ข้ามไปเนื้อหา

โอนลีแฟนส์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
โอนลีแฟนส์
ภาษาที่ใช้ได้อังกฤษ
ก่อขึ้นพฤศจิกายน 2016; 8 ปีที่แล้ว (2016-11)
สำนักงานใหญ่
ลอนดอน สหราชอาณาจักร
เจ้าของFenix International Limited
ผู้ก่อตั้งทิม สโตกลีย์
ผู้บริหารสูงสุดทิม สโตกลีย์ (2016-2021)
Amrapali Gan (2021-)
สถานะปัจจุบันเปิดบริการ

โอนลีแฟนส์ (อังกฤษ: OnlyFans) เป็นเว็บไซต์บริการเนื้อหาสมัครสมาชิกที่มีฐานในลอนดอน[1][2] ผู้สร้างเนื้อหาสามารถรับเงินจากผู้ใช้ที่ติดตามเนื้อหาของตน[3] โดยอนุญาตให้ผู้สร้างเนื้อหารับทุนโดยตรงจากเหล่าแฟน ๆ ทุกเดือนหรือครั้งเดียวและมีคุณสมบัติจ่ายเมื่อรับชม (PPV)[4] เว็บไซต์นี้มีผู้สร้างเนื้อหา 2 ล้านคนและผู้ใช้ 130 ล้านคน[5]

บริการนี้มีชื่อเสียงจากผู้ค้าประเวณี (sex worker) ในงานลามก[6] แต่ก็ยังเป็นที่จัดแสดงผลงานของผู้สร้างเนื้อหาประเภทอื่น เช่นผู้เชี่ยวชาญสมรรถภาพทางกาย, นักดนตรี และผู้สร้างเนื้อหาประเภทอื่น ๆ ที่โพสต์ในโลกออนไลน์ทุกวัน

เว็บไซต์นี้ถูกวิจารณ์จากการแสดงเนื้อหาล่วงละเมิดทางเพศต่อเด็ก ถึงแม้ว่าทางNational Center on Sexual Exploitationรายงานว่าเมื่อเทียบกับเฟซบุ๊กแล้ว มีผู้รายงานถึงสิ่งนี้น้อยกว่า รัฐสภาสหรัฐเริ่มภารกิจสอบสวนออนลีแฟนส์ในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 2021 จากนั้นมีรายงานในวันที่ 19 สิงหาคม ค.ศ. 2021 ว่านับตั้งแต่เดือนตุลาคม ค.ศ. 2021 เป็นต้นมา ออนลีแฟนส์จะไม่อนุญาตให้มีเนื้อหาทางเพศที่โจ่งแจ้งอีกต่อไป[7] แต่มีการถอนข้อตัดสินนี้ใน 6 วันต่อมาเนื่องจากปฏิกิริยาที่รุนแรงของผู้ใช้และผู้สร้างเนื้อหา[5][8][9]

ดูเพิ่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. Dickson, E. J. (18 May 2020). "Sex Workers Built OnlyFans. Now They Say They're Getting Kicked Off".
  2. "FENIX INTERNATIONAL LIMITED – company report". Dun & Bradstreet.
  3. Arceneaux, Michael (2020). I Don't Want to Die Poor: Essays. Simon and Schuster. ISBN 978-1-9821-2930-9. สืบค้นเมื่อ 25 July 2020.
  4. Jankowicz, Mia. "We spoke to a woman earning more than $100,000 a year selling explicit content on OnlyFans — this is exactly how she makes her money". Business Insider. สืบค้นเมื่อ 13 May 2020.
  5. 5.0 5.1 Browne, Ryan (2021-08-25). "OnlyFans says it will no longer ban porn in stunning U-turn after user backlash". CNBC (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-08-25.
  6. Bernstein, Jacob (9 February 2019). "How OnlyFans Changed Sex Work Forever". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 2 April 2021.
  7. "OnlyFans to ban sexually explicit content". BBC News. 20 August 2021. สืบค้นเมื่อ 20 August 2021.
  8. Akhtar, Sinéad Baker, Allana. "OnlyFans no longer plans to ban porn, saying in abrupt U-turn that it wants to be a 'home for all creators'". Business Insider (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2021-08-25.
  9. "Why did OnlyFans ban sexually explicit content? It says it's the credit card companies." CNN, 20 August 2021.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]