แม่แบบ:Infobox nihonium

นิโฮเนียม
	โคเปอร์นิเซียม ← นิโฮเนียม → ฟลีโรเวียม
	นิโฮเนียมในตารางธาตุ
ลักษณะปรากฏ
	ไม่ทราบ
คุณสมบัติทั่วไป
ชื่อ สัญลักษณ์ และเลขอะตอม	นิโฮเนียม, Nh, 113
การออกเสียง	/nɪˈhoʊniəm/; ni-hoh-nee-əm
อนุกรมเคมี	โลหะหลังทรานซิชัน; (คาดว่า)
หมู่ คาบและบล็อก	13, 7, p
มวลอะตอมมาตรฐาน	[286]
การจัดเรียงอิเล็กตรอน	[Rn] 5f14 6d10 7s2 7p1; (คาดว่า); 2, 8, 18, 32, 32, 18, 3; (คาดว่า)
ประวัติ
การตั้งชื่อ	ตามชื่อประเทศญี่ปุ่น (Nihon ในภาษาญี่ปุ่น)
การค้นพบ	สถาบันร่วมเพื่อการวิจัยนิวเคลียร์; ห้องปฏิบัติการแห่งชาติลอว์เรนซ์ ลิเวอร์มอร์ (2003)
คุณสมบัติกายภาพ
สถานะ	ของแข็ง (คาดว่า)
ความหนาแน่น (ใกล้ r.t.)	16 (คาดว่า) g·cm−3
จุดหลอมเหลว	700 K, 430 °C, 810 (คาดว่า) °F
จุดเดือด	1430 K, 1130 °C, 2070 (คาดว่า) °F
ความร้อนของการหลอมเหลว	7.61 (extrapolated) kJ·mol−1
ความร้อนของการกลายเป็นไอ	130 (คาดว่า) kJ·mol−1
คุณสมบัติอะตอม
สถานะออกซิเดชัน	-1, 1, 3, 5 (คาดว่า)
พลังงานไอออไนเซชัน	ค่าที่ 1: 704.9 (คาดว่า) kJ·mol−1
	ค่าที่ 2: 2238.5 (คาดว่า) kJ·mol−1
รัศมีอะตอม	170 (คาดว่า) pm
รัศมีโควาเลนต์	172–180 (extrapolated) pm
จิปาถะ
เลขทะเบียน CAS	54084-70-7
ไอโซโทปเสถียรที่สุด
	บทความหลัก: ไอโซโทปของนิโฮเนียม
	ด; ค; ก;
	อ้างอิง

อ้างอิง

↑ ^1.0 ^1.1 ^1.2 ^1.3 ^1.4 ^1.5 ^1.6 ^1.7 Haire, Richard G. (2006). "Transactinides and the future elements". ใน Morss; Edelstein, Norman M.; Fuger, Jean (บ.ก.). The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (3rd ed.). Dordrecht, The Netherlands: Springer Science+Business Media. ISBN 1-4020-3555-1.
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 Seaborg, Glenn T. (c. 2006). "transuranium element (chemical element)". Encyclopædia Britannica. สืบค้นเมื่อ 2010-03-16.
↑ ^3.0 ^3.1 ^3.2 Bonchev, Danail; Kamenska, Verginia (1981). "Predicting the Properties of the 113–120 Transactinide Elements". J. Phys. Chem. 85: 1177–1186.
↑ ^4.0 ^4.1 Fricke, Burkhard (1975). "Superheavy elements: a prediction of their chemical and physical properties". Recent Impact of Physics on Inorganic Chemistry. 21: 89–144. doi:10.1007/BFb0116498. สืบค้นเมื่อ 4 October 2013.
↑ Thayer, John S. (2010). "Relativistic Effects and the Chemistry of the Heavier Main Group Elements": 82. doi:10.1007/978-1-4020-9975-5_2. Cite journal requires |journal= (help)

[Haire-1] 1.0 ^1.1 ^1.2 ^1.3 ^1.4 ^1.5 ^1.6 ^1.7 Haire, Richard G. (2006). "Transactinides and the future elements". ใน Morss; Edelstein, Norman M.; Fuger, Jean (บ.ก.). The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (3rd ed.). Dordrecht, The Netherlands: Springer Science+Business Media. ISBN 1-4020-3555-1.

[EB-2] 2.0 ^2.1 ^2.2 Seaborg, Glenn T. (c. 2006). "transuranium element (chemical element)". Encyclopædia Britannica. สืบค้นเมื่อ 2010-03-16.

[B&K-3] 3.0 ^3.1 ^3.2 Bonchev, Danail; Kamenska, Verginia (1981). "Predicting the Properties of the 113–120 Transactinide Elements". J. Phys. Chem. 85: 1177–1186.

[BFricke-4] 4.0 ^4.1 Fricke, Burkhard (1975). "Superheavy elements: a prediction of their chemical and physical properties". Recent Impact of Physics on Inorganic Chemistry. 21: 89–144. doi:10.1007/BFb0116498. สืบค้นเมื่อ 4 October 2013.

[Thayer82-5] Thayer, John S. (2010). "Relativistic Effects and the Chemistry of the Heavier Main Group Elements": 82. doi:10.1007/978-1-4020-9975-5_2. Cite journal requires |journal= (help)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

แม่แบบ:Infobox nihonium

อ้างอิง

รายการนำทางไซต์

ค้นหา