แอล.อัช.โอ.โอ.กูว์.

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

แอล.อัช.โอ.โอ.กูว์. (ฝรั่งเศส: L.H.O.O.Q., ออกเสียง: [ɛl aʃ o o ky]) เป็นผลงานศิลปะโดยมาร์แซล ดูว์ช็อง เปิดตัวครั้งแรกในปี 1919 และเป็นหนึ่งในผลงานที่มาร์แซลเรียกว่าเป็นเรดีเมดส์ หรือเรียกให้เฉพาะเจาะจงว่า เรดีเมดที่ถูกต้อง (rectified ready-made)[1] ผลงานเรดีเมดของเขาเป็นการประกอบขึ้นจากการนำเอาวัตถุที่เน้นการใช้สอย (utilitarian objects) ซึ่งมักไม่ถือว่าเป็นงานศิลปะมาดัดแปลงหรือแต่เปลี่ยนชื่อและการจัดวาง (เช่นในผลงานชิ้นเอก ฟาวน์เทน)[2] ใน แอล.อัช.โอ.โอ.กูว์. มีฟาวนด์ออบเจ็กต์ (objet trouvé) เป็นไปรษณียบัตรราคาถูกรูป โมนาลิซา ผลงานที่มีชื่อเสียงของเลโอนาร์โด ดาวินชี ซึ่งดูว์ช็องใช้ดินสอวาดหนวดและเติมชื่อผลงานลงไป[3]

ภาพรวม[แก้]

การนำเอาโมนาลิซามาใช้ในทางเสียดสี ล้อเลียน ปรากฏมาตั้งแต่ปี 1887 โดยเออแฌน บาตาอีย์ เมื่อเขาสร้างผลงานรูปโมนาลิซาสูบไปป์เผยแพร่ในนิตยสาร เลอรีร์[4]

ชื่อของผลงาน แอล.อัช.โอ.โอ.กูว์. นั้นเป็นการเล่นคำ โดยเมื่อออกเสียงอักษรเหล่านี้ต่อเนื่องกันในภาษาฝรั่งเศสจะฟังดูคล้ายกับประโยค แอลาโชโอกูล (Elle a chaud au cul) ซึ่งแปลว่า "เธอมีก้นที่เร่าร้อน" ("She is hot in the arse"[5] หรือ "She has a hot ass")[6] ดูว์ช็องเคยให้สัมภาษณ์โดยระบุคำแปลคร่าว ๆ ของ แอล.อัช.โอ.โอ.กูว์. ไว้ว่า "มีไฟเร่าร้อนอยู่ข้างล่างนั่น" ("there is fire down below")

รุ่น[แก้]

  • 1919 – ของสะสมส่วนบุคคล, ปารีส
  • 1920 – ไม่ทราบที่อยู่ปัจจุบัน
  • 1930 – ชิ้นเลียนแบบขนาดใหญ่, ของสะสมส่วนบุคคล, ปารีส, ให้ยืมแก่พิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่แห่งชาติ
  • 1940 – งานสร้างใหม่เป็นรูปสี ถูกขโมยไปในปี 1981 และสูญหายนับจากนั้น
  • 1958 – ของสะสมของอันตอนี ตาปิอัส, บาร์เซโลนา
  • 1960 – สีน้ำมันบนไม้, ของสะสมของโดโรเธีย แทนนิง, นิวยอร์ก
  • 1964 – ชิ้นเลียนแบบสามสิบแปดชิ้น, ของสะสมของอาร์ตูโร ชวาตส์, มิลาน
  • 1965 – L.H.O.O.Q. Shaved ("แอล.อัช.โอ.โอ.กูว์. โกนหนวดแล้ว") งานสร้างใหม่ในรูปไพ่ ซึ่งไม่มีการเติมหนวดบนหน้าโมนาลิซา แต่ปรากฏอักษร LHOOQ rasée ด้านล่าง

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ Marcel Duchamp, L.H.O.O.Q. or La Joconde, 1964 (replica of 1919 original) Norton Simon Museum, Pasadena.
  2. ↑ Rudolf E. Kuenzli, Dada and Surrealist Film, MIT Press, 1996, p. 47, ISBN 026261121X
  3. ↑ More recent scholarship suggests that Duchamp laboriously altered the postcard before adding the moustache, including merging his own portrait with that of Mona Lisa. See Marco de Martino, "Mona Lisa: เก็บถาวร 20 มีนาคม 2008 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Who Is Hidden Behind the Woman With the Moustache?"
  4. ↑ Coquelin, Ernest, Le Rire (2e éd.) / par Coquelin cadet ; ill. de Sapeck, Bibliothèque nationale de France
  5. ↑ Kristina, Seekamp (2004). "L.H.O.O.Q. or Mona Lisa". Unmaking the Museum: Marcel Duchamp's Readymades in Context. Binghamton University Department of Art History. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2006-09-12.
  6. ↑ Anne Collins Goodyear, James W. McManus, National Portrait Gallery (Smithsonian Institution), Inventing Marcel Duchamp: The Dynamics of Portraiture, National Portrait Gallery, Smithsonian Institution, 2009, contributors Janine A. Mileaf, Francis M. Naumann, Michael R. Taylor, ISBN 0262013002

อ่านเพิ่ม[แก้]

  • Theodore Reff, "Duchamp & Leonardo: L.H.O.O.Q.-Alikes", Art in America, 65, January–February 1977, pp. 82–93
  • Jean Clair, Duchamp, Léonard, La Tradition maniériste, in Marcel Duchamp: tradition de la rupture ou rupture de la tradition?, Colloque du Centre Culturel International de Cerisy-la-Salle, ed. Jean Clair, Paris: Union Générale d'Editions, 1979, pp. 117–44

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=แอล.อัช.โอ.โอ.กูว์.&oldid=10197898"