สโมสรฟุตบอลลินฟีลด์
| ชื่อเต็ม | สโมสรฟุตบอลลินฟีลด์[1] | ||
|---|---|---|---|
| ฉายา | The Blues | ||
| ก่อตั้ง | มีนาคม 1886 (as Linfield Athletic Club)[1] | ||
| สนาม | วินด์เซอร์พาร์ก เบลฟาสต์ | ||
| ความจุ | 18,614 ที่นั่ง | ||
| ประธาน | รอย มักกิฟเวิร์น | ||
| ผู้จัดการ | เดวิด ฮีลีย์ | ||
| ลีก | เอ็นไอเอฟแอล พรีเมียร์ชิป | ||
| 2022–23 | อันดับที่ 2 ในพรีเมียร์ชิป (ชนะเลิศ) | ||
| เว็บไซต์ | เว็บไซต์สโมสร | ||
| |||
สโมสรฟุตบอลลินฟีลด์ เป็นสโมสรฟุตบอลกึ่งอาชีพตั้งอยู่ที่เบลฟาสต์ในไอร์แลนด์เหนือ ปัจจุบันแข่งขันในเอ็นไอเอฟแอล พรีเมียร์ชิป ซึ่งเป็นลีกสูงสุดของระบบลีกฟุตบอลไอร์แลนด์เหนือ สโมสรก่อตั้งใน ค.ศ. 1886 ในชื่อ สโมสรกีฬาลินฟีลด์ ต่อมาใน ค.ศ. 1905 ได้ย้ายสนามเหย้าไปที่วินด์ซอร์พาร์ก[1] ซึ่งเป็นสนามเหย้าของทีมชาตินอร์เทิร์นไอร์แลนด์ด้วย ตราสัญลักษณ์ของสโมสรเป็นรูปปราสาทวินด์ซอร์ ซึ่งเป็นชื่อเดียวกันกับสนามเหย้า[2] ลินฟีลด์มีสโมสรคู่ปรับคือ เกลนตอรัน ซึ่งการพบกันของทั้งคู่ถูกเรียกว่า บิ๊กทูดาร์บี ผู้ชมในเกมเหย้าโดยเฉลี่ยอยู่ 2,500 คน[3] ซึ่งมากที่สุดในลีก[3]
ในปัจจุบัน สโมสรมีผู้จัดการทีมคือ เดวิด ฮีลีย์ ซึ่งเป็นผู้ครองสถิติทำประตูมากที่สุดทั้งในลีกเอ็นไอและทีมชาตินอร์เทิร์นไอร์แลนด์ เขาเข้ารับตำแหน่งนี้ในวันที่ 14 ตุลาคม ค.ศ. 2015 ต่อจาก แวร์เรน ฟีนีย์[4] ซึ่งลาออกและไปรับหน้าที่เป็นผู้ช่วยผู้ฝึกสอนของนิวพอร์ตเคาน์ตี[5]
ลินฟีลด์เป็นสโมสรที่ครองสถิติชนะเลิศรางวัลมากที่สุดในประเทศ พวกเขาเป็น 1 ใน 8 สมาชิกผู้ร่วมก่อตั้งลีกใน ค.ศ. 1890 และชนะเลิศในลีกตั้งแต่ฤดูกาลแรกที่ได้ลงเล่น นอกจากนี้ พวกเขายังเป็น 1 ใน 3 สโมสร ร่วมกับเกลนตอรันและคลิฟตันวิลล์ ที่ไม่เคยตกชั้นจากลีกสูงสุดเลย ลินฟีลด์ชนะเลิศในลีก 53 สมัย มากกว่าจำนวนสมัยของสโมสรอื่น ๆ รวมกันถึงสองเท่า นอกจากนี้ ยังครองสถิติชนะเลิศในลีกเป็นจำนวนมากที่สุดเป็นอันดับที่สองของโลก รองจากเรนเจอส์ในสกอตแลนด์
ใน ค.ศ. 1922 ลินฟีลด์ชนะเลิศรางวัลถึง 7 รายการในฤดูกาลเดียว และใน ค.ศ. 2006 ก็ชนะเลิศรางวัล 4 รายการในฤดูกาลเดียวเช่นกัน พวกเขาชนะเลิศเทรเบิลแชมป์สามครั้ง และชนะเลิศดับเบิลแชมป์ในประเทศ 24 ครั้ง ซึ่งมากที่สุดในโลก[6] สโมสรครองสถิติชนะเลิศไอริชคัพมากที่สุดที่ 43 สมัย และชนะเลิศลีกคัพมากที่สุดที่ 10 สมัย ส่วนผลงานที่ดีสุดของสโมสรในการแข่งขันระดับทวีปคือเข้าถึงรอบก่อนรองชนะเลิศในยูโรเปียนคัพฤดูกาล 1966–67
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 "Club History". linfieldfc.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-12-25. สืบค้นเมื่อ 18 December 2013.
- ↑ Bairner, Alan (2004). Sport and the Irish. Dublin: University College Press. p. 199.
- ↑ 3.0 3.1 http://www.european-football-statistics.co.uk/attn/avenir.htm
- ↑ "David Healy appointed as new Linfield manager". BBC Sport. 14 October 2015. สืบค้นเมื่อ 19 October 2015.
- ↑ "Warren Feeney quits Linfield to become Newport assistant boss". BBC Sport. 7 October 2015. สืบค้นเมื่อ 7 October 2015.
- ↑ "Doing the Double!". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. สืบค้นเมื่อ 3 April 2014.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
