ไวโอลินคอนแชร์โต (ไชคอฟสกี)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
โกเต็ค (ซ้าย) และ ไชคอฟสกี
บรอดสกี

ไวโอลินคอนแชร์โต ในบันไดเสียง ดี เมเจอร์ (อังกฤษ: Violin Concerto in D major, Op. 35) ผลงานประพันธ์ของปิออตร์ อิลิช ไชคอฟสกีในปี ค.ศ. 1878 เป็นคอนแชร์โตสำหรับไวโอลินชิ้นหนึ่งที่ได้รับความนิยมที่สุด และเป็นที่ยอมรับในหมู่นักดนตรีว่าเป็นงานชิ้นหนึ่งที่เล่นยากที่สุด

ไชคอฟสกีประพันธ์คอนแชร์โตชิ้นนี้ที่บ้านพักริมทะเลสาบเจนีวาในสวิตเซอร์แลนด์ ในช่วงที่กำลังพักผ่อนหลังความล้มเหลวในชีวิตแต่งงาน โดยแต่งร่วมกับนักไวโอลินชาวเยอรมันชื่อ โยซิฟ โกเต็ค [1]

เดิมไชคอฟสกีตั้งใจจะให้คอนแชร์โตชุดนี้ออกแสดงครั้งแรกในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1879 โดยให้ลีโอโปลด์ อาวเออร์ (1845 - 1930) นักไวโอลินมือหนึ่งชาวฮังการีของ St. Petersburg Imperial Theatres เป็นผู้บรรเลง แต่เอาเออร์ได้ปฏิเสธว่าไม่สามารถเล่นได้ [2] ทำให้การแสดงครั้งนี้ต้องยกเลิกไป ไชคอฟสกีได้ให้อดอล์ฟ บรอดสกี (1851 - 1929) นักไวโอลินชาวรัสเซียเป็นผู้รับหน้าที่นี้แทน [3] ในการแสดงรอบปฐมทัศน์เมื่อวันที่ 4 ธันวาคม ค.ศ. 1881 ที่เวียนนา [4]

คอนแชร์โตชิ้นนี้แบ่งเป็น 3 มูฟเมนต์ ใช้เวลาประมาณ 35 นาที

  • I. Allegro moderato (D major)
  • II. Canzonetta: Andante (G minor)
  • III. Finale: Allegro vivacissimo (D major)

อ้างอิง[แก้]

  1. Brown, David, Tchaikovsky: The Crisis Years, 1874–1878, (New York: W.W. Norton & Company, 1983). ISBN 0-393-01707-9.
  2. Papers of Adolph Brodsky, violinist and Principal of the Royal Manchester College of Music; 1862-1950s
  3. http://www.mvdaily.com/articles/2000/06/bwhappy.htm
  4. "Brodsky, Adolfz". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-03. สืบค้นเมื่อ 2010-07-26.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]