โรคฮิสทิโอไซต์เซลล์ลางเกอร์ฮานส์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
โรคฮิสทิโอไซต์เซลล์ลางเกอร์ฮานส์
(Langerhans cell histiocytosis)
Micrograph showing a Langerhans cell histiocytosis with the characteristic reniform Langerhans cells accompanied by abundant eosinophils. H&E stain.
บัญชีจำแนกและลิงก์ไปภายนอก
ICD-10C96.5 C96.6
ICD-9202.5, 277.89, 516.5
ICD-O:M9752/3,M9751/1
OMIM604856
DiseasesDB5906
eMedicinederm/216 article/1100579
MeSHD006646

โรคฮิสทิโอไซต์เซลล์ลางเกอร์ฮานส์ (อังกฤษ: Langerhans cell histiocytosis, LCH) เป็นโรคหายากอย่างหนึ่ง ผู้ป่วยจะมีเซลล์ลางเกอร์ฮานส์เจริญมากผิดปกติอยู่โคลนหนึ่ง เซลล์นี้ปกติจะอยู่ในไขกระดูก เมื่อเป็นโรคแล้วจะสามารถออกมาเจริญภายนอกและแทรกเข้าไปเจริญอยู่ในผิวหนังหรือต่อมน้ำเหลืองได้ โรคนี้แสดงอาการได้หลายแบบ ตั้งแต่เป็นก้อนรอยโรคที่กระดูกเพียงตำแหน่งเดียว หรือแสดงอาการออกหลายๆ ระบบก็ได้ โรคนี้อยู่ในกลุ่มของโรคที่เรียกว่าฮิสติโอไซโตซิส หรือโรคฮิสติโอไซต์ ซึ่งมีการเจริญผิดปกติของฮิสติโอไซต์ (ชื่อเดิมของเซลล์เดนไดรต์ที่ถูกกระตุ้นแล้ว และแมโครฟาจ) โรคนี้มีความสัมพันธ์กับโรคเม็ดเลือดขาวเจริญผิดปกติโรคอื่นๆ เช่น มะเร็งเม็ดเลือดขาว หรือมะเร็งต่อมน้ำเหลือง เป็นต้น