เอ็ม. ไนท์ ชามาลาน
เอ็ม. ไนท์ ชามาลาน | |
|---|---|
_(cropped_2).jpg) ชามาลาน ใน ค.ศ. 2018 | |
| เกิด | มาโนช เนลลิยัตตู ชามาลาน 6 สิงหาคม ค.ศ. 1970 มาเฮ, ปุฑุเจรี, อินเดีย |
| สัญชาติ | อินเดีย อเมริกา[1] |
| ศิษย์เก่า | มหาวิทยาลัยนิวยอร์ก |
| อาชีพ |
|
| ปีปฏิบัติงาน | ค.ศ. 1992–ปัจจุบัน |
| องค์การ | บลายดิงเอจพิกเชอส์ |
| ผลงาน | รายชื่อเต็ม |
| คู่สมรส | ภาวนา วาสวานี (สมรส 1992) |
| บุตร | 3 รวมถึง ซาลีกาและอิชานะ |
| รางวัล | รายชื่อเต็ม |
| เกียรติยศ | ปัทมาศรี (2008)[2] |
มาโนช เนลลิยัตตู "เอ็ม. ไนท์" ชามาลาน[1] (อังกฤษ: Manoj Nelliyattu "M. Night" Shyamalan; เกิดวันที่ 6 สิงหาคม ค.ศ. 1970)[3] เป็นผู้กำกับ ผู้อำนวยการสร้างและผู้เขียนบทภาพยนตร์ชาวอเมริกา ภาพยนตร์ของเขามักใช้เรื่องเหนือธรรมชาติและตอนจบที่หักมุม ภาพยนตร์ของเขาทำเงินรวมกันมากกว่า 3.3 พันล้านดอลลาร์สหรัฐทั่วโลก[4]
ชามาลานเกิดใน มาเฮ, อินเดีย และเติบโตใน เพนน์แวลลีย์, เพนซิลเวเนีย ผลงานภาพยนตร์เรื่องแรก ๆ ของเขา ได้แก่ เพรย์อิงวิทเองเกอร์ (1992) และ ไวด์อะเวก (1998) ก่อนที่เขาจะมีชื่อเสียงจากภาพยนตร์เรื่อง ซิกซ์เซ้นส์...สัมผัสสยอง (1999) ซึ่งทำให้เขาได้รับการเสนอชื่อในรางวัลออสการ์สาขาผู้กำกับภาพยนตร์ยอดเยี่ยมและบทภาพยนตร์ดั้งเดิมยอดเยี่ยม ภาพยนตร์เรื่องถัดมาของเขา ได้แก่ เฉียด…ชะตาสยอง (2000), สัญญาณสยองโลก (2002) และ หมู่บ้านสาปสยอง (2004) ตามมาด้วยภาพยนตร์ที่ได้รับการตอบรับที่ไม่ดีอย่าง ผู้หญิงในสายน้ำ...นิทานลุ้นระทึก (2006), เดอะ แฮปเพนนิ่ง วิบัติการณ์สยองโลก (2008), มหาศึก 4 ธาตุ จอมราชันย์ (2010) และ สยองโลกร้างปี (2013) ก่อนที่เขาจะกลับมามีชื่อเสียงอีกครั้งด้วยภาพยนตร์เรื่อง เดอะ วิสิท (2015), จิตหลุดโลก (2016), คนเหนือมนุษย์ (2019), โอลด์ (2021) และ เสียงเคาะที่กระท่อม (2023)[5]
ชามาลานยังเป็นหนึ่งในผู้อำนวยการสร้างฝ่ายบริหารและเป็นผู้กำกับบางตอนให้กับละครชุดแนวไซไฟเรื่อง เมืองหลอน คนลวง (2015–2016) ของทเวนตีเทเลวิชัน และละครชุดแนวสยองขวัญทางจิตวิทยาเรื่อง เซอร์เวนต์ (2019–2023) ของแอปเปิลทีวี+ ซึ่งเขาก็ทำหน้าที่เป็นโชว์รันเนอร์ด้วย[6][7]
ผลงาน[แก้]
| ปี | ชื่อเรื่อง | ผู้จัดจำหน่าย |
|---|---|---|
| 1992 | เพรย์อิงวิทเองเกอร์ | ซีเนวิสตาส์ลิมิตเต็ด |
| 1998 | ไวด์อะเวก | มิราแมกซ์ฟิล์มส์ |
| 1999 | ซิกซ์เซ้นส์...สัมผัสสยอง | บวยนาวิสตาพิกเชอส์ |
| 2000 | เฉียด…ชะตาสยอง | |
| 2002 | สัญญาณสยองโลก | |
| 2004 | หมู่บ้านสาปสยอง | |
| 2006 | ผู้หญิงในสายน้ำ...นิทานลุ้นระทึก | วอร์เนอร์บราเธอส์พิกเชอส์ |
| 2008 | เดอะ แฮปเพนนิ่ง วิบัติการณ์สยองโลก | ทเวนตีท์เซนจูรีฟอกซ์ |
| 2010 | มหาศึก 4 ธาตุ จอมราชันย์ | พาราเมาต์พิกเจอส์ |
| 2013 | สยองโลกร้างปี | โซนี่พิกเจอส์รีลีดซิง |
| 2015 | เดอะ วิสิท | ยูนิเวอร์แซลพิกเจอส์ |
| 2016 | จิตหลุดโลก | |
| 2019 | คนเหนือมนุษย์ | |
| 2021 | โอลด์ | |
| 2023 | เสียงเคาะที่กระท่อม | |
| 2024 | แทร็ป | วอร์เนอร์บราเธอส์พิกเชอส์ |
ผลตอบรับ[แก้]
ผลตอบรับ ทั้งคำวิจารณ์และรายได้ จากการกำกับภาพยนตร์ทั้งหมด 12 เรื่องของ เอ็ม. ไนท์ ชามาลาน
| ชื่อ | รอตเทนโทเมโทส์[8] | เมทาคริติก[9] | ซีเนม่าสกอร์[10] | ทุนสร้าง | รายได้ทั่วโลก | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| ไวด์ อะเวค |  40% (4.81/10) (30 รีวิว) |
— | $6,000,000 | $282,175 | ||
| ซิกซ์เซ้นส์...สัมผัสสยอง |  86% (7.63/10) (154 รีวิว) |
64 (35 รีวิว) | A– | $40,000,000 | $672,806,292 | |
| เฉียดชะตา...สยอง | 70% (6.34/10) (169 รีวิว) |
62 (31 รีวิว) | C | $75,000,000 | $248,118,121 | |
| ไซน์: สัญญาณสยองโลก | 74% (6.79/10) (234 รีวิว) |
59 (36 รีวิว) | B | $72,000,000 | $408,247,917 | |
| เดอะ วิลเลจ: หมู่บ้านสาปสยอง | 43% (5.39/10) (217 รีวิว) |
44 (40 รีวิว) | C | $60,000,000 | $256,697,520 | |
| ผู้หญิงในสายน้ำ...นิทานลุ้นระทึก | 25% (4.26/10) (212 รีวิว) |
36 (36 รีวิว) | B– | $70,000,000 | $72,785,169 | |
| เดอะ แฮปเพนนิ่ง: วิบัติการณ์สยองโลก | 18% (4.01/10) (179 รีวิว) |
34 (38 รีวิว) | D | $48,000,000 | $163,403,799 | |
| มหาศึก 4 ธาตุ จอมราชันย์ | 5% (2.78/10) (189 รีวิว) |
20 (33 รีวิว) | C | $150,000,000 | $319,713,881 | |
| อาฟเตอร์ เอิร์ธ: สยองโลกร้างปี | 11% (3.82/10) (203 รีวิว) |
33 (41 รีวิว) | B | $130,000,000 | $243,611,982 | |
| เดอะ วิสิท | 67% (5.84/10) (224 รีวิว) |
55 (34 รีวิว) | B– | $5,000,000 | $98,450,062 | |
| สปริท: จิตหลุดโลก | 77% (6.49/10) (296 รีวิว) |
62 (48 รีวิว) | B+ | $9,000,000 | $278,454,358 | |
| กลาส: คนเหนือมนุษย์ | 37% (5.12/10) (371 รีวิว) |
43 (53 รีวิว) | B | $20,000,000 | $246,985,576 | |
| เฉลี่ย และ รวม | 46% (5.27/10)
|
47 | B– | $685 ล้าน | $3,009,556,852 | |
0–59% คำวิจารณ์ที่นักวิจารณ์ไม่ชอบ 60–74% คำวิจารณ์ที่นักวิจารณ์ชอบ 75–100% คำวิจารณ์ที่นักวิจารณ์ชอบมาก
สีแดง 0–19 คำวิจารณ์ที่นักวิจารณ์ไม่ชอบเลย 20–39 คำวิจารณ์ที่นักวิจารณ์ไม่ชอบ สีส้ม 40–60 คำวิจารณ์ที่นักวิจารณ์ให้ปานกลาง สีเขียว 61–80 คำวิจารณ์ที่นักวิจารณ์ชอบ 81–100 คำวิจารณ์ที่นักวิจารณ์ชอบมาก
N/A ไม่ปรากฏ, หาข้อมูลไม่ได้
$ ดอลลาร์สหรัฐ
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 Huber, Robert; Wallace, Benjamin (2006). The Philadelphia Reader. Temple University Press. p. 197.
Then [Shyamalan] changed his name. The idea came when he was applying for American citizenship at age 18.
- ↑ "Padma Shri brings Night to town | India News – Times of India". The Times of India. May 8, 2008. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 6, 2021. สืบค้นเมื่อ December 6, 2021.
- ↑ "Monitor". Entertainment Weekly. No. 1219. August 10, 2012. p. 27. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 3, 2019. สืบค้นเมื่อ April 17, 2020.
- ↑ McClintock, Pamela (October 13, 2021). "M. Night Shyamalan's Next Movie Gets a Title: 'Knock at the Cabin'". The Hollywood Reporter. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 19, 2021. สืบค้นเมื่อ October 19, 2021.
- ↑ "Old". Box Office Mojo. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 9, 2021. สืบค้นเมื่อ November 9, 2021.
- ↑ Kornelis, Chris (January 12, 2022). "M. Night Shyamalan on Impostor Syndrome and His Old-School Film Techniques". Wsj.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 15, 2022. สืบค้นเมื่อ January 15, 2022.
- ↑ "The Prizes of the International Jury". Berlinale.de. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 5, 2021. สืบค้นเมื่อ January 15, 2022.
- ↑ "เอ็ม. ไนท์ ชามาลาน". รอตเทนโทเมโทส์. สืบค้นเมื่อ 20 January 2019.
- ↑ "เอ็ม. ไนท์ ชามาลาน". เมทาคริติก. สืบค้นเมื่อ 20 January 2019.
- ↑ "ซีเนม่าสกอร์". cinemascore.com. สืบค้นเมื่อ 20 January 2019.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
