ออกซิโตซิน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก Oxytocin)
ออกซิโตซิน
การอ่านออกเสียง/ˌɒksɪˈtoʊsɪn/
ข้อมูลทางสรีรวิทยา
เนื้อเยื่อต้นกำเนิดต่อมใต้สมอง
เนื้อเยื่อเป้าหมายทั่ว
ตัวรับตัวรับออกซิโทซิน (oxytocin receptor)
ยับยั้งatosiban
สารต้นกำเนิดoxytocin/neurophysin I prepropeptide
เมแทบอลิซึมตับและoxytocinaseอื่น
ข้อมูลเภสัชจลนศาสตร์
การจับกับโปรตีน30%
การเปลี่ยนแปลงยาตับและoxytocinaseอื่น
ครึ่งชีวิตทางชีวภาพ1–6 นาที (ในหลอดเลือดดำ)
~2 ชั่วโมง (ทางจมูก)[1][2]
การขับออกน้ำดีและไต
ตัวบ่งชี้
  • 1-({(4R,7S,10S,13S,16S,19R)-19-amino-7-(2-amino-2-oxoethyl)-10-(3-amino-3-oxopropyl)-16-(4-hydroxybenzyl)-13-[(1S)-1-methylpropyl]-6,9,12,15,18-pentaoxo-1,2-dithia-5,8,11,14,17-pentaazacycloicosan-4-yl}carbonyl)-L-prolyl-L-leucylglycinamide
เลขทะเบียน CAS
PubChem CID
IUPHAR/BPS
DrugBank
ChemSpider
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
ECHA InfoCard100.000.045
ข้อมูลทางกายภาพและเคมี
สูตรC43H66N12O12S2
มวลต่อโมล1007.19 g/mol g·mol−1
แบบจำลอง 3D (JSmol)
  • CC[C@H](C)[C@@H]1NC(=O)[C@H](Cc2ccc(O)cc2)NC(=O)[C@@H](N)CSSC[C@H](NC(=O)[C@H](CC(N)=O)NC(=O)[C@H](CCC(N)=O)NC1=O)C(=O)N3CCC[C@H]3C(=O)N[C@@H](CC(C)C)C(=O)NCC(N)=O
  • InChI=1S/C43H66N12O12S2/c1-5-22(4)35-42(66)49-26(12-13-32(45)57)38(62)51-29(17-33(46)58)39(63)53-30(20-69-68-19-25(44)36(60)50-28(40(64)54-35)16-23-8-10-24(56)11-9-23)43(67)55-14-6-7-31(55)41(65)52-27(15-21(2)3)37(61)48-18-34(47)59/h8-11,21-22,25-31,35,56H,5-7,12-20,44H2,1-4H3,(H2,45,57)(H2,46,58)(H2,47,59)(H,48,61)(H,49,66)(H,50,60)(H,51,62)(H,52,65)(H,53,63)(H,54,64)/t22-,25-,26-,27-,28-,29-,30-,31-,35-/m0/s1 checkY
  • Key:XNOPRXBHLZRZKH-DSZYJQQASA-N checkY
  (verify)
สารานุกรมเภสัชกรรม

ออกซิโตซิน (อังกฤษ: oxytocin, Oxt) เป็นเปปไทด์ฮอร์โมน (peptide hormone) และนิวโรเปปไทด์ (neuropeptide) ปกติแล้วผลิตโดยนิวเคลียสพาราเวนทริคิวลาร์ (paraventricular nucleus) ของไฮโปทาลามัส และปล่อยโดยต่อมใต้สมองส่วนหลัง (posterior pituitary)[3] ทำงานในการเชื่อมโยงทางสังคม การสืบพันธ์ในทั้งสองเพศ รวมถึงระหว่างและหลังการให้กำเนิดบุตร[4] ออกซิโตซินปล่อยสู่กระแสเลือดในรูปแบบของฮอร์โมนขณะตอบสนองต่อการยืดตัวของปากมดลูกและมดลูกระหว่างการคลอดบุตร และต่อการกระตุ้นที่หัวนมระหว่างให้นมบุตร[5] สิ่งนี้ช่วยในการให้กำเนิด, ในการพัฒนาความสัมพันธ์ระหว่างมารดาและบุตร และในการผลิตน้ำนม[5][6] ออกซิโตซินถูกค้นพบโดย เฮนรี เดล (Henry Dale) ใน พ.ศ. 2449[7] รูปร่างของโมเลกุลถูกระบุใน พ.ศ. 2495[8] ออกซิโตซินยังถูกใช้เป็นยาที่ช่วยระหว่างคลอดบุตร[9][10][11]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ Weisman O, Zagoory-Sharon O, Feldman R (2012). "Intranasal oxytocin administration is reflected in human saliva". Psychoneuroendocrinology. 37 (9): 1582–6. doi:10.1016/j.psyneuen.2012.02.014. PMID 22436536.
  2. ↑ Huffmeijer R, Alink LR, Tops M, Grewen KM, Light KC, Bakermans-Kranenburg MJ, Ijzendoorn MH (2012). "Salivary levels of oxytocin remain elevated for more than two hours after intranasal oxytocin administration". Neuro Endocrinology Letters. 33 (1): 21–5. PMID 22467107.
  3. ↑ Gray's Anatomy: The Anatomical Basis of Clinical Practice (41 ed.). Elsevier Health Sciences. 2015. p. 358. ISBN 978-0-7020-6851-5.
  4. ↑ Yang HP, Wang L, Han L, Wang SC (2013). "Nonsocial functions of hypothalamic oxytocin". ISRN Neuroscience. 2013: 179272. doi:10.1155/2013/179272. PMC 4045544. PMID 24967304.
  5. ↑ 5.0 5.1 Chiras DD (2012). Human Biology (7th ed.). Sudbury, MA: Jones & Bartlett Learning. p. 262. ISBN 978-0-7637-8345-7.
  6. ↑ Human Evolutionary Biology. Cambridge University Press. 2010. p. 282. ISBN 978-1-139-78900-4.
  7. ↑ Dale, H. H (1906). "On some physiological actions of ergot". The Journal of Physiology. 34 (3): 163–206. doi:10.1113/jphysiol.1906.sp001148. PMC 1465771. PMID 16992821.
  8. ↑ Corey E (2012). "Oxytocin". Molecules and Medicine. John Wiley & Sons. ISBN 978-1-118-36173-3.
  9. ↑ "Oxytocin: Summary". IUPHAR/BPS guide to pharmacology. International Union of Basic and Clinical Pharmacology. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-10-25. สืบค้นเมื่อ 14 December 2016. Endogenous oxytocin is a hormone and neuropeptide, which plays a role in social bonding, sexual reproduction and is required during and after childbirth. Purified oxytocin is used clinically.
  10. ↑ "Oxytocin". The American Society of Health-System Pharmacists. สืบค้นเมื่อ 1 June 2015.
  11. ↑ The Oxford Handbook of Prosocial Behavior. Oxford University Press. 2015. p. 354. ISBN 978-0-19-539981-3.
Stub icon

บทความเคมีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ออกซิโตซิน&oldid=10934467"