โมกราชสีห์
| โมกราชสีห์ | |
|---|---|
| |
| Holarrhena pubescens | |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ 
| |
| อาณาจักร: | พืช Plantae |
| เคลด: | พืชมีท่อลำเลียง Tracheophyta |
| เคลด: | พืชดอก Angiosperms |
| เคลด: | พืชใบเลี้ยงคู่แท้ Eudicots |
| เคลด: | แอสเทอริด Asterids |
| อันดับ: | ดอกหรีดเขา |
| วงศ์: | วงศ์ตีนเป็ด |
| วงศ์ย่อย: | วงศ์ย่อยส้มลม |
| เผ่า: | Malouetieae |
| สกุล: | Holarrhena R.Br.[1] |
| ชื่อพ้อง[2] | |
| |
โมกราชสีห์ (ชื่อวิทยาศาสตร์: Holarrhena) เป็นสกุลของพืชในวงศ์ Apocynaceae ที่ได้รับการอธิบายจัดเป็นสกุลครั้งแรกในปี ค.ศ. 1810 มีถิ่นกำเนิดในเขตร้อนและแอฟริกาตอนใต้ รวมถึงเอเชียใต้ เอเชียตะวันออก และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้[1]
เป็นไม้พุ่มขนาดใหญ่ สูงกว่า 5 เมตร ทรงพุ่ม แน่นทึบ ทุกส่วนมีน้ำยางสีขาว ใบเดี่ยวออกตรงข้ามระนาบเดียว รูปรีแกมรูปไข่กลับ ก้านใบสั้นมากถึงไม่มี ปลายใบแหลมถึงมนเป็นติ่งแหลม โคนใบมน แผ่นใบหนาเหมือนแผ่นหนัง เห็นเส้นใบได้อย่างชัดเจน ช่อดอกแบบช่อกระจุกออกที่ปลายยอด มีดอกย่อย 10-15 ดอก โคนกลีบดอกเชื่อมติดกันเป็นหลอด ปลายแยกเป็น 5 กลีบ รูปขอบขนานแกมรูปไข่กลับสีขาว ปลายกลีบงุ้มลง ดอกบานมีเส้นผ่านศูนย์กลาง 5-7 เซนติเมตร ดอกบานได้นานเกือบสัปดาห์ ออกดอกตลอดปี ดอกจะดกช่วงฤดูแล้ง ส่งกลิ่นหอมอ่อน ๆ ตลอดวัน ผลเป็นฝัก และขยายพันธุ์ด้วยการตอนกิ่งหรือปักชำกิ่ง[3]
จากข้อมูลเมื่อ สิงหาคม 2013[update] บัญชีรายชื่อพืชในวงศ์ต่าง ๆ ทั่วโลก ได้รับรอง 5 ชนิด[4]
- ชนิด[1]
- Holarrhena congolensis Stapf - ซาอีร์
- Holarrhena curtisii King & Gamble - อินโดจีน
- Holarrhena floribunda (G.Don) T.Durand & Schinz - ภาคตะวันตกและภาคกลางของแอฟริกา
- Holarrhena mitis (Vahl) R.Br. ex Roem. & Schult. - ศรีลังกา
- Holarrhena pubescens Wall. - แอฟริกาตะวันออก แอฟริกาตอนใต้ แอฟริกากลาง รวมถึง อนุทวีปอินเดีย อินโดจีน และบางส่วนของประเทศจีน
มีรายงานพบชนิดใหม่ของโมกราชสีห์ จากช่องเขาปาลกาฑ (Palakkad gap) ของฆาฏตะวันตก ภายใต้ชื่อวิทยาศาสตร์ Holarrhena parishadii[5] ในปี ค.ศ. 2024
เชิงอรรถและอ้างอิง
[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 "Holarrhena", World Checklist of Selected Plant Families, Royal Botanic Gardens, Kew, สืบค้นเมื่อ 17 August 2013
- ↑ "World Checklist of Selected Plant Families, Holarrhena, synonyms". สืบค้นเมื่อ May 19, 2014.
- ↑ อุไร จิรมงคล (2022). รวมพันธุ์ไม้หอม. กรุงเทพฯ: บ้านและสวน อมรินทร์พริ้นติ้ง แอนด์ พับลิชชิ่ง. p. 190. ISBN 9786161849511.
- ↑ Search for "Holarrhena", World Checklist of Selected Plant Families, Royal Botanic Gardens, Kew, สืบค้นเมื่อ 17 August 2013
- ↑ https://phytotaxa.mapress.com/pt/article/view/phytotaxa.664.4.6