โบสถ์นักบุญฮริพซีแม
| โบสถ์นักบุญฮริพซีแม | |
|---|---|
 ด้านนอกโบสถ์เมื่อปี ค.ศ. 2018 | |
| ศาสนา | |
| ศาสนา | คริสตจักรอัครทูตอาร์มีเนีย |
| จารีต | จารีตอาร์มีเนีย |
| สถานะ | เปิดให้บริการ |
| ที่ตั้ง | |
| ที่ตั้ง | วาการ์สชาพัต จังหวัดอาร์มาวีร์ ประเทศอาร์มีเนีย |
| พิกัดภูมิศาสตร์ | 40°10′01″N 44°18′35″E / 40.166992°N 44.309675°E |
| สถาปัตยกรรม | |
| ประเภท | เตตราคอนช์[1] |
| รูปแบบ | สถาปัตยกรรมอาร์มีเนีย |
| ผู้ก่อตั้ง | กอมีตัส อัคท์แซทซี |
| เสร็จสมบูรณ์ | ค.ศ. 618 (โบสถ์หลังปัจจุบัน)[1][2][3] |
| ลักษณะจำเพาะ | |
| ความยาว | 22.8 เมตร (75 ฟุต)[4][5] |
| ความกว้าง | 17.7 เมตร (58 ฟุต)[4][5] |
| ชื่อทางการ: อาสนวิหารและหมู่โบสถ์แห่งแอจมียัตซิน และแหล่งโบราณคดีแห่งซวาร์ทนอทส์ | |
| ประเภท | วัฒนธรรม |
| เกณฑ์พิจารณา | (ii) (iii) |
| แต่งตั้ง | 2000 (ชุดที่ 24) |
| หมายเลขอ้างอิง | 1011-004 |
| ภูมิภาค | เอเชียตะวันตก |
โบสถ์นักบุญฮริพซีแม (อาร์มีเนีย: Սուրբ Հռիփսիմե եկեղեցի, Surb Hřip’simē yekeghetsi; อังกฤษ: Saint Hripsime Church หรือบางครั้งสะกดว่า Hripsimeh)[6][7] เป็นโบสถ์ในคริสตจักรอัครสาวกอาร์มีเนีย ตั้งอยู่ในเมืองวาการ์สชาพัต ประเทศอาร์มีเนีย สร้างขึ้นในคริสต์ศตวรรษที่ 7 และเป็นหนึ่งในโบสถ์ที่เก่าแก่ที่สุดที่ยังคงหลงเหลือถึงปัจจุบันของอาร์มีเนีย โบสถ์นี้สร้างขึ้นโดยคาธอลิโกสกอมีตัสเพื่อแทนที่สุสานเดิมซึ่งสร้างขึ้นโดยคาธอลิโกสซาฮักมหาสมณะในปี ค.ศ. 395 และเป็นที่เก็บรักษาเรลิกของนักบุญฮริพซีแมที่ซึ่งโบสถ์แห่งนี้สร้างขึ้นอุทิศให้ โบสถ์หลังปัจจุบันสร้างเสร็จในปี ค.ศ. 618 และเป็นที่รู้จักดีในฐานะตัวอย่างชิ้นเอกของสถาปัตยกรรมอาร์มีเนียในยุคคลาสสิกและเป็นแบบอย่างในการสร้างโบสถ์หลังอื่น ๆ ในอาร์มีเนียนับแต่นั้น ตั้งแต่ปี ค.ศ. 2000 โบสถ์นี้เป็นหนึ่งในแหล่งมรดกโลกของยูเนสโก ควบคู่ไปกับโบสถ์หลังอื่น ๆ โดยรอบ เช่น อาสนวิหารแอจมียัตซิน
ดูเพิ่ม[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 Kouymjian, Dickran. "Saint Hrp'sime". armenianstudies.csufresno.edu. California State University, Fresno. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 September 2012.
- ↑ Eremian, A. (1980). "Հռիփսիմեի տաճար [Hripsime temple]". Soviet Armenian Encyclopedia Volume 6 (ภาษาอาร์เมเนีย). Yerevan: Armenian Encyclopedia Publishing. pp. 596–597.
- ↑ Hunt, Lucy-Anne (2008). "Eastern Christian Iconographic and Architectural Traditions: Oriental Orthodox". ใน Parry, Ken (บ.ก.). The Blackwell Companion to Eastern Christianity. John Wiley & Sons. p. 394.
...was influential in Armenia and early imitations of it are found in Georgia...
- ↑ 4.0 4.1 Eremian 1974, p. 59.
- ↑ 5.0 5.1 Strzygowski 1918, p. 92.
- ↑ Dalton, Ormonde Maddock (1925). East Christian art: a survey of the monuments. Hacker Art Books. p. 33.
...in Armenia, such as the cathedral of Edgmiatsin, the church at Bagaran, and the Hripsimeh church at Vagharshapat...
- ↑ Svajian, Stephen G. (1977). A Trip Through Historic Armenia. GreenHill Pub. p. 85.
According to Lynch, the interior of the chapel has the features of St. Hripsimeh Church in Etchmiadzin.
อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ชื่อ "hushardzan" ซึ่งนิยามใน <references> ไม่ถูกใช้ในข้อความก่อนหน้า
อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ชื่อ "encyclopedia.am" ซึ่งนิยามใน <references> ไม่ถูกใช้ในข้อความก่อนหน้า
อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ชื่อ "ejmiatsin.am" ซึ่งนิยามใน <references> ไม่ถูกใช้ในข้อความก่อนหน้า
อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ชื่อ "Adalian" ซึ่งนิยามใน <references> ไม่ถูกใช้ในข้อความก่อนหน้า
<ref> ชื่อ "Kiesling" ซึ่งนิยามใน <references> ไม่ถูกใช้ในข้อความก่อนหน้าบรรณานุกรม[แก้]
- บทความวิชาการ
- Eremian, Aleksandra (1974). "Հայաստանի V-VII դդ. գմբեթավոր կառույցների նախագծման սկզբունքների մասին [On the principles of designs of 5th-7th century domed structures in Armenia]". Lraber Hasarakakan Gitutyunneri (ภาษาอาร์เมเนีย). № 10 (10): 56–82. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-09-26. สืบค้นเมื่อ 2021-01-31.
- Haroutiunyan, Arsen (2011). "Ս. Հռիփսիմեի եւ Ս. Շողակաթի վանքերի որմերին ագուցված խաչքարերի նորահայտ վիմագրերը [The newly discovered inscriptions of cross-stones placed on the walls of St. Hripsimeh and St. Shoghakat Monasteries]". Etchmiadzin (ภาษาอาร์เมเนีย). 67 (5): 88–94. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-12-18. สืบค้นเมื่อ 2021-01-31.
- Khalatyan, Nerses (2008). "Ս. Գայանե Վանքի վերանորոգությունները [Renovations of St. Gayane Church]". Etchmiadzin (ภาษาอาร์เมเนีย). 64 (3): 55–72. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-02-06. สืบค้นเมื่อ 2021-01-31.
- หนังสือตีพิมพ์
- Lynch, H. F. B. (1901). Armenia, travels and studies. Volume I: The Russian Provinces. London: Longmans, Green, and Co.
- Strzygowski, Josef (1918). Die Baukunst der Armenier und Europa [The Architecture of the Armenians and of Europe] Volume I (ภาษาเยอรมัน). Vienna: Kunstverlag Anton Schroll & Co. pp. 92–94.
- Russell, James R. (1987). Zoroastrianism in Armenia. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. ISBN 0-674-96850-6.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
