Balkon
Balkon – element architektoniczny budynku, nadwieszony, posiadający formę otwartą[2][3]. Stanowi część składową lokalu (mieszkania) i zazwyczaj powiązany jest z pomieszczeniem reprezentacyjnym. Jest to przestrzeń użytkowa – umożliwiająca lepszy, wzrokowy kontakt z otoczeniem i rekreacyjna – stanowiąca połączenie wnętrza budynku z zewnętrzem, będąca namiastką „zielonej izby” lub tarasu.
Oprócz funkcji typowo użytkowej balkon spełnia również funkcję dekoracyjną. Zastosowanie ozdobnych wsporników i balustrad wpływa na wzbogacenie formy elewacji, a wysunięcie płyty balkonowej przed lico ściany i związane z tym światłocienie – na plastyczność całej bryły. Balkony i loggie sygnalizują treść budynku i podkreślają jego mieszkalny charakter.
Balkony stosowane były już w starożytności, ich ślady odnaleziono w budynkach znajdujących się w Pompejach czy Ostii[3]. Stosowane w architekturze średniowiecznej, renesansowej. W okresie baroku stosowane w pałacach, w późniejszym okresie stały się charakterystyczne dla budownictwa mieszkaniowego.
Materiał[edytuj | edytuj kod]
Najstarsze balkony wykonywane były zwykle z drewna lub z kamienia, od XIX wieku do ich konstrukcji zaczęto stosować żeliwo, a następnie stal i beton[4].
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
Balkon składa się z płyty balkonowej, która może być oparta na ozdobnych wspornikach takich, jak na przykład konsole czy atlanci. Wokół płyty balkonowej umieszczona jest pełna lub ażurowa balustrada[3].
Współczesny balkon stosowany w budownictwie mieszkaniowym składa się zwykle z zawieszonej wspornikowo płyty żelbetowej o szerokości do 1,50 metra (możliwe są większe szerokości przy zastosowaniu odpowiednich rozwiązań budowlanych), która może być wsparta na wystających ze ściany belkach stalowych lub żelbetowych i ograniczona balustradą wysokości 0,90–1,1 metra. Do wnętrza mieszkania prowadzą drzwi balkonowe. Zgodnie z polskim prawem budowlanym – warunkami technicznymi dla budynków – balkony umieszcza się na wysokości co najmniej 2,4 metra nad chodnikiem[5]. Ze względów bezpieczeństwa obecnie w budynkach wysokich i wysokościowych stosowanie balkonów powyżej 25 metrów jest niedopuszczalne[6].
Balkon w sztuce[edytuj | edytuj kod]
- obraz:
- powieść:
- „Mannen på balkongen” Maj Sjöwall i Per Wahlöö (przekład polski „Mężczyzna na balkonie”)
- teatr:
- scena balkonowa z dramatu „Romeo i Julia” Williama Szekspira
- „Balkon” – sztuka francuskiego dramatopisarza Jeana Geneta
- film:
- „The Balcony” („Balkon”), reżyseria Joseph Strick, USA, 1963
- „Sommer vorm Balkon”, reżyseria Andreas Dresen, Niemcy, 2004
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Woningen J.J.P. Oud, Hoek Van Holland https://www.matharchitecten.nl/projecten/renovatie-transformatie/woningen-en-winkels-hoek-van-holland/
- ↑ Witold Szolginia: Ilustrowana encyklopedia dla wszystkich. Architektura i Budownictwo. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1975, s. 23.
- ↑ a b c Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 30. ISBN 83-01-12365-6.
- ↑ Zdzisław Mączeński: Elementy i detale architektoniczne w rozwoju historycznym. Warszawa: Arkady, 1997 (reprint), s. 202. ISBN 83-01-12365-6.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (z 12.04.2002 r., Dz.U. Nr 75, poz. 690), Dział VII. Bezpieczeństwo użytkowania, § 293 ust. 2.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (z 12.04.2002 r., Dz.U. Nr 75, poz. 690), Dział VII. Bezpieczeństwo użytkowania, § 303.