มิเกล เมริโน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก Mikel Merino)
มิเกล เมริโน
เมริโน กับเรอัลโซซิเอดัด ในปี ค.ศ. 2018
ข้อมูลส่วนตัว
ชื่อเต็ม มิเกล เมริโน ซาซอน[1]
วันเกิด (1996-06-22) 22 มิถุนายน ค.ศ. 1996 (27 ปี)[2]
สถานที่เกิด ปัมโปลนา สเปน[2]
ส่วนสูง 1.88 เมตร (6 ฟุต 2 นิ้ว)[2]
ตำแหน่ง กองกลาง
ข้อมูลสโมสร
สโมสรปัจจุบัน
 เรอัลโซซิเอดัด
หมายเลข 8
สโมสรเยาวชน
เซเด อามิโก
โอซาซูนา
สโมสรอาชีพ*
ปี ทีม ลงเล่น (ประตู)
2014 โอซาซูนาเบ 5 (0)
2014–2016 โอซาซูนา 63 (5)
2016–2017 โบรุสซีอาดอร์ทมุนท์ 8 (0)
2017 → นิวคาสเซิลยูไนเต็ด (ยืมตัว) 7 (0)
2017–2018 นิวคาสเซิลยูไนเต็ด 17 (1)
2018– เรอัลโซซิเอดัด 125 (13)
ทีมชาติ‡
2014–2015 สเปน อายุไม่เกิน 19 ปี 12 (1)
2016–2019 สเปน อายุไม่เกิน 21 ปี 20 (4)
2021  สเปน โอลิมปิก 6 (1)
2020– สเปน 11 (0)
เกียรติประวัติ
ตัวแทนของ ธงชาติสเปน สเปน
ฟุตบอลชาย
ยูฟ่าเนชันส์ลีก
รองชนะเลิศ อิตาลี 2021
โอลิมปิก
เหรียญเงิน - รองชนะเลิศ โตเกียว 2020 ทีม
ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป รุ่นอายุไม่เกิน 21 ปี
ชนะเลิศ อิตาลี 2019
รองชนะเลิศ โปแลนด์ 2017
ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป รุ่นอายุไม่เกิน 19 ปี
ชนะเลิศ กรีซ 2015
*นัดที่ลงเล่นและประตูที่ยิงให้แก่สโมสรเฉพาะลีกในประเทศเท่านั้น
ข้อมูลล่าสุด ณ วันที่ 23:38, 22 พฤษภาคม ค.ศ. 2022 (UTC)
‡ ข้อมูลการลงเล่นและประตูให้แก่ทีมชาติล่าสุด
ณ วันที่ 14 พฤศจิกายน ค.ศ. 2021

มิเกล เมริโน ซาซอน (สเปน: Mikel Merino Zazón; เกิดวันที่ 22 มิถุนายน ค.ศ. 1996) เป็นนักฟุตบอลชาวสเปน ปัจจุบันลงเล่นในตำแหน่งกองกลางให้แก่เรอัลโซซิเอดัด สโมสรในลาลิกา และทีมชาติสเปน

สโมสรอาชีพ[แก้]

โอซาซูนา[แก้]

เมริโนเกิดในปัมโปลนา แคว้นนาวาร์ เขาเริ่มต้นอาชีพนักฟุตบอลกับทีมเยาวชนของเซเด อามิโก ก่อนย้ายไปเซอา โอซาซูนา[3] ในปี ค.ศ. 2014 เขาได้ลงเล่นในระดับอาชีพกับทีมสำรองของสโมสรเป็นครั้งแรกในเตร์เซราดิบิซิออน[3]

ในวันที่ 23 สิงหาคม ค.ศ. 2014 เมริโนลงสนามนัดแรกให้กับทีมชุดใหญ่ ในนัดเหย้าที่พวกเขาเอาชนะบาร์เซโลนา เบ 2–0 ในเซกุนดาดิบิซิออน[4] ในวันที่ 21 ธันวาคม เขาทำประตูแรกในระดับอาชีพได้สำเร็จช่วยให้ทีมของเขาเอาชนะอูเด ลัสปัลมัส 2–1 ที่กรันกานาเรีย[5]

เมริโนได้รับการลงทะเบียนขึ้นสู่ทีมชุดใหญ่อย่างเป็นทางการ ในวันที่ 31 มกราคม ค.ศ. 2015 โดยได้สวมเสื้อหมายเลข 8[6] เขาลงเล่นมากถึง 29 นัดพร้อมกับทำ 1 ประตู ช่วยให้โอซาซูนารอดตกชั้นอย่างหวุดหวิด

ในวันที่ 22 พฤษภาคม ค.ศ. 2016 เขาทำสองประตูช่วยให้โอซาซูนาเอาชนะเซเด นูมันเซีย 3–2 ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ทีมผ่านเข้าสู่รอบเพลย์ออฟเลื่อนชั้น ในวันที่ 8 มิถุนายน ในรอบรองชนะเลิศนัดแรก เขายังทำสองประตูช่วยให้ทีมเอาชนะฌิมนัสติก 3–1 ในอีก 3 วันต่อมาซึ่งโอซาซูนาต้องออกไปเยือนที่แคว้นกาตาลุญญา เขายังทำ 1 ประตู และ 1 แอสซิสต์ให้แก่ฆาบิเอร์ ฟลัญโญ ช่วยให้ทีมเอาชนะ 2–3 รวมผลสองนัดชนะ 6–3[7] ทำให้พวกเขาผ่านเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศไปพบกับฌิโรนา โดยเขาได้ลงเล่นทั้งสองนัด ช่วยให้ทีมเอาชนะในนัดแรกที่เอลซาดาร์ 2–1[8] และชนะในนัดที่สองที่มุนติลิบี 0–1 รวมผลสองนัดชนะ 3–1[9] ทำให้พวกเขาเลื่อนชั้นสู่ลาลิกาได้อีกครั้ง หลังตกชั้นลงมาในปี ค.ศ. 2014

ดอร์ทมุนท์[แก้]

ในวันที่ 15 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2016 เมริโนได้เซ็นสัญญาร่วมทีมกับโบรุสซีอาดอร์ทมุนท์เป็นเวลา 5 ปี โดยจะย้ายร่วมทีมในวันที่ 1 กรกฎาคม เป็นต้นไป ด้วยค่าตัว 3.8 ล้านยูโร[10] ในวันที่ 14 ตุลาคม เขาได้ลงเล่นในบุนเดิสลีกานัดแรก ในนัดที่เสมอกับแฮร์ทา เบเอ็สเซ 1–1 โดยลงเล่นครบ 90 นาทีในตำแหน่งเซ็นเตอร์แบ็ก คู่กับมัททีอัส กินเทอร์[11]

ตลอดฤดูกาลเขาได้ลงเล่นเพียง 9 นัด โดย 8 นัดเกิดขึ้นในบุนเดิสลีกา และอีกหนึ่งนัดในเดเอ็ฟเบ-โพคาล ซึ่งลงเล่นเพียงนัดเดียวเป็นเวลา 19 นาทีในรอบก่อนรองชนะเลิศ นัดที่เอาชนะชปอร์ทฟร็อยน์เดอล็อทเทอ 3–0 ซึ่งสุดท้ายทีมของเขาสามารถคว้าแชมป์รายการนี้ได้[12]

นิวคาสเซิลยูไนเต็ด (ยืมตัว)[แก้]

ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2017 เมริโนย้ายร่วมทีมนิวคาสเซิลยูไนเต็ด ด้วยสัญญายืมตัวระยะยาวซึ่งมีข้อตกลงตามเงื่อนไขที่บังคับให้ทีมต้องซื้อไปร่วมทีมถาวร หากลงเล่นตามจำนวนที่กำหนด[13][14][15]

เขาได้ลงเล่นในพรีเมียร์ลีกนัดแรกในวันที่ 13 สิงหาคม ค.ศ. 2017 ในนัดเหย้าที่แพ้ให้กับทอตนัมฮอตสเปอร์ 0–2 จากการเปลี่ยนตัวลงมาแทนดไวต์ เกย์ล ในนาทีที่ 76[16]ในวันที่ 21 ตุลาคม ค.ศ. 2017 เขาทำประตูแรกและเป็นประตูเดียวให้กับทีมได้ ช่วยให้ทีมเอาชนะคริสตัลพาเลซ 1–0 ในพรีเมียร์ลีก ที่เซนต์เจมส์พาร์ก ตลอดฤดูกาลเขาได้ลงเล่น 25 นัด ช่วยให้ทีมจบลำดับที่ 10 ของตารางพรีเมียร์ลีก[17]

เรอัลโซซิเอดัด[แก้]

ในวันที่ 12 กรกฎาคม ค.ศ. 2018 เมริโนได้ย้ายร่วมทีมเรอัลโซซิเอดัด หลังสัญญาถาวรของเขากับนิวคาสเซิลเพิ่งเริ่มต้นเมื่อ 12 วันก่อน[18] ซึ่งไม่มีการเปิดเผยค่าตัวสำหรับการย้ายทีมครั้งนี้ แต่มีรายงานออกมาว่าอยู่ราว 12 ล้านยูโร[19] เขาได้ลงเล่นในลาลิกานัดแรกในวันที่ 188 สิงหาคม ในนัดที่เอาชนะบิยาร์เรอัล 2–1 ที่เอสตาดิโอเดลาเซรามิกา โดยได้ลงเล่น 59 นาที[20] ในวันที่ 21 กันยายน เขาทำประตูแรกให้กับทีมได้ในเกมที่เอาชนะเอเซเด อูเอสกา 0–1 ที่เอลอัลโกรัซ[21] ในวันที่ 3 เมษายน ค.ศ. 2021 เขายังได้ลงเล่นในรอบชิงชนะเลิศของฟุตบอลโกปาเดลเรย์ ฤดูกาล 2019–20 พบกับอัตเลติกบิลบาโอที่ลาการ์ตูฆา เขาได้ลงเล่นครบ 90 นาทีช่วยให้ทีมเอาชนะทีมร่วมแคว้นประเทศบาสก์ 0–1 ทำให้โซซิเอดัดชนะเลิศการแข่งขันเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ ค.ศ. 1987[22]

สถิติอาชีพ[แก้]

สโมสร[แก้]

ณ วันที่ 21 มิถุนายน ค.ศ. 2022[23]
Appearances and goals by club, season and competition
สโมสร ฤดูกาล ลีก ถ้วย ลีกคัพ ระดับทวีป อื่น ๆ รวม
ลีก ลงเล่น ประตู ลงเล่น ประตู ลงเล่น ประตู ลงเล่น ประตู ลงเล่น ประตู ลงเล่น ประตู
โอซาซูนา เบ 2013–14 เตร์เซราดิบิซิออน 5 0 — — — — 5 0
รวม 5 0 — — — — 5 0
โอซาซูนา 2014–15 เซกุนดาดิบิซิออน 29 1 0 0 — — — 29 1
2015–16 34 4 0 0 — 4[a] 3 — 38 7
รวม 63 5 0 0 — — — 67 8
โบรุสซีอาดอร์ทมุนท์ 2016–17 บุนเดิสลีกา 8 0 1 0 — 0 0 0 0 9 0
นิวคาสเซิลยูไนเต็ด (ยืมตัว) 2017–18 พรีเมียร์ลีก 7 0 0 0 0 0 — — 7 0
นิวคาสเซิลยูไนเต็ด 17 1 1 0 0 0 — — 18 1
รวม 24 1 1 0 0 0 — — 25 1
เรอัลโซซิเอดัด 2018–19 ลาลิกา 29 3 3 1 — — — 32 4
2019–20 36 5 7[b] 1 — — — 43 6
2020–21 26 2 1 0 — 8[c] 0 1[d] 0 36 2
2021–22 34 3 3 0 — 6[c] 1 — 43 4
รวม 125 13 14 2 — 14 1 1 0 154 16
รวมทั้งหมด 229 22 16 2 0 0 14 1 5 3 260 27
  1. ↑ ลงเล่นในเซกุนดาดิบิซิออน รอบเพลย์-ออฟ
  2. ↑ รวมถึงการลงเล่นในโกปาเดลเรย์ รอบชิงชนะเลิศ 2020 ซึ่งเลื่อนมาแข่งขันในปี ค.ศ. 2021)
  3. ↑ 3.0 3.1 ลงเล่นในยูฟ่ายูโรปาลีก
  4. ↑ Appearance(s) in Supercopa de España

ทีมชาติ[แก้]

ณ วันที่ 21 มิถุนายน ค.ศ. 2022[24]
สเปน
ปี ลงเล่น ประตู
2020 6 0
2021 5 0
รวม 11 0

เกียรติประวัติ[แก้]

สโมสร[แก้]

ดอร์ทมุนท์

เรอัลโซซิเอดัด

ทีมชาติ[แก้]

สเปน อายุไม่เกิน 19 ปี

สเปน อายุไม่เกิน 21 ปี

สเปน โอลิมปิก

สเปน

ส่วนบุคคล[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ "Updated squads for 2017/18 Premier League confirmed". Premier League. 2 February 2018. สืบค้นเมื่อ 15 February 2018.
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 "Mikel Merino". Eurosport. สืบค้นเมื่อ 20 September 2020.
  3. ↑ 3.0 3.1 Astráin, Fermín (17 March 2014). "Mikel Merino, noveno juvenil en debutar" [Mikel Merino, ninth youth player to debut]. Diario de Navarra (ภาษาสเปน). สืบค้นเมื่อ 23 August 2014.
  4. ↑ "El equipo también responde" [The team also answer] (ภาษาสเปน). CA Osasuna. 23 August 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-08-03. สืบค้นเมื่อ 23 August 2014.
  5. ↑ "Osasuna asalta el Gran Canaria" [Osasuna take Gran Canaria]. Marca (ภาษาสเปน). 21 December 2014. สืบค้นเมื่อ 21 December 2014.
  6. ↑ "Mikel Merino llevará el dorsal 8 y Kenan Kodro, el 9" [Mikel Merino will have the number 8 jersey and Kenan Kodro, the 9]. Diario de Navarra (ภาษาสเปน). 31 January 2015. สืบค้นเมื่อ 3 February 2015.
  7. ↑ "Merino: "No sé si le saldré barato o caro al Borussia, me centro en jugar"" [Merino: "I don't know if Borussia will get me for a lot of money or not, I just play"]. Diario de Navarra (ภาษาสเปน). 22 May 2016. สืบค้นเมื่อ 8 June 2016.
  8. ↑ García, Gregorio (8 June 2016). "Osasuna toma ventaja, pero no sentencia" [Osasuna get the upper hand, but do not get job done]. Marca (ภาษาสเปน). สืบค้นเมื่อ 8 June 2016.
  9. ↑ García, Gregorio (11 June 2016). "Y el primer finalista es... Osasuna" [And the first finalists are... Osasuna]. Marca (ภาษาสเปน). สืบค้นเมื่อ 14 June 2016.
  10. ↑ "Borussia Dortmund verpflichtet Mikel Merino" [Borussia Dortmund acquire Mikel Merino] (ภาษาเยอรมัน). Borussia Dortmund. 15 February 2016. สืบค้นเมื่อ 15 February 2016.
  11. ↑ Brack, Tim (14 October 2016). "Merino überzeugt als Ballmagnet" [Merino gets job done as ball magnet] (ภาษาเยอรมัน). Sport1. สืบค้นเมื่อ 15 October 2016.
  12. ↑ DFB-Pokal, 2016/2017, Viertelfinale dfb.de สืบค้นเมื่อ 9 พฤศจิกายน ค.ศ. 2021
  13. ↑ Valentine, Ben (28 July 2017). "Newcastle land Mikel Merino on loan from Borussia Dortmund". Goal. สืบค้นเมื่อ 28 July 2017.
  14. ↑ "Fix! Dortmunds Merino wechselt zu Newcastle" [Done! Dortmund's Merino moves to Newcastle] (ภาษาเยอรมัน). kicker. 28 July 2017. สืบค้นเมื่อ 28 July 2017.
  15. ↑ "Mikel Merino signs for Newcastle from Borussia Dortmund in permanent deal". BBC Sport. 13 October 2017. สืบค้นเมื่อ 13 October 2017.
  16. ↑ Newcastle 0-2 Tottenham bbc สืบค้นเมื่อ 9 พฤศจิกายน ค.ศ. 2021
  17. ↑ Walker, Michael (21 October 2017). "Mikel Merino's late header gives Newcastle victory over Crystal Palace". The Guardian. สืบค้นเมื่อ 18 July 2020.
  18. ↑ "Latest news: Mikel Merino joins Real Sociedad". Newcastle United F.C. 12 July 2018. สืบค้นเมื่อ 12 July 2018.
  19. ↑ Vicente, Álvaro (16 July 2018). "Mikel Merino: "Si Urrutia ha dicho que no hubo interés, no soy nadie para decir lo contrario"" [Mikel Merino: "If Urrutia has said that there was no interest, I am not one to say the opposite"]. El Correo (ภาษาสเปน). สืบค้นเมื่อ 17 July 2018.
  20. ↑ "La Real Sociedad comienza la campaña venciendo en el Estadio de la Cerámica" [Real Sociedad start the campaign winning at the Estadio de la Cerámica] (ภาษาสเปน). La Liga. 18 August 2018. สืบค้นเมื่อ 21 September 2020.
  21. ↑ Egea, Pablo (21 September 2018). "Mikel Merino gives nine-man Real Sociedad victory away to Huesca". Marca (ภาษาสเปน). สืบค้นเมื่อ 18 July 2020.
  22. ↑ "Merino lidera el éxito de un grupo joven y atrevido" (ภาษาสเปน). EL CORREO. 3 April 2021. สืบค้นเมื่อ 9 November 2021.
  23. ↑ ข้อมูลของ มิเกล เมริโน ที่ ซ็อกเกอร์เวย์
  24. ↑ "Mikel Merino". EU-Football.info. สืบค้นเมื่อ 20 September 2020.
  25. ↑ Reidy, Paul (3 April 2021). "Athletic Club 0–1 Real Sociedad: result, summary, goal". Diario AS. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-04-19. สืบค้นเมื่อ 3 April 2021.
  26. ↑ Lowe, Sid (3 April 2021). "Real Sociedad beat Athletic to claim Copa del Rey and Basque glory". The Guardian. สืบค้นเมื่อ 3 April 2021.
  27. ↑ Haslam, Andrew (19 July 2015). "Spain see off Russia for seventh Under-19 crown". UEFA. สืบค้นเมื่อ 20 July 2015.
  28. ↑ Begley, Emlyn (30 June 2019). "Spain U21 2–1 Germany U21". BBC Sport. สืบค้นเมื่อ 1 July 2019.
  29. ↑ "Germany U21 1–0 Spain U21". BBC Sport. 30 June 2017. สืบค้นเมื่อ 11 September 2019.
  30. ↑ "Tokyo Olympics 2021 medal count updates: who has won more? Tally by country, today, 7 August". Diario AS. 7 August 2021. สืบค้นเมื่อ 23 August 2021.
  31. ↑ "Spain 1–2 France". UEFA. 10 October 2021. สืบค้นเมื่อ 12 October 2021.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  32. ↑ "Mikel Merino named Liga Adelante Player of the Month for June". La Liga. 28 June 2016. สืบค้นเมื่อ 29 June 2016.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ มิเกล เมริโน
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=มิเกล_เมริโน&oldid=10829899"