ไอแพด (รุ่นที่ 1)

นี่คือบทความคุณภาพ คลิกเพื่อดูรายละเอียดเพิ่มเติม
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก ไอแพด (รุ่นที่หนึ่ง))

ไอแพด
ผู้พัฒนาแอปเปิล
ผู้ผลิตฟ็อกซ์คอนน์
ตระกูลไอแพด
ชนิดแท็บเล็ตคอมพิวเตอร์
วางจำหน่าย
3 เมษายน ค.ศ. 2010 (2010-04-03)
28 พฤษภาคม ค.ศ. 2010 (2010-05-28)
23 กรกฎาคม ค.ศ. 2010 (2010-07-23)
17 กันยายน ค.ศ. 2010 (2010-09-17)
ยกเลิก2 มีนาคม ค.ศ. 2011 (2011-03-02)
ระบบปฏิบัติการเดิม: ไอโอเอส 3.2
ปัจจุบัน: ไอโอเอส 5.1.1 ออกจำหน่าย 7 พฤษภาคม ค.ศ. 2012 (2012-05-07)
พลังงานแบตเตอรีลิเทียมไอออนโพลิเมอร์ แบบชาร์จซ้ำได้3.75 V 24.8 W·h (6,613 mA·h,[1] อายุการใช้งาน 10 ชั่วโมง[2]
ชิพแอปเปิล เอ4[2]
หน่วยประมวลผล1 GHz ARM Cortex-A8[2][3]
ความจุหน่วยความจำแฟลช 16, 32 หรือ 64 GB[2]
หน่วยความจำ256 MB DDR RAM[4]
การแสดงผล1024 × 768 px 132 PPI 4:3 อัตราส่วนลักษณะ
9.7 in (250 mm) diagonal
ความละเอียดการแสดงผลกราฟิก, LED-backlit IPS LCD[2]
กราฟฟิกPowerVR SGX535[5]
ระบบเสียงบลูทูธ, ลำโพง, ไมโครโฟน, ตัวเสียบหูฟัง[2]
การรับเข้าจอสัมผัสมัลติทัช, เครื่องรับรู้ความใกล้ชิด และเครื่องรับรู้แบบ ambient light, มาตรความเร่ง 3 แกน, digital เข็มทิศ[2]
การเชื่อมต่อ
วายฟาย
802.11 a/b/g/n

Bluetooth 2.1 + EDR

รุ่นจีเอสเอ็ม ยังประกอบด้วย
UMTS / HSDPA
850, 1,900, 2,100 MHz
จีเอสเอ็ม / EDGE
850, 900, 1,800, 1,900 เมกะเฮิรตซ์
[2]
บริการออนไลน์ร้านไอทูนส์, แอปสโตร์, ไอคลาวด์, ไอบุ๊กส์
มิติ9.56 in (243 mm) (h)
7.47 in (190 mm) (w)
0.50 in (13 mm) (d)[2]
น้ำหนักWi-Fi: 1.5 lb (680 g)
Wi-Fi + 3G: 1.6 lb (730 g)[2]
รุ่นก่อนหน้านิวตัน
รุ่นต่อไปไอแพด 2
บทความที่เกี่ยวข้องไอโฟน, ไอพอดทัช (ข้อเปรียบเทียบ)
เว็บไซต์www.apple.com/ipad/
บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของชุดข้อมูลเกี่ยวกับ
ไอแพด
รายชื่อรุ่นของไอแพด

ไอแพดรุ่นที่หนึ่ง (อังกฤษ: first-generation iPad /ˈaɪpæd/ eye-pad) เป็นแท็บเล็ตคอมพิวเตอร์ที่ออกแบบและวางจำหน่ายโดยบริษัทแอปเปิล เป็นรุ่นแรกในสายการผลิตไอแพด ตัวไอแพดรุ่นที่หนึ่งมีส่วนประกอบสำคัญคือชิปประมวลผลแอปเปิล เอ4 หน้าจอระบบสัมผัสขนาด 9.7” และความสามารถในการเชื่อมต่อกับสัญญาณโทรศัพท์ในบางรุ่น ตัวอุปกรณ์ใช้ระบบปฏิบัติการไอโอเอสซึ่งสามารถเล่นเพลง รับ-ส่งอีเมลและเข้าชมเว็บไซต์ต่างๆ ได้ นอกจากนี้ยังมีความสามารถอื่น ๆ เช่น เล่นวิดีโอเกม และเข้าถึงแหล่งข้อมูลอื่น ๆ การใช้ซอฟต์แวร์ระบุนำทางจีพีเอส และการใช้บริการเครือข่ายสังคม ผ่านการดาวน์โหลดโปรแกรมประยุกต์

ไอแพดเปิดตัวในวันที่ 27 มกราคม ค.ศ. 2010 ในงานแถลงข่าว โดยไอแพดรุ่นวายฟายวางจำหน่ายในสหรัฐอเมริกาเมื่อวันที่ 3 เมษายน ค.ศ. 2010 ก่อนที่จะมีการวางจำหน่ายรุ่นวายฟาย+เซลลูลาร์ (สามารถเชื่อมต่อกับเครือข่ายมือถือได้) เมื่อวันที่ 30 เมษายน ไอแพดวางจำหน่ายในออสเตรเลีย แคนาดา ฝรั่งเศส ญี่ปุ่น อิตาลี เยอรมัน สเปน สวิสเซอร์แลนด์ และสหราชอาณาจักร เมื่อวันที่ 28 พฤษภาคม ปีเดียวกัน

ตัวอุปกรณ์ได้รับการตอบรับไปในแง่บวกจากบรรดาบล็อกและสิ่งพิมพ์เกี่ยวกับเทคโนโลยี นักวิจารณ์ยกย่องตัวไอแพดในเรื่องพิสัยความสามารถที่กว้าง และจัดเป็นคู่แข่งกับคอมพิวเตอร์พกพาและเน็ตบุ๊ก แต่ไอแพดได้รับคำวิจารณ์ในบางประเด็น เช่น การจำกัดระบบปฏิบัติการ และไม่รองรับการใช้งานสื่อในรูปแบบอะโดบี แฟลช โดยในช่วง 80 วันแรกของการวางจำหน่ายนั้น ไอแพดถูกจำหน่ายไปทั้งสิ้น 3 ล้านเครื่อง และก่อนเปิดตัวไอแพด 2 ไอแพดรุ่นแรกจำหน่ายได้มากกว่า 15 ล้านเครื่อง

แอปเปิลเปิดตัวไอแพดรุ่นที่สอง ในวันที่ 2 มีนาคม ค.ศ. 2011 และประกาศยุติการผลิตไอแพดรุ่นแรก[6]

ประวัติ[แก้]

สตีฟ จอบส์ ผู้ร่วมก่อตั้งบริษัทแอปเปิลกล่าวไว้ใน ค.ศ. 1983 ว่าบริษัทของเขามี[7]

...กลยุทธ์ที่เรียบง่าย สิ่งที่เราอยากทำคือเราต้องการสร้างคอมพิวเตอร์ที่ดีเลิศอย่างเหลือเชื่อไว้ในหนังสือเล่มหนึ่งที่คุณสามารถพกพาไปด้วยได้ และสามารถเรียนรู้การใช้งานในเวลา 20 นาที และความจริงแล้วเราอยากทำโดยใส่สายวิทยุไว้ด้านในเพื่อที่คุณไม่ต้องนำไปต่อกับสิ่งใด ๆ และเพื่อคุณจะสามารถติดต่อกับฐานข้อมูลขนาดใหญ่และคอมพิวเตอร์เครื่องอื่น ๆ ทั้งหมดเหล่านี้ได้[7]

แท็บเล็ตเครื่องแรกของแอปเปิลคือ นิวตัน เมสเสจแพด 100[8][9] เปิดตัวใน ค.ศ. 1993 นำไปสู่การสร้างชิปประมวลผล ARM6 ร่วมกับบริษัทเอคอร์นคอมพิวเตอร์ แอปเปิลยังพัฒนาตัวต้นแบบของแท็บเล็ต เพาเวอร์บุ๊ก ดูโอ ที่ชื่อว่า เพ็นไลต์ (PenLite) แต่ก็ตัดสินใจไม่วางจำหน่ายเนื่องจากเกรงว่าจะกระทบยอดจำหน่ายของเมสเสจแพด[10] แอปเปิลยังคงออกพีดีเอรุ่นนิวตันอีกหลายรุ่น ก่อนหยุดพัฒนาใน ค.ศ. 1998 โดยรุ่นสุดท้ายที่ผลิตคือ เมสเสจแพด 2100

แอปเปิลกลับมาตีตลาดคอมพิวเตอร์แบบพกพาอีกครั้งในปี ค.ศ. 2007 ด้วยไอโฟน เนื่องจากมีขนาดเล็กกว่าไอแพด (ยังไม่เปิดตัวในขณะนั้น) มีกล้องถ่ายรูปและเป็นโทรศัพท์มือถือในตัว ไอโฟนบุกเบิกระบบจอสัมผัสมัลติทัชที่ไวต่อนิ้วมือของระบบปฏิบัติการไอโอเอสของแอปเปิล

ก่อนปลายปี ค.ศ. 2009 เกิดข่าวลือเกี่ยวกับการวางจำหน่ายไอแพดอยู่หลายปี เรื่องความคาดหวังที่คนส่วนมากพูดถึงเกี่ยวกับ "แท็บเล็ตของแอปเปิล" เรียกเป็นชื่อเฉพาะต่าง ๆ เช่น ไอแท็บเล็ต (iTablet) และ ไอสเลต (iSlate)[11] มีรายงานว่าชื่อไอแพดตั้งขึ้นเพื่อให้เกียรติแก่เครื่อง PADD อุปกรณ์ในบันเทิงคดีในภาพยนตร์ชุดสตาร์ เทรค ที่มีลักษณะคล้ายกับไอแพด[12] ไอแพดเปิดตัวในวันที่ 27 มกราคม ค.ศ. 2010 โดยสตีฟ จอบส์ ในงานแถลงข่าวของแอปเปิลที่ศูนย์ศิลปะเยอร์บาบูเอนา ในซานฟรานซิสโก[13][14]

จอบส์กล่าวในภายหลังว่าแอปเปิลเริ่มพัฒนาไอแพดก่อนไอโฟนเสียอีก[15][16] แต่พักความพยายามนี้ไว้ชั่วคราว หลังจากตระหนักว่ามันจะดีกว่าหากใช้แนวคิดดังกล่าวกับโทรศัพท์มือถือก่อน[17] ไอแพดมีรหัสภายในองค์กรว่า K48 โดชื่อนี้เปิดเผยในชั้นศาลขณะดำเนินคดีเกี่ยวกับการรั่วไหลของข้อมูลก่อนวางจำหน่าย[18]

แอปเปิลเริ่มเปิดให้ลูกค้าสั่งซื้อไอแพดล่วงหน้าในสหรัฐอเมริกาเมื่อวันที่ 12 มีนาคม ค.ศ. 2010[19] โดยสิ่งที่ต่างไประหว่างไอแพดในระหว่างงานแถลงข่าวกับแบบที่จำหน่ายล่วงหน้าคือพฤติกรรมของสวิตช์ด้านข้างที่เปลี่ยนจากการปิดเสียงกลายเป็นการล็อกการหมุนหน้าจอ[20] ตัวไอแพดรุ่นวายฟายวางจำหน่ายในสหรัฐอเมริกาในวันที่ 3 เมษายน ค.ศ. 2010[19][21] และรุ่นวายฟาย + 3G วางจำหน่ายในวันที่ 30 เมษายน[19][22] โดยบริการ 3G ในสหรัฐอเมริกาให้บริการโดย เอทีแอนด์ทีโมบิลิตี เดิมจำหน่ายด้วยตัวเลือกแผนข้อมูลแบบจ่ายล่วงหน้าไม่ต้องเซ็นสัญญาสองตัวเลือก ได้แก่ ใช้งานข้อมูลได้ไม่จำกัด และการใช้ข้อมูล 250 เมกะไบต์ต่อเดือนในราคาครึ่งหนึ่ง[23][24] ตั้งแต่วันที่ 7 มิถุนายน แผนไม่จำกัดข้อมูลถูกแทนด้วยข้อมูล 2 จิกะไบต์ให้ลูกค้าใหม่ในราคาที่ถูกลงเล็กน้อย ขณะที่ลูกค้าเดิมสามารถใช้แผนเดิมได้[25] แผนดังกล่าวใช้ได้กับตัวไอแพดเองและสามารถยกเลิกเมื่อใดก็ได้[26]

เดิมไอแพดมีจำหน่ายเฉพาะร้านค้าออนไลน์ของแอปเปิล และสถานที่ขายปลีก แต่ภายหลังมีวางจำหน่ายในร้านค้าปลีก เช่น อเมซอน วอลมาร์ต และร้านค้าของผู้ให้บริการโทรศัพท์มือถือ ไอแพดวางจำหน่ายในออสเตรเลีย แคนาดา ฝรั่งเศส ญี่ปุ่น อิตาลี เยอรมัน สเปน สวิสเซอร์แลนด์ และสหราชอาณาจักรในวันที่ 28 พฤษภาคม ค.ศ. 2010[27][28] เปิดให้ซื้อล่วงหน้าในประเทศดังกล่าวตั้งแต่วันที่ 10 พฤษภาคม[22] ต่อมา แอปเปิลวางจำหน่ายไอแพดในฮ่องกง ไอร์แลนด์ เม็กซิโก นิวซีแลนด์ และสิงคโปร์ในวันที่ 23 กรกฎาคมปีเดียวกัน ค.ศ. 2010[29][30][31] ประเทศอิสราเอลเคยห้ามนำเข้าไอแพดในระยะเวลาหนึ่ง เนื่องจากความกังวลว่าสัญญาณวายฟายจากไอแพดจะก่อกวนอุปกรณ์อื่น ๆ[32] ในวันที่ 17 กันยายน ค.ศ. 2010 ไอแพดวางจำหน่ายในประเทศจีน[33]

คุณสมบัติ[แก้]

ซอฟต์แวร์[แก้]

เดิมนั้นไอแพดมาพร้อมกับระบบปฏิบัติการไอโอเอส 3.2 ต่อมาในวันที่ 1 กันยายน ค.ศ. 2010 มีการประกาศว่าไอแพดจะใช้ไอโอเอส 4.2 ภายในพฤศจิกายน ค.ศ. 2010[34] แอปเปิลออกไอโอเอส 4.2.1 สู่สาธารณะในวันที่ 22 พฤศจิกายน[35] ไอแพดมาพร้อมกับโปรแกรมประยุกต์มากมาย เช่น ซาฟารี, เมล, รูปภาพ, วิดีโอ, ไอพอด, ไอทูนส์, แอปสโตร์, แผนที่, โน้ต, ปฏิทิน และรายชื่อ[36] โปรแกรมประยุกต์หลายโปรแกรมปรับปรุงจากรุ่นของไอโฟนหรือแมคอินทอช

ไอแพดเชื่อมต่อกับไอทูนส์บนแมคหรือวินโดวส์ได้[13] แอปเปิลพ่วงชุดโปรแกรม ไอเวิร์ก จากแมคมาลงไอแพด และขายในรูปแบบของโปรแกรม เพจเจส นัมเบอส์ และคีย์โน้ต ในแอปสโตร์[37] แม้ว่าไอแพดจะไม่ได้ออกแบบมาเพื่อใช้แทนโทรศัพท์มือถือ แต่ผู้ใช้ก็สามารถใช้หูฟังหรือไมโครโฟนที่มาพร้อมเครื่องทำเป็นโทรศัพท์ผ่านวายฟายหรือ 3G โดยใช้โปรแกรมประยุกต์ วอยซ์โอเวอร์ไอพี[38]

ในวันที่ 12 ตุลาคม ค.ศ. 2011 ไอโอเอส 5 ออกจำหน่ายสำหรับอุปกรณ์ที่ใช้ไอโอเอส รวมทั้งไอแพดรุ่นแรก ดาวน์โหลดได้ผ่านไอทูนส์[39] รุ่นใหม่รายงานว่ามีคุณสมบัติใหม่ รวมถึง การผนวกทวิตเตอร์เข้าไปในระบบปฏิบัติการ การใช้งานศูนย์การแจ้งเตือน (Notification Center) และไอเมสเสจ ที่ให้ผู้ใช้สามารถส่งข้อความหรือไฟล์มัลติมีเดียต่าง ๆ ให้ผู้ใช้งานอื่น ๆ บนไอโอเอส และโอเอสเทน ระบบปฏิบัติการของคอมพิวเตอร์แอปเปิล[40] รุ่นใหม่นี้ยังมี ไอคลาวด์ โปรแกรมประยุกต์บนไอโอเอสและบริการเก็บข้อมูลบนอินเทอร์เน็ตของแอปเปิลที่ให้ผู้ใช้เชื่อมต่อและสำรองข้อมูลและการตั้งค่าของอุปกรณ์อื่น ๆ ของผู้ใช้ได้ด้วย[41] ในวันที่ 11 มิถุนายน ค.ศ. 2012 มีประกาศว่าไอโอเอส 6 จะไม่ออกจำหน่ายสำหรับไอแพดรุ่นแรก โดยไม่มีคำอธิบายใด ๆ เกี่ยวกับเหตุดังกล่าว ทำให้ไอโอเอส 5.1.1 เป็นระบบปฏิบัติการรุ่นสุดท้ายไอแพดรุ่นแรกรองรับ[42][43]

ฮาร์ดแวร์[แก้]

ไอแพดรุ่นแรกในกรอบสีดำ

ไอแพดรุ่นแรกใช้ชิปประมวลผลแอปเปิล เอ4 SoC[3] ซึ่งมีหน่วยประมวลผลกลาง 1 จิกะเฮิรตซ์ แรม 256 เมกะไบต์ และ หน่วยประมวลผลกราฟิกส์ รุ่น PowerVR SGX535 [2][4] ตัวไอแพดรุ่นแรกมีปุ่มอยู่ 4 ปุ่ม คือปุ่มโฮม (home) อยู่ใกล้หน้าจอที่ใช้กลับมาที่เมนูหลัก และอีก 3 ปุ่มที่อยู่ด้านข้าง ได้แก่ปุ่ม ตื่น/หลับ (wake/sleep) ปุ่มเพิ่ม/ลดเสียง (volume up/down) และอีกปุ่มหนึ่งที่การทำงานจะเปลี่ยนแปลงไปตามการอัปเดตซอฟต์แวร์ เดิมปุ่มดังกล่าวใช้ล็อกหน้าจอให้อยู่ในตำแหน่งเดิม แต่ไอโอเอส 4.2 เปลี่ยนให้เป็นปุ่มปิดเสียง (mute) และย้ายการล็อกหน้าจอไปไว้ที่เมนูบนหน้าจอ[44] ในไอโอเอส 4.3 มีการตั้งค่าเพิ่มมาให้ผู้ใช้กำหนดให้ปุ่มด้านข้างเป็นปุ่มล็อกการหมุนหน้าจอหรือปิดเสียงก็ได้[2] ไอแพดรุ่นแรกไม่มีกล้องถ่ายรูปในตัว ต่างจากไอแพดรุ่นต่อ ๆ มา[45]

หน้าจอของไอแพดเป็นระบบจอสัมผัส ความละเอียด 1,024 x 768 พิกเซล ขนาด 7.75 x 5.82 นิ้ว (197 x 148 มิลลิเมตร) หน้าจอเป็นจอภาพผลึกเหลว โดยมีกระจกแก้วที่ป้องกันรอยและลายนิ้วมือ ตัวหน้าจอมีความหนาแน่นของพิกเซลอยู่ที่ 132 พิกเซลต่อนิ้ว[2] โดยหน้าจอมีการตอบสนองกับตัวรับรู้ต่าง ๆ ได้แก่ ตัวรับรู้ความสว่างของแสงเพื่อความสว่างของหน้าจอได้ รวมทั้งตัวรับรู้มาตรความเร่ง (accelerometer) แบบ 3 แกน ที่ตรวจจับทิศการวางของไอแพด และปรับเปลี่ยนการแสดงภาพในแนวนอนและแนวตั้ง โปรแกรมประยุกต์ไอแพดต่างจากโปรแกรมประยุกต์บนไอโฟนและไอพอดทัช ที่รองรับทิศการวาง 3 ทิศ (แนวตั้ง, แนวนอนตะแคงซ้าย และแนวนอนตะแคงขวา) โปรแกรมประยุกต์บนไอแพดรองรับทิศการวางทั้ง 4 ทิศ (รวมถึงการกลับหัว) ไอแพดจึงไม่มีทิศที่เป็น "ค่าปริยาย" ที่แท้จริง มีเพียงตำแหน่งของปุ่มโฮมที่เปลี่ยนไป[46]

ไอแพดรุ่นแรกมาพร้อมกับหน่วยความจำ 16GB 32GB และ 64GB สามารถเชื่อมต่อได้สองรูปแบบคือ วายฟายอย่างเดียว หรือวายฟายและสัญญาณโทรศัพท์มือถือ (WiFi + Cellular)[2] โดยในไอแพดรุ่นแรกในรูปแบบวายฟายและสัญญาณโทรศัพท์มือถือจะรองรับมาตรฐานจีเอสเอ็ม/ยูเอ็มทีเอส และไม่รองรับซีดีเอ็มเอ แต่รองรับเอจีพีเอสได้เหมือนกับรุ่นต่อ ๆ มา[2]

น้ำหนักของไอแพดรุ่นแรกแตกต่างตามประเภทของภาวะเชื่อมต่อ โดยรูปแบบวายฟายอย่างเดียวจะหนัก 1.5 ปอนด์ (680 กรัม) ในขณะที่รุ่นวายฟายและสัญญาณโทรศัพท์มือถือ จะหนัก 1.6 ปอนด์ (730 กรัม)[2] แต่ขนาดของไอแพดมีพิสัยทุกด้านรวมเท่ากัน วัดได้ 9.56×7.47×0.50 นิ้ว (243×190×13 มิลลิเมตร)[2]

อุปกรณ์เสริม[แก้]

บทความหลัก: อุปกรณ์เสริมของไอแพด

แอปเปิลเสนออุปกรณ์เสริมให้ไอแพดรุ่นแรกหลายอย่าง[47] ส่วนใหญ่จะเป็นตัวแปลง (adapter) สำหรับใช้ตัวเชื่อมแท่นเสียบ (dock connector) ขนาด 30 พิน และช่องสำหรับเสียบหูฟัง แท่นเสียบมีไว้ตั้งไอแพดที่มุมระดับหนึ่ง และมีตัวเชื่อมแท่นเสียบและช่องต่อสายเสียบออดิโอ ไอแพดแต่ละรุ่นต้องใช้ช่องเสียบของแต่ละรุ่น แท่นเสียบที่มีคีย์บอร์ดรองรับเพียงในไอแพดรุ่นที่หนึ่งเท่านั้น[48] แต่ไอแพดทุกรุ่นรองรับคีย์บอร์ดบลูทูธที่ใช้ได้กับแมคอินทอชและคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคล ไอแพดชาร์จได้ด้วยตัวชาร์จไฟฟ้า 10 วัตต์ ซึ่งสามารถใช้ร่วมกับไอพอดและไอโฟน[49]

การตอบรับ[แก้]

การตอบรับจากนักวิจารณ์[แก้]

สื่อมวลชนมีปฏิกิริยาต่องานเปิดตัวไอแพดและตัวไอแพดเองในแบบคละกัน สื่อรายงานว่ามีคนหลายพันคนเข้าแถวรอวันจำหน่ายวันแรกในหลาย ๆ ประเทศ โดยคนที่รอส่วนใหญ่อ้างว่า "คุ้มค่าที่จะรอ"[50][51]

วอลต์ มอสเบิร์ก (จากเดอะวอลล์สตรีตเจอร์นัล) ให้ความเห็นว่า "สิ่งสำคัญคือซอฟต์แวร์ต่างหาก" หมายความว่าคุณสมบัติเชิงฮาร์ดแวร์และรูปร่างนั้นสำคัญน้อยกว่าซอฟต์แวร์และส่วนประสานผู้ใช้ของไอแพด ซึ่งการประทับใจแรกของเขาต่อเรื่องดังกล่าวเป็นไปในทางบวกเป็นส่วนใหญ่ มอสเบิร์กมองว่าราคา "ย่อมเยา" สำหรับอุปกรณ์ที่มีความสามารถเช่นนี้ และยกย่องอายุแบตเตอรีที่ยาวนาน 10 ชั่วโมง[52] ขณะที่สื่ออื่น ๆ เช่น นิตยสารพีซีแอดไวเซอร์ และเดอะซิดนีย์มอร์นิงเฮรัลด์ เขียนว่าไอแพดจะเอาชนะเน็ตบุ๊กที่กำลังเพิ่มจำนวนขึ้น และส่วนใหญ่ใช้ระบบปฏิบัติการไมโครซอฟท์ วินโดวส์[53][54] ราคาจำหน่ายเริ่มต้นที่ 499 ดอลลาร์ (เทียบเท่ากับ 541 ดอลลาร์ใน ค.ศ. 2016) น้อยกว่าราคาที่นักวิเคราะห์ของวอลล์สตรีตและคู่แข่งของแอปเปิลได้ประมาณไว้ก่อนวางจำหน่าย โดยนักวิเคราะห์จากทุกแหล่งคาดหวังราคาที่สูงกว่านั้นมาก[55][56][57]

สื่อดังกล่าวยังยกย่องเรื่องจำนวนโปรแกรมประยุกต์ รวมถึงร้านหนังสือและโปรแกรมประยุกต์สื่ออื่น ๆ[58][59] ในทางกลับกัน บางแหล่ง เช่น บีบีซี ตำหนิไอแพดที่เป็นระบบปิดและกล่าวว่า ไอแพดต้องต่อสู้กับแท็บเล็ตหลายรุ่นที่เป็นแอนดรอยด์[50] อย่างไรก็ตาม ขณะที่ไอแพดรุ่นแรกวางจำหน่าย ยาฮูนิวส์ชี้ว่าแท็บเล็ตที่ใช้แอนดรอยด์ ที่ชื่อ "ฮันนีโคมบ์" (Honeycomb) ไม่ได้เป็นโอเพนซอร์ส และมีโปรแกรมน้อยกว่าโปรแกรมของไอแพด[60] แต่กูเกิลก็ออกซอร์สโค้ดสำหรับฮันนีโคมบ์ตั้งแต่นั้นมา[61] หนังสือพิมพ์ดิอินดีเพ็นเดนต์ตำหนิไอแพดที่ไม่เหมาะกับการอ่านในที่สว่างได้เหมือนกับกระดาษ แต่ยกย่องที่สามารถเก็บหนังสือขนาดใหญ่ได้จำนวนมาก หลังจำหน่ายในสหราชอาณาจักร หนังสือพิมพ์เดอะเดลีเทเลกราฟกล่าวว่า การที่ไอแพดไม่สนับสนุนอะโดบี แฟลช นั้นเป็นสิ่งที่ "น่ารำคาญ"[62]

ไอแพดได้รับเลือกจากนิตยสารไทม์ ให้เป็นหนึ่งในนวัตกรรมยอดเยี่ยม 50 อย่างในปี ค.ศ. 2010[63] ขณะที่นิตยสารป็อปปูลาร์ไซนส์เลือกไอแพดเป็นแกดเจ็ตยอดเยี่ยม[64] รองจาก โกรเอซิส วอเทอร์บอกซ์ ที่เป็น "สิ่งใหม่ยอดเยี่ยมแห่งปี ค.ศ. 2010"[65]

การตอบรับเชิงการค้า[แก้]

ในวันจำหน่ายวันแรก ขายไอแพดได้ 300,000 เครื่อง[66] ไอแพดขายได้ 1 ล้านเครื่องภายในวันที่ 3 พฤษภาคม ค.ศ. 2010[67] ใช้เวลาเพียงครึ่งเดียวของที่ไอโฟนรุ่นแรกเคยทำไว้[68] หลังจากผ่านยอดขาย 1 ล้านเครื่อง ไอแพดก็ยังทำยอดจำหน่ายอย่างต่อเนื่อง และขายได้ถึง 3 ล้านหลังจากนั้น 80 วัน[69] ในระหว่างการแถลงผลประกอบการเมื่อวันที่ 18 ตุลาคม ค.ศ. 2010 สตีฟ จอบส์ประกาศว่าแอปเปิลขายไอแพดได้มากกว่าแมคอินทอชในปีงบประมาณนั้น[70] โดยรวมแล้ว แอปเปิลจำหน่ายไอแพดได้มากกว่า 15 ล้านเครื่องก่อนออกไอแพด 2 ซึ่งมากกว่าแท็บเล็ตอื่น ๆ ทั้งหมดรวมกันนับตั้งแต่ออกไอแพดมา[71]และสามารถครองส่วนแบ่งการตลาดของแท็บเล็ตได้ 75% เมื่อสิ้นปี ค.ศ. 2010[72]

ข้อวิจารณ์[แก้]

ซีเน็ตวิจารณ์ไอแพดที่ไม่มีการเชื่อมต่อแบบไร้สาย ทั้ง ๆ ที่อุปกรณ์พกพาชนิดอื่น เช่น ซูน ของไมโครซอฟท์มีมาแล้วหลายปี[73]

วอลต์ มอสเบิร์ก เรียกไอแพดว่า "เกือบจะเป็น" นักฆ่าแล็ปท็อป[74] เดวิด โพ้ก จากหนังสือพิมพ์เดอะนิวยอร์กไทมส์ เขียนบทวิจารณ์ "สองส่วน" ส่วนแรกวิจารณ์สำหรับคนที่ชื่นชอบเทคโนโลยี และอีกส่วนหนึ่งวิจารณ์สำหรับคนที่ไม่ชื่นชอบเทคโนโลยี ในส่วนแรก เขากล่าวว่าแล็ปท็อปมีคุณสมบัติมากกว่าในราคาถูกกว่าไอแพด ในบทวิจารณ์สำหรับคนกลุ่มหลัง เขากล่าวว่า ถ้านักอ่านของเขาชอบแนวคิด และเข้าใจประโยชน์ที่แท้จริงของไอแพด แล้วพวกเขาจะชอบใช้อุปกรณ์นี้[75] ทิม กิเดียน จากนิตยสารพีซีแมกาซีน เขียนว่า "คุณมีผู้ชนะของคุณเอง" ที่ "จะเป็นแรงขับเคลื่อนในการกำหนดทิศทางของแท็บเล็ตอย่างไม่มีข้อกังขา"[76] ไมเคิล อาร์ริงตัน จากเทคครันช์ กล่าวว่า "ไอแพดเกินความคาดหมายในแง่บวกของผม มันเป็นอุปกรณ์ประเภทใหม่ แต่มันก็จะเข้ามาแทนที่แล็ปท็อปของคนจำนวนมาก"[77] นิตยสารพีซีเวิลด์วิจารณ์ไอแพดเรื่องการแชร์ไฟล์และการพิมพ์[78] และนิตยสารอาร์สเทคนิกา ชี้แจงว่าการแชร์ไฟล์กับคอมพิวเตอร์เป็น "หนึ่งในคุณสมบัติที่ชื่นชอบน้อยที่สุดหลังจากใช้งานไอแพด"[79]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ "iPad Wi-Fi Teardown". iFixit. April 3, 2010. สืบค้นเมื่อ October 17, 2014.
  2. ↑ 2.00 2.01 2.02 2.03 2.04 2.05 2.06 2.07 2.08 2.09 2.10 2.11 2.12 2.13 2.14 2.15 2.16 "iPad – Technical specifications and accessories for iPad". Apple. January 27, 2010. สืบค้นเมื่อ January 27, 2010.
  3. ↑ 3.0 3.1 Crothers, Brooke (January 27, 2010). "Inside the iPad: Apple's new 'A4' chip". CNET. CBS Interactive. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-11-10. สืบค้นเมื่อ January 27, 2010.
  4. ↑ 4.0 4.1 Djuric, Miroslav (April 3, 2010). "iPad Wi-Fi Teardown". Ifixit.com. p. 2. สืบค้นเมื่อ April 17, 2010.
  5. ↑ Djuric, Miroslav (April 3, 2010). "Apple A4 Teardown". iFixit. สืบค้นเมื่อ April 17, 2010.
  6. ↑ "Apple Special Event - March 2, 2011". แอปเปิล (บริษัท). สืบค้นเมื่อ January 15, 2013.
  7. ↑ 7.0 7.1 Panzarino, Matthew (October 2, 2012). "Rare full recording of 1983 Steve Jobs speech reveals Apple had been working on iPad for 27 years". The Next Web. สืบค้นเมื่อ October 2, 2012.
  8. ↑ Gruber, John (January 14, 2010). "The Original Tablet". Daring Fireball. สืบค้นเมื่อ March 20, 2010.
  9. ↑ Stone, Brad (September 28, 2009). "Apple Rehires a Developer of Its Newton Tablet". เดอะนิวยอร์กไทมส์. The New York Times Company. สืบค้นเมื่อ March 20, 2010.
  10. ↑ Smykil, Jeff (December 1, 2006). "Four Apple prototypes I've never heard of". Ars Technica. Condé Nast Digital. สืบค้นเมื่อ July 29, 2012.
  11. ↑ June, Laura (January 26, 2010). "The Apple Tablet: a complete history, supposedly". Engadget. เอโอแอล. สืบค้นเมื่อ January 27, 2010.
  12. ↑ "How Star Trek artists imagined the iPad... 23 years ago". Ars Technica. Condé Nast Digital. August 9, 2010. สืบค้นเมื่อ January 1, 2012.
  13. ↑ 13.0 13.1 "Apple Launches iPad" (Press release). Apple. January 27, 2010. สืบค้นเมื่อ January 27, 2010.
  14. ↑ "Apple iPad tablet is unveiled at live press conference". The Star-Ledger. January 27, 2010. สืบค้นเมื่อ January 27, 2010.
  15. ↑ Cohen, Peter (January 9, 2007). "Macworld Expo Keynote Live Update". Macworld. สืบค้นเมื่อ July 29, 2012.
  16. ↑ Grossman, Lev (January 12, 2007). "The Apple Of Your Ear". TIME. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-08-24. สืบค้นเมื่อ July 29, 2012.
  17. ↑ "Steve Jobs on Adobe, Gizmodo and why iPad came before iPhone". Guardian. June 2, 2010. สืบค้นเมื่อ July 29, 2012.
  18. ↑ Ahmed, Azam (July 6, 2010). "Executive Pleads Guilty to Leaking Apple Secrets". เดอะนิวยอร์กไทมส์. The New York Times Company. สืบค้นเมื่อ July 29, 2012.
  19. ↑ 19.0 19.1 19.2 "iPad Available in US on April 3" (Press release). Apple. March 5, 2010. สืบค้นเมื่อ March 5, 2010.
  20. ↑ Cheng, Jacqui. "Bed readers rejoice: iPad gains last-minute rotation lock". Ars Technica. Condé Nast Digital. สืบค้นเมื่อ July 29, 2012.
  21. ↑ Lewis, Daniel (March 5, 2010). "iPad Pre-order Update – March 12". Electrobuzz. สืบค้นเมื่อ March 5, 2010.
  22. ↑ 22.0 22.1 "iPad Wi-Fi + 3G Models Available in US on April 30" (Press release). Apple. April 20, 2010. สืบค้นเมื่อ April 20, 2010.
  23. ↑ Fleishma, Glenn (February 2, 2010). "Can You Get By with 250 MB of Data Per Month?". TidBits. สืบค้นเมื่อ February 23, 2010.
  24. ↑ Sheth, Niraj (January 28, 2010). "AT&T Gets A Vote Of Confidence From Apple With iPad Win". เดอะวอลล์สตรีทเจอร์นัล. Dow Jones & Company. สืบค้นเมื่อ January 28, 2010.
  25. ↑ "AT&T Announces New Lower-Priced Wireless Data Plans to Make Mobile Internet More Affordable to More People" (Press release). AT&T. June 2, 2010. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-07-02. สืบค้นเมื่อ July 29, 2012.
  26. ↑ "iPad with ultrafast wireless". Apple Inc. สืบค้นเมื่อ July 29, 2012.
  27. ↑ Menn, Joseph; Bradshaw, Tim (May 27, 2010). "Apple in control of iPad's Europe launch". Financial Times. สืบค้นเมื่อ May 30, 2010.
  28. ↑ "iPad Available in Nine More Countries on May 28" (Press release). Apple. May 7, 2010. สืบค้นเมื่อ May 9, 2010.
  29. ↑ Choo, Evelyn (July 23, 2010). "Eager fans in Singapore snap up iPad". Channel News Asia. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-03-10. สืบค้นเมื่อ January 1, 2012.
  30. ↑ "Apple announces NZ iPad release date". stuff.co.nz. July 20, 2010. สืบค้นเมื่อ January 1, 2012.
  31. ↑ "iPad Available in Nine More Countries This Friday" (Press release). Apple. July 19, 2010. สืบค้นเมื่อ January 1, 2012.
  32. ↑ "Israel retira prohibición para importación del iPad | Tecnología". El Nacional.com. March 23, 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-07-16. สืบค้นเมื่อ May 31, 2010.
  33. ↑ "Massive crowds turn out for iPad launch". China Daily. Xinhua. September 18, 2010. สืบค้นเมื่อ September 18, 2010.
  34. ↑ "iPad to get iOS 4.2 in November". CNET. CBS Interactive. September 1, 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-10-29. สืบค้นเมื่อ July 29, 2012.
  35. ↑ Snell, Jason (November 22, 2010). "Apple releases iOS 4.2.1". MacWorld. สืบค้นเมื่อ January 1, 2012.
  36. ↑ "iPad Features". Apple Inc. January 27, 2010. สืบค้นเมื่อ January 28, 2010.
  37. ↑ Smykil, Jeff (April 20, 2010). "The keyboardless Office: a review of iWork for iPad". Ars Technica. Condé Nast Digital. สืบค้นเมื่อ May 1, 2010.
  38. ↑ Sarno, David (January 29, 2010). "Apple confirms 3G VoIP apps on iPad, iPhone, iPod touch; Skype is waiting". Los Angeles Times. สืบค้นเมื่อ February 7, 2010.
  39. ↑ "iOS 4: Updating your device to iOS 5 or later". แอปเปิล (บริษัท). สืบค้นเมื่อ January 18, 2013.
  40. ↑ "New Version of iOS Includes Notification Center, iMessage, Newsstand, Twitter Integration Among 200 New Features". แอปเปิล (บริษัท). June 6, 2011. สืบค้นเมื่อ January 18, 2013.
  41. ↑ Cesa, Dante (October 12, 2011). "iOS 5 review". Engadget. สืบค้นเมื่อ January 18, 2013.
  42. ↑ "Apple Previews iOS 6 With All New Maps, Siri Features, Facebook Integration, Shared Photo Streams & New Passbook App". แอปเปิล (บริษัท). June 11, 2012. สืบค้นเมื่อ January 18, 2013.
  43. ↑ Hess, Ken (September 25, 2012). "No iOS 6 for my original iPad? Now, I'm an Angry Bird". ZDNet. สืบค้นเมื่อ January 18, 2013.
  44. ↑ "iPad's 'Mute' Switch Replaced With Screen Rotation Lock". MacRumors. March 12, 2010. สืบค้นเมื่อ March 12, 2010.
  45. ↑ McMillian, Robert (February 11, 2012). "Why You Can Still Sell Your Original iPad for $250". Wired. สืบค้นเมื่อ January 15, 2013.
  46. ↑ Lal Shimpi, Brian Klug & Vivek Gowri, Anand (April 7, 2010). "Apple's iPad - The AnandTech Review". AnandTech. p. 4. สืบค้นเมื่อ August 9, 2012. The display rotates smoothly to orient itself properly regardless of how you’re holding it.
  47. ↑ "iPad must-haves. And fun-to-haves". Apple. สืบค้นเมื่อ March 22, 2011.
  48. ↑ "Schiller: No iPad 2 keyboard dock, use the soft keyboard". 9 to 5 Mac. March 25, 2011. สืบค้นเมื่อ August 9, 2012.
  49. ↑ "iPhone, iPad, iPod: Using iPad Power Adapters". Apple Inc. สืบค้นเมื่อ January 31, 2013.
  50. ↑ 50.0 50.1 "iPad fans mob Apple stores for international launch". BBC News. BBC. May 28, 2010. สืบค้นเมื่อ May 31, 2010.
  51. ↑ "iPad-mania as thousands queue for global roll-out". Google News. กูเกิล. Agence France-Presse. May 28, 2010. สืบค้นเมื่อ January 1, 2012.
  52. ↑ Mossberg, Walter S. (January 27, 2010). "First Impressions of the New Apple iPad". All Things Digital. Dow Jones & Company. สืบค้นเมื่อ January 27, 2010.
  53. ↑ Lai, Eric (January 28, 2010). "Apple iPad versus netbook: features compared". PC Advisor. สืบค้นเมื่อ January 28, 2010.
  54. ↑ Tsang, Simon (February 2, 2010). "iPad vs the Kindle, tablets and netbooks". The Sydney Morning Herald. สืบค้นเมื่อ February 2, 2010.
  55. ↑ Eaton, Kit (January 27, 2010). "The iPad's Biggest Innovation: Its $500 Price". Fast Company. สืบค้นเมื่อ March 7, 2010.
  56. ↑ Peers, Martin (January 28, 2010). "Apple's iPad Revolution: Price". The Wall Street Journal. Dow Jones & Company. สืบค้นเมื่อ February 20, 2010.
  57. ↑ Stokes, Jon (January 29, 2010). "Tablet makers rethinking things in wake of iPad's $499 price". Ars Technica. Condé Nast Digital. สืบค้นเมื่อ February 20, 2010.
  58. ↑ Phelan, David (May 26, 2010). "The iPad: what is it good for?". The Independent. UK. สืบค้นเมื่อ May 31, 2010.
  59. ↑ Bevan, Kate (May 31, 2010). "The best iPad media apps". The Guardian. London. สืบค้นเมื่อ June 10, 2010.
  60. ↑ "Android Tablets Will Never Replace the iPad – Yahoo! News". News.yahoo.com. May 5, 2011. สืบค้นเมื่อ May 21, 2011.
  61. ↑ Kaelin, Lee (November 15, 2011). "Source code for Android 3.0 and 4.0 released". TechSpot. สืบค้นเมื่อ January 19, 2013.
  62. ↑ Beaumont, Claudine (May 24, 2010). "Lack of Flash support on iPad 'annoying.' say consumers". Daily Telegraph. UK. สืบค้นเมื่อ April 14, 2011.
  63. ↑ McCracken, Harry (November 11, 2010). "The 50 Best Inventions of 2010: iPad". Time Magazine. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-12-11. สืบค้นเมื่อ November 17, 2010.
  64. ↑ "Best of What's New 2010 - Apple iPad" (Region specific, link is confirmed working in the United States, however it is inaccessible in Aus and NZ). Popular Science. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-11-19. สืบค้นเมื่อ December 5, 2010.
  65. ↑ Jannot, Mark (November 5, 2010). "Best of What's New 2010: Our 100 Innovations of the Year". Popular Science. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-11-21. สืบค้นเมื่อ December 16, 2010.
  66. ↑ Harvey, Mike (April 6, 2010). "iPad launch marred by technical glitches". The Times. UK. สืบค้นเมื่อ June 26, 2010.
  67. ↑ Goldman, Jim (May 3, 2010). "Apple Sells 1 Million iPads". ซีเอ็นบีซี. สืบค้นเมื่อ May 4, 2010.
  68. ↑ "iPad sales cross million mark twice as fast as original iPhone". Yahoo!. May 3, 2010. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-05-09. สืบค้นเมื่อ June 13, 2010.
  69. ↑ "Apple Sells Three Million iPads in 80 Days" (Press release). Apple. June 22, 2010. สืบค้นเมื่อ June 22, 2010.
  70. ↑ "Apple Reports Fourth Quarter Results" (Press release). Apple. October 18, 2010. สืบค้นเมื่อ October 23, 2010.
  71. ↑ "Taking the tablets". The Economist. March 2, 2011. สืบค้นเมื่อ July 27, 2011.
  72. ↑ "iPad 2 tablet launched by Apple's Steve Jobs". BBC. March 2, 2011. สืบค้นเมื่อ March 6, 2011.
  73. ↑ Rosoff, Matt (January 30, 2010). "How to make the iPad a better music device". CNET. CBS Interactive. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-02-07. สืบค้นเมื่อ March 2, 2010.
  74. ↑ Mossberg, Walter S. (March 31, 2010). "Apple iPad Review: Laptop Killer? Pretty Close". All Things Digital. Dow Jones & Company. สืบค้นเมื่อ March 31, 2010.
  75. ↑ Pogue, David (March 31, 2010). "Reviews: Love It or Not? Looking at iPad From 2 Angles". The New York Times. The New York Times Company. สืบค้นเมื่อ March 31, 2010.
  76. ↑ Gideon, Tim (March 31, 2010). "Apple iPad (Wi-Fi)". PC Magazine. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-04-02. สืบค้นเมื่อ April 1, 2010.
  77. ↑ Arrington, Michael (April 2, 2010). "The Unauthorized TechCrunch iPad Review". TechCrunch. AOL. สืบค้นเมื่อ April 2, 2010.
  78. ↑ Mediati, Nick (April 5, 2010). "iPad Struggles at Printing and Sharing Files". PCWorld. IDG. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-04-23. สืบค้นเมื่อ May 1, 2010.
  79. ↑ Cheng, Jacqui (April 7, 2010). "Ars Technica reviews the iPad". Ars Technica. Condé Nast Digital. p. 4. สืบค้นเมื่อ May 4, 2010.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

ก่อนหน้า ไอแพด (รุ่นที่ 1) ถัดไป
– iPad (1st generation)
(1st generation) 		ไอแพด 2
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ไอแพด_(รุ่นที่_1)&oldid=10846652"