โรเมโอและจูเลียต

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก โรมิโอและจูเลียต)
โรเมโอและจูเลียต  
โรเมโอและจูเลียต องก์ที่ 2 ฉากที่ 2, ภาพวาดสีน้ำฝีมือของจอห์น แมสซีย์ ไรท์ ค.ศ. 1870
ผู้ประพันธ์วิลเลียม เชกสเปียร์
ชื่อเรื่องต้นฉบับ'Romeo and Juliet'
ผู้แปลพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว
ประเทศอังกฤษ
ภาษาอังกฤษ
ประเภทโศกนาฏกรรม

โรเมโอและจูเลียต (อังกฤษ: Romeo and Juliet) เป็นวรรณกรรมโศกนาฏกรรมประพันธ์โดย วิลเลียม เชกสเปียร์ แต่งในปี ค.ศ. 1595

เนื้อเรื่องเกี่ยวกับเรื่องราวความขัดแย้งของสองตระกูล คือ ตระกูลมอนตะคิวและตระกูลคาปุเล็ต ในเมืองเวโรนา ประเทศอิตาลี ซึ่งระบุชัดเจนความขัดแย้งของสองตระกูลชัดเจนในตอนต้นของบทละครว่า

กล่าวถึงสกุลสอง, กิติศักดิ์เสมอกัน,

อยู่รวม ณ ถิ่นบรรพะบุเรศเวโรนา,
จากโทษะเก่าแก่ทุษะใหม่ก็เกิดมา,

จนญาติวงศาคณะมิตระผิดใจ.

— โรเมโอและจูเลียต
สำนวนพระราชนิพนธ์แปลในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว[1]

ละครเรื่องนี้เป็นละครที่มีชื่อเสียงมาก ภาพยนตร์เรื่องเวสต์ไซด์สตอรี่ ก็นำเรื่องนี้มาดัดแปลง

เรื่องย่อ[แก้]

เรื่องนี้เกิดขึ้น ณ เมืองเวโรนา ได้มี 2 ตระกูลใหญ่ คือ ตระกูลคาปุเล็ตและมอนตาคิวซึ่งไม่ถูกกันมาช้านาน เรื่องเริ่มขึ้นเมื่อโรเมโอแห่งตระกูลมอนตาคิวได้แอบแฝงกายเข้าไปในงานเลี้ยงของตระกูลคาปุเล็ตและได้พบกับจูเลียต เพียงทั้งคู่สบตากันทั้งคู่ก็ตกหลุมรักกัน แต่กลับมีอุปสรรคเพราะความบาดหมางกันของทั้ง 2 ตระกูล โรเมโอกับจูเลียตจึงได้จัดการแต่งงานกันอย่างลับ ๆ วันหนึ่งเมอร์คิวชิโอ เพื่อนรักของโรเมโอเกิดการทะเลาะกับญาติของจูเลียตและญาติของจูเลียตก็ได้ฆ่าเพื่อนรักของโรเมโอตาย โรเมโอโกรธมากจึงได้พลั้งมือฆ่าญาติของจูเลียตตาย โรเมโอจึงได้รับคำตัดสินให้เนรเทศออกนอกเมืองตลอดกาล ฝ่ายจูเลียตต้องแต่งงานโดยที่จูเลียตไม่ต้องการ จูเลียตจึงพยายามหาทางที่จะหลีกหนีงานแต่งงาน เมื่อจูเลียตได้รู้เรื่องยาวิเศษที่ทำให้หลับเหมือนตายจากบาทหลวงที่ทำพิธีแต่งงานให้ทั้งคู่จึงกินเข้าไป จากนั้นบาทหลวงก็ส่งม้าเร็วส่งสารถึงแผนการดังกล่าวแก่โรมิโอ แต่โรเมโอสวนกับคนส่งสาร โรเมโอมาถึงเข้าใจว่าจูเลียตตายจริง ๆ จึงเสียใจมากจึงดื่มยาพิษฆ่าตัวตาย โรเมโอสิ้นใจเพียงครู่เดียวจูเลียตก็ฟื้นขึ้นมา พอจูเลียตเห็นดังนั้นจึงใช้กริชของโรเมโอฆ่าตัวตายตามโรเมโอไป บิดามารดาและญาติทั้งสองตระกูลเสียใจมาก จึงเลิกวิวาทบาดหมางกันนับแต่นั้นเป็นต้นมา

อ้างอิง[แก้]

  1. พระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว, พระบาทสมเด็จพระรามาธิบดีศรีสินทรมหาวชิราวุธ. โรเมโอและจูเลียต เรื่องลครสลดใจของวิลเลียม เชกส๎เปียร์. กรุงเทพฯ : ม.ป.ป., (2465) หน้า 16.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]