ข้ามไปเนื้อหา

แอร์ฟอร์ซทู

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
โบอิง C-32 ซึ่งเป็นรุ่นดัดแปลงจากโบอิง 757 คืออากาศยานที่รองประธานาธิบดีสหรัฐใช้เดินทางเป็นประจำ

แอร์ฟอร์ซทู (อังกฤษ: Air Force Two) เป็นสัญญาณเรียกขานที่การควบคุมจราจรทางอากาศกำหนดขึ้นสำหรับอากาศยานของกองทัพอากาศสหรัฐลำใดก็ตามที่กำลังปฏิบัติภารกิจลำเลียงรองประธานาธิบดีสหรัฐ แต่ไม่มีประธานาธิบดี[1][2] ศัพท์นี้มักใช้เรียกโบอิง C-32 ซึ่งเป็นโบอิง 757 ที่ได้รับการดัดแปลงและถูกใช้เป็นอากาศยานลำเลียงรองประธานาธิบดีบ่อยที่สุด อากาศยานลำอื่นในกองบินน้อยส่งทางอากาศที่ 89 (89th Airlift Wing) เช่น โบอิง C-40 คลิปเปอร์, C-20B, C-37A และ C-37B ก็เคยถูกนำมาใช้ในภารกิจนี้เช่นกัน[ต้องการอ้างอิง] นอกจากนี้ VC-25A ซึ่งเป็นอากาศยานที่ประธานาธิบดีใช้เป็นแอร์ฟอร์ซวันบ่อยที่สุด ก็เคยถูกรองประธานาธิบดีใช้ในฐานะแอร์ฟอร์ซทูมาแล้วด้วยเช่นกัน[3][4]

ประวัติศาสตร์

[แก้]

ริชาร์ด นิกสัน เป็นหนึ่งในเจ้าหน้าที่ระดับสูงของรัฐบาลอเมริกันกลุ่มแรก ๆ ที่เดินทางไปต่างประเทศด้วยอากาศยานไอพ่นเพื่อปฏิบัติภารกิจอย่างเป็นทางการ โดยเขาใช้โบอิง VC-137A สตราโตไลเนอร์ ในการเยือนสหภาพโซเวียตเมื่อเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1959 สำหรับการโต้วาทีในงาน Kitchen Debates ขณะดำรงตำแหน่งรองประธานาธิบดีในสมัยของประธานาธิบดีไอเซนฮาวร์[5][6]

สำหรับการเดินทางภายในประเทศ เจ้าหน้าที่ระดับสูงที่ไม่ได้เป็นประธานาธิบดีก็ยังคงใช้อากาศยานใบพัดอย่างคอนแวร์ VC-131 ซามาริแทนจนกระทั่งเนลสัน รอกกีเฟลเลอร์ได้รับแต่งตั้งให้เป็นรองประธานาธิบดีในสมัยของเจอรัลด์ ฟอร์ดเมื่อ ค.ศ. 1974 รอกกีเฟลเลอร์มีอากาศยานไอพ่นส่วนตัว กรัมม์แมน กัลฟ์สตรีม II ที่เขาชื่นชอบมากกว่าคอนแวร์ที่ช้ากว่ามาก กัลฟ์สตรีม II ของรอกกีเฟลเลอร์จึงใช้สัญญาณเรียกขานว่า "เอ็กเซ็กคูทีฟทู" (Executive Two Co) ในช่วงที่เขาดำรงตำแหน่ง และนั่นเป็นแรงผลักดันให้กองบินน้อยส่งทางอากาศที่ 89 จัดซื้อแมกดอนเนลล์ ดักลาส VC-9C จำนวนสามลำใน ค.ศ. 1975 เพื่อเพิ่มจากอากาศยานไอพ่น VC-137 จำนวนสามลำที่ใช้สำหรับการเดินทางไปต่างประเทศของเจ้าหน้าที่ระดับสูงอยู่แล้ว[7][8]

ก่อนหน้านี้ อากาศยานที่ใช้สำหรับเจ้าหน้าที่ระดับสูงได้แก่ อากาศยานประจำตำแหน่งประธานาธิบดีลำเก่าอย่างดักลาส VC-54 สกายมาสเตอร์, ดักลาส VC-118A และล็อกฮีด C-121 คอนสเตลเลชัน ซึ่งถูกสำรองไว้เป็นอากาศยานสำรองสำหรับอากาศยานรุ่นใหม่ที่ถูกกำหนดไว้สำหรับการเดินทางของประธานาธิบดีโดยเฉพาะ

การออกแบบ

[แก้]

อากาศยานที่จัดสรรไว้สำหรับรองประธานาธิบดีและเจ้าหน้าที่ระดับสูงที่ได้รับอนุญาตให้เดินทางภายใต้ภารกิจพิเศษทางอากาศ (Special Air Mission) ซึ่งดำเนินการโดยกองบินน้อยส่งทางอากาศที่ 89 สามารถแยกแยะความแตกต่างจากลวดลายของแอร์ฟอร์ซวัน (Air Force One) ที่ออกแบบโดยเรย์มอนด์ โลวีได้ด้วยการไม่มีซีตไลน์สีน้ำเงินเข้ม และสีน้ำเงินคลุมห้องนักบิน[9][10] อากาศยานอดีตประธานาธิบดีที่ถูกกำหนดใหม่ให้ใช้สำหรับภารกิจบุคคลสำคัญ (VIP) ที่ไม่ใช่ประธานาธิบดีจะถูกทาสีใหม่ด้วยลวดลายรอง ตามตัวอย่างความแตกต่างระหว่างการทาสีในปัจจุบันของ VC-137C แซม 26000 และ VC-137C แซม 27000 อากาศยานทั้งสองลำนี้ถูกลดระดับบทบาทไปเป็นภารกิจ VIP ที่ไม่ใช่ประธานาธิบดีหลังได้รับอากาศยานลำใหม่มาแทนที่ แต่แซม 27000 ได้ถูกทาสีใหม่โดยห้องสมุดเรแกนให้เหมือนกับลวดลายในสมัยเรแกน (ดูภาพการเปลี่ยนแปลงของแซม 27000 ในสมัยเรแกน สมัยจอร์จ ดับเบิลยู. บุช และภาพในปัจจุบันที่ดูแลโดยห้องสมุด)[9][11]

อุบัติการณ์

[แก้]

ใน ค.ศ. 2012 โจ ไบเดินต้องเปลี่ยนไปใช้อากาศยานลำอื่นหลังจากอากาศยานที่เขาโดยสารประสบเหตุชนฝูงนกในรัฐแคลิฟอร์เนีย[12][13] อุบัติการณ์คล้ายกันเกิดขึ้นใน ค.ศ. 2020 โดยอากาศยานแอร์ฟอร์ซทูที่กำลังบรรทุกไมก์ เพนซ์และเจ้าหน้าที่บางส่วน[14] ส่วนในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2021 แอร์ฟอร์ซทูที่บรรทุกกมลา แฮร์ริสก็ต้องบินกลับฐานทัพร่วมแอนดรูส์ในรัฐแมริแลนด์หลังพบ "ปัญหาทางเทคนิค" หลังจากนั้นประมาณหนึ่งชั่วโมงครึ่ง แฮร์ริส ซึ่งกำลังจะเดินทางไปกัวเตมาลา ก็ได้ขึ้นอากาศยานอีกลำเพื่อเดินทางต่อไป[15]

ดูเพิ่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. "Factsheets: C-32". U.S. Air Force. January 2006. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 August 2008. สืบค้นเมื่อ 30 January 2009.
  2. "Order 7110.65R (Air Traffic Control) §2-4-20 ¶7". Federal Aviation Administration. 14 March 2007. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 October 2009. สืบค้นเมื่อ 27 August 2007.
  3. "Cheney heads overseas to talk terrorism". USA Today. Associated Press. 10 March 2002. สืบค้นเมื่อ 30 January 2009.
  4. Whitelaw, Kevin (11 March 2002). "Reporter's Notebook on Cheney's Mideast trip: Day 1: London". U.S. News & World Report. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 January 2009. สืบค้นเมื่อ 30 January 2009.
  5. "First of 3 Jets for President and Top Aides Is Unveiled." The New York Times, April 28, 1959, p. 3.
  6. O'Halloran, Thomas (January 1959). "U.S.S.R. Moscow, on plane, American B-707, at airport, American exhibit". Library of Congress.
  7. Charlton, Linda (25 Aug 1974). "A Maine Vacation, Rockefeller Style". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 30 June 2021.
  8. Petro, Joseph; Jeffrey Robinson (2005). Standing Next to History: An Agent's Life Inside the Secret Service. New York: Thomas Dunne Books. ISBN 0-312-33221-1.
  9. 1 2 Prisco, Jacopo (3 July 2019). "Out of the blue: A look back at Air Force One's classic design". CNN. สืบค้นเมื่อ 28 June 2021.
  10. Naidu, Keshav. "Air Force One Color Scheme". schemecolor.com. สืบค้นเมื่อ 29 June 2021.
  11. "Air Force One". whitehousemuseum.org. สืบค้นเมื่อ June 26, 2019.
  12. Groppe, Maureen (16 October 2017). "6 fun facts about Air Force Two". The Indianapolis Star.
  13. "Air Force Two carrying Biden struck by birds, lands safely". Reuters. 20 April 2012.
  14. Behrmann, Savannah; Fritze, John (22 September 2020). "Air Force Two, carrying Vice President Mike Pence, returns to airport after hitting bird on takeoff". USA Today.
  15. 'Technical issue' forces Harris back to air base after departing on trip to Guatemala.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
  • วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Air Force Two