แอฟริกาเหนือของอิตาลี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
แอฟริกาเหนือของอิตาลี

Africa Settentrionale Italiana
1912–1943
แอฟริกาเหนือของอิตาลีในเดือน พ.ย. 1942 ครอบคลุมประเทศลิเบีย ตูนิเซีย และอียิปต์ฝั่งตะวันตก
แอฟริกาเหนือของอิตาลีในเดือน พ.ย. 1942 ครอบคลุมประเทศลิเบีย ตูนิเซีย และอียิปต์ฝั่งตะวันตก
สถานะอาณานิคม
เมืองหลวงตริโปลิเตเนีย
ภาษาทั่วไปภาษาอิตาลี ภาษาอาหรับ
ศาสนา
โรมันคาทอลิก ศาสนาอิสลาม
ประวัติศาสตร์ 
• สถาปนา
1912 1912
• สิ้นสภาพ
1943 1943
ก่อนหน้า
ถัดไป
อิตาเลียนตริโปลิเตเนีย
ไซเรไนกาของอิตาลี
ตริโปลิเตเนีย
เฟซซัน
ไซเรไนกา

แอฟริกาเหนือของอิตาลี (อิตาลี: Africa Settentrionale Italiana) เป็นพื้นที่ซึ่งรวมเอาอาณานิคมและดินแดนในความปกครองของราชอาณาจักรอิตาลีในทวีปแอฟริกาเหนือ ตั้งแต่ ค.ศ. 1912 จนถึงช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ประกอบด้วยดินแดนสองส่วนหลักคือตริโปลิเตเนียและไซเรไนกาตั้งแต่ ค.ศ. 1912 - 1934 หลังจากนั้นจึงรวมกันเป็นอิตาเลียนลิเบีย ผู้นำเผด็จการ มุสโสลินีเรียกดินแดนลิเบียในช่วงนั้นว่า "ชายฝั่งทั้งสี่ของอิตาลี" (Quarta Sponda)

นับตั้งแต่ ค.ศ. 1940 - 1940 อิตาลีได้พยายามพิชิตอียิปต์และตูนิเซียเพื่อขยายพื้นที่ของแอฟริกาเหนือของอิตาลี กองทัพของจอมพลเออร์วิน รอมเมลแห่งนาซีเยอรมนีได้รุกคืบในแอฟริกาเหนือจนประสบความสำเร็จในนามของอิตาลี อิตาลีจึงได้รับส่วนแบ่งสำคัญเป็นดินแดนด้านตะวันตกของอียิปต์ในปี ค.ศ. 1941 - 1942 และตูนิเซียใน ค.ศ. 1942 - 1943 ตูนิเซียได้ถูกรวมเป็นส่วนหนึ่งของชายฝั่งทั้งสี่ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1942

ดินแดนแอฟริกาเหนือของอิตาลีได้สิ้นสภาพลงทั้งหมดจากการยึดครองของฝ่ายสัมพันธมิตรในปฏิบัติการคบเพลิงเมื่อ ค.ศ. 1943 โดยที่ตูนิเซียนั้นเป็นดินแดนสุดท้ายที่อิตาลีได้ครอบครองโดยพฤตินัยตราบจนกระทั่งกองกำลังสหรัฐอเมริกาและสหราชอาณาจักรตีตูนิเซียแตกเมื่อกลางปี ค.ศ. 1943