็อฺง, ท่อง, ท้อง, และ ท๋อง

ภาษาไทย[แก้ไข]

จากภาษาจีนเก่า 銅 (OC *doːŋ, “ทองแดง”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ທອງ (ทอง), ภาษาเขมร ទង់ (ทง̍), ថង (ถง) และ ទង (ทง), ภาษาเวียดนาม đồng

การแบ่งพยางค์		ทอง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	tɔɔng
	ราชบัณฑิตยสภา	thong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/tʰɔːŋ˧/^{(สัมผัส)}

ทอง

ธาตุ แท้ชนิด หนึ่ง เนื้อ แน่น มาก สี เหลือง สุกปลั่ง เป็น โลหะมีค่า, เรียก เต็ม ว่า ทองคำ
เรียกสิ่ง ที่ทำ ด้วย ทองเหลือง ว่า ทอง ก็มี
กระทะทอง

หม้อทอง
ใช้ประกอบสิ่งต่าง ๆ บางอย่างโดย อนุโลม ตาม ลักษณะสี เป็นชื่อเรียกเฉพาะ
ขนมทอง
ขนมชนิดหนึ่ง รูปวงกลม มีน้ำตาลหยอดข้างบน

ปลาทอง
ปลาชนิดหนึ่ง ตัวสีเหลืองหรือแดงส้ม
(ภาษาปาก, สแลง) ขี้

ดูที่ อรรถาภิธาน:ทอง

โลหะ

ทอง

ทอง

ทอง

ทอง

ทอง