แอลวีทีพี-5
 | บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง |
| แอลวีทีพี-5 | |
|---|---|
 แอลวีทีพี-5 แสดงที่อนุสรณ์สถานเรือรบสหรัฐแอละแบมา บีบี-60 ในโมบายล์ รัฐแอละแบมา ซึ่งด้านหน้าของรถหันไปทางขวาในภาพนี้ | |
| ชนิด | รถลำเลียงพลหุ้มเกราะ |
| แหล่งกำเนิด | สหรัฐ |
| บทบาท | |
| ประจำการ | ค.ศ. 1956–ปัจจุบัน |
| ผู้ใช้งาน |  เหล่านาวิกโยธินฟิลิปปินส์ เหล่านาวิกโยธินสหรัฐ (ตามประวัติศาสตร์) |
| ข้อมูลจำเพาะ | |
| มวล | 37.4 ตัน |
| ความยาว | 9.04 ม. |
| ความกว้าง | 3.57 ม. |
| ความสูง | 2.92 ม. |
| ลูกเรือ | 3 นาย+ผู้โดยสาร 34 นาย |
อาวุธหลัก | ปืนกลขนาด .30 คาลิเบอร์ |
| เครื่องยนต์ | แก๊สโซลีนคอนติเนนทอล แอลวี-1790-1 วี-12 704 แรงม้า |
| กำลัง/น้ำหนัก | 19 แรงม้า/ตัน |
| กันสะเทือน | ทอร์ซิลาสติก |
พิสัยปฏิบัติการ | 306 กม. (ถนน), 92 กม. (น้ำ) |
| ความเร็ว | 48 กม./ชม., ในน้ำ 11 กม./ชม. |
แอลวีทีพี-5 (ยานพาหนะยกพลขึ้นบก, สายพาน, ลำเลียงพล) (อังกฤษ: LVTP-5 (Landing Vehicle, Tracked, Personnel)) เป็นตระกูลยานรบหุ้มเกราะสะเทินน้ำสะเทินบกที่ใช้โดยเหล่านาวิกโยธินฟิลิปปินส์ และก่อนหน้านี้โดยเหล่านาวิกโยธินสหรัฐ มันได้รับการออกแบบโดยบริษัทบอร์กวอร์เนอร์ และสร้างโดยเอฟเอ็มซี (ฟูดแมชชีนเนอรีคอร์ปอเรชัน) พร้อมกับบริษัทอื่นอีกไม่กี่บริษัท มันได้รับการยอมรับครั้งแรกในการใช้งานเมื่อปี ค.ศ. 1956 มีการผลิตรุ่นพื้นฐาน 1,124 คัน รวมถึงรุ่นพิเศษ และเห็นได้ในสงครามเวียดนามเป็นจำนวนมาก
ประวัติ[แก้]
มันเป็นวิวัฒนาการของซีรีส์ยานพาหนะยกพลขึ้นบกแบบสายพาน แอลวีที-1 ถึง แอลวีที-4 ในสมัยสงครามโลกครั้งที่สอง แต่มีขนาดใหญ่กว่ามากและสามารถลำเลียงกองกำลังติดอาวุธรบได้ 30–34 นาย การออกแบบที่มีขนาดเล็กตามเอ็ม 59 เอพีซี ก็มีการผลิตในฐานะแอลวีที-6 แต่มีเพียงไม่กี่คันเท่านั้น
ต่อมา แอลวีทีพี-5 ได้รับการแทนที่ในการใช้งานโดยตระกูลแอลวีที-7
ประเภทที่พบมากที่สุดคือแอลวีทีพี-5 ซึ่งเป็นทั้งรถลำเลียงพลหุ้มเกราะ, กวาดทุ่นระเบิด, บัญชาการ, กู้ซ่อม และยิงสนับสนุน โดยด้านหลังติดตั้งฮาวอิตเซอร์ขนาด 105 มม. ส่วนรุ่นต่อต้านอากาศยานได้รับการสร้างต้นแบบ แต่ก็ไม่เคยเห็นว่ามีการใช้งาน
ราวกลางคริสต์ทศวรรษ 2010 มีผู้ใช้ที่เหลือแต่เพียงผู้เดียวของแอลวีทีเอช-6 คือฟิลิปปินส์ ซึ่งใช้ 4 คันดังกล่าวสำหรับกำลังพลทหารเรือของพวกเขา[1][2] ส่วนในปี ค.ศ. 2013 แอลวีทีเอช-6 ของฟิลิปปินส์ได้มาในรูปแบบลายพราง "ดิจิทัล"[1]
รุ่น[แก้]
- แอลวีทีพี-5 (ยานพาหนะยกพลขึ้นบก, สายพาน, ลำเลียงพล) - รถลำเลียงพลหุ้มเกราะ
- แอลวีทีซี-5 (ยานพาหนะยกพลขึ้นบก, สายพาน, บัญชาการ) - ยานพาหนะบัญชาการ
- แอลวีทีเอช-6 (ยานพาหนะยกพลขึ้นบก, สายพาน, ฮาวอิตเซอร์) - ชุดสนับสนุนการยิงแบบติดอาวุธด้วยฮาวอิตเซอร์เอ็ม 49 ขนาด 105 มม. ได้รับการสร้าง 210 คัน
- แอลวีทีอาร์-1 (ยานพาหนะยกพลขึ้นบก, สายพาน, กู้ซ่อม) - ยานพาหนะกู้ซ่อม ได้รับการสร้าง 65 คัน
- แอลวีทีอี-1 (ยานพาหนะยกพลขึ้นบก, สายพาน, ทหารช่าง) - กวาดทุ่นระเบิด ได้รับการสร้าง 41 คัน
- แอลวีทีเอเอ-เอ็กซ์ 1 (ยานพาหนะยกพลขึ้นบก, สายพาน, ต่อต้านอากาศยาน) - รุ่นต่อต้านอากาศยาน ที่จะติดตั้งป้อมปืนของเอ็ม 42 ดัสเตอร์ โดยสร้างต้นแบบเท่านั้น
ประจำการ[แก้]
- ปัจจุบัน
ฟิลิปปินส์
เหล่านาวิกโยธินฟิลิปปินส์ มี 4 คันที่ยังคงใช้งานในปี ค.ศ. 2016[1][2]
- อดีต
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 "LVTP-5 (1956)". Tanks Encyclopedia. 2016. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-08-02.
{{cite web}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์|deadurl=ถูกละเว้น แนะนำ (|url-status=) (help) - ↑ 2.0 2.1 "Philippine Marine Corps". www.globalsecurity.org.
- ↑ Dunham, George R (1990). U.S. Marines in Vietnam: The Bitter End, 1973–1975 (Marine Corps Vietnam Operational Historical Series). History and Museums Division Headquarters, U.S. Marine Corps. pp. 19–20. ISBN 9780160264559.
หนังสืออ่านเพิ่ม[แก้]
- David Koller, LVTP5 Landing Vehicle Tracked Personnel 5, 2016, Highgloss Publishing, ISBN 9783033052598.
- SNL G277
- Steven Zaloga, Terry Hadler, Michael Badrocke - Amtracs: US Amphibious Assault Vehicles, 1999, Osprey Publishing (New Vanguard 30), ISBN 1-85532-850-X.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
