โมโตโรลา ไดนาแท็ค
ไดนาแท็ค (อังกฤษ: DynaTAC) เป็นโทรศัพท์มือถือที่ผลิตและจัดจำหน่ายโดยโมโตโรลา ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1983 ถึง ค.ศ. 1994 โมโตโรลา ไดนาแท็ค รุ่น 8000X เป็นโทรศัพท์มือถือแบบพกพาเครื่องแรกของโลก ที่ได้รับการรับรองจากคณะกรรมการกลางกำกับดูแลกิจการสื่อสารของสหรัฐ (FCC) เมื่อวันที่ 21 กันยายน ค.ศ. 1983[1] โดยทำงานในมาตรฐาน 1 จี คือใช้สำหรับโทรเข้า-ออก ใช้เวลาชาร์จแบตเตอรี่จนเต็มถึงประมาณ 10 ชั่วโมง มีเวลาสนทนา 30 นาที[2] นอกจากนี้ยังมีจอแสดงผลแอลอีดีสำหรับโทรออกหรือวางสาย 1 ใน 30 หมายเลขโทรศัพท์ ราคาอยู่ที่ 3,995 ดอลลาร์สหรัฐในปี ค.ศ. 1984 ซึ่งเป็นปีที่วางจำหน่ายเชิงพาณิชย์ เทียบเท่ากับ 9,831 ดอลลาร์สหรัฐในปี ค.ศ. 2019[3] ไดนาแท็คย่อมาจาก "Dynamic Adaptive Total Area Coverage" แปลว่า "การปรับแบบไดนามิกให้ครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมด"
มีหลายรุ่นตามมาโดยเริ่มตั้งแต่ปี ค.ศ. 1985 กับยุค 8000X และดำเนินการต่อด้วยการอัปเดตความถี่ที่เพิ่มขึ้นเป็นระยะจนถึงคลาสสิกทู (Classic II) ในปี ค.ศ. 1993 บทบาทส่วนใหญ่ของไดนาแท็คถูกแทนที่ด้วย โมโตโรลา ไมโครแท็ค ที่มีขนาดเล็กกว่ามาก เมื่อเปิดตัวครั้งแรกในปี ค.ศ. 1989 และเมื่อถึงเวลาที่ โมโตโรลา สตาร์แท็ค เปิดตัวในปี ค.ศ. 1996 ไดนาแท็คก็ล้าสมัย
คำอธิบาย[แก้]
มีการสร้างผลิตภัณฑ์ต้นแบบหลายชิ้นระหว่างปี ค.ศ. 1973 ถึง ค.ศ. 1983 แต่ผลิตภัณฑ์ที่ FCC ยอมรับมีน้ำหนัก 28 ออนซ์ (790 กรัม) และสูง 10 นิ้ว (25 เซนติเมตร) ไม่รวมสายอากาศยางชนิด "เป็ดยาง" ที่สามารถยืดหยุ่นได้ นอกเหนือจากปุ่มกดโทรศัพท์ 12 ปุ่มทั่วไปแล้วยังมีปุ่มพิเศษเพิ่มเติมอีก 9 ปุ่ม ดังนี้
- Rcl (recall วางสาย)
- Clr (clear เคลียร์)
- Snd (send ส่ง)
- Sto (store ร้านค้า)
- Fcn (function ฟังก์ชัน)
- End (ปิด)
- Pwr (power เปิด)
- Lock (ล็อก)
- Vol (volume ปรับเสียง)
โดยใช้เทคโนโลยีบางอย่างที่เคยใช้ในระบบอะโลฮาเน็ต ซึ่งรวมถึงตัวรับส่งสัญญาณโลหะ-ออกไซด์-เซมิคอนดักเตอร์ (MOS) และเทคโนโลยีโมเด็ม[4]
ไดนาแท็ค 8 ซีรีส์, คลาสสิก, คลาสสิกทู, อัลตราคลาสสิก และอัลตราคลาสสิกทู มีจอแสดงผลแอลอีดี พร้อมไดโอดเปล่งแสงสีแดง ไดนาแท็คอินเตอร์เนชันแนลซีรีส์ มีไดโอดเปล่งแสงสีเขียว และไดนาแท็ค 6000XL ใช้จอแสดงผลเรืองแสงสูญญากาศ จอแสดงผลเหล่านี้ถูกจำกัดอย่างมากในข้อมูลที่สามารถแสดงได้ แบตเตอรี่อนุญาตให้โทรได้นานถึง 1 ชั่วโมง หลังจากนั้นจำเป็นต้องชาร์จโทรศัพท์นานถึง 10 ชั่วโมงในเครื่องชาร์จแบบหยด หรือ 1 ชั่วโมงในเครื่องชาร์จแบบเร็วซึ่งเป็นอุปกรณ์เสริมแยกต่างหาก[5] ในขณะที่ยังคงรักษาชื่อไดนาแท็คไว้ แต่ 6000XL นั้นไม่เกี่ยวข้องกับไดนาแท็ค 8000 ซีรีส์โดยสิ้นเชิง เนื่องจากเป็นโทรศัพท์แบบพกพาที่มีไว้สำหรับติดตั้งในยานพาหนะ
ไดนาแท็คถูกแทนที่โดยไมโครแท็คในปี ค.ศ. 1989
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Motorola DynaTAC 8000X". Motorola Mobility 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-07-02. สืบค้นเมื่อ 2020-09-04.
- ↑ "The History of Mobile Phone Technology". RedOrbit.
- ↑ 1634–1699: McCusker, J. J. (1997). How Much Is That in Real Money? A Historical Price Index for Use as a Deflator of Money Values in the Economy of the United States: Addenda et Corrigenda (PDF). American Antiquarian Society. 1700–1799: McCusker, J. J. (1992). How Much Is That in Real Money? A Historical Price Index for Use as a Deflator of Money Values in the Economy of the United States (PDF). American Antiquarian Society. 1800–present: Federal Reserve Bank of Minneapolis. "Consumer Price Index (estimate) 1800–". สืบค้นเมื่อ January 1, 2020.
- ↑ Fralick, Stanley C.; Brandin, David H.; Kuo, Franklin F.; Harrison, Christopher (19–22 พฤษภาคม 1975). Digital Terminals For Packet Broadcasting (PDF). AFIPS '75. American Federation of Information Processing Societies. doi:10.1145/1499949.1499990.
{{cite conference}}: CS1 maint: date format (ลิงก์) - ↑ "20th Anniversary of the World's First Commercial Cellular Phone". Motorola. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 กุมภาพันธ์ 2007. สืบค้นเมื่อ 7 มิถุนายน 2007.