แมจิกคิงดอม

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
บทความนี้เกี่ยวกับสวนสนุกที่วอลต์ดิสนีย์เวิลด์รีสอร์ต สำหรับสวนสนุกดิสนีย์อื่น ๆ ที่เรียกอย่างไม่เป็นทางการว่า "แมจิกคิงดอม" ดูที่ ดิสนีย์แลนด์ (แก้ความกำกวม)
แมจิกคิงดอมพาร์ก
ชื่อเดิม เดอะแมจิกคิงดอม (1994–2017)
วอลต์ดิสนีย์เวิลด์แมจิกคิงดอม (1971–1994)
ปราสาทซินเดอเรลล่าได้รับการตกแต่งเพื่อฉลองครบรอบ 50 ปีของวอลต์ดิสนีย์เวิลด์
ที่ตั้งวอลต์ดิสนีย์เวิลด์รีสอร์ต, เบย์เลก, รัฐฟลอริดา, สหรัฐ
พิกัด28°25′07″N 81°34′52″W / 28.41861°N 81.58111°W / 28.41861; -81.58111
สถานะเปิดบริการ
เปิดกิจการ1 ตุลาคม 1971 (51 ปีก่อน) (1971-10-01)
เจ้าของดิสนีย์พาร์ก, เอ็กซ์พีเรียนซ์แอนด์โปรดักส์
(เดอะวอลต์ดิสนีย์)
ผู้ดำเนินการวอลต์ดิสนีย์เวิลด์
รูปแบบ
  • ตัวละครดิสนีย์ และเทพนิยาย
  • แฟนตาซีและการผจญภัย
  • อเมริกานา
คำขวัญสถานที่ที่มหัศจรรย์ที่สุดในโลก
ฤดูกาลดำเนินงานรอบปี
วอลต์ดิสนีย์เวิลด์
สวนสนุก
สวนน้ำ
สถานที่ท่องเที่ยวอื่น ๆ
โรงแรม
การขนส่ง

แมจิกคิงดอมพาร์ก (อังกฤษ: Magic Kingdom Park) ชื่อเดิม วอลต์ดิสนีย์เวิลด์แมจิกคิงดอม (1971–1994) และเดอะแมจิกคิงดอม (1994–2017) เป็นสวนสนุกในวอลต์ดิสนีย์เวิลด์รีสอร์ต ในเบย์เลก รัฐฟลอริดา ใกล้เมืองออร์แลนโด รัฐฟลอริดา เจ้าของและดำเนินการโดยบริษัทดิสนีย์พาร์ก, เอ็กซ์พีเรียนซ์แอนด์โปรดักส์ ในเครือเดอะวอลต์ดิสนีย์ เปิดบริการเมื่อวันที่ 1 ตุลาคม ค.ศ. 1971 เป็นสวนสนุกแห่งแรกของวอลต์ดิสนีย์เวิลด์ เริ่มมีแนวคิดที่จะสร้างในสมัยของวอลต์ ดิสนีย์ ออกแบบโดย ดับเบิ้ลยูอีดีเอ็นเตอร์ไพรส์ มีเค้าโครงและสถานที่ต่าง ๆ คล้ายกับสวนสนุกดิสนีย์แลนด์ในอนาไฮม์ รัฐแคลิฟอร์เนีย

ปราสาทซินเดอเราล่าสัญลักษณ์ของแมจิกคิงดอม ได้แรงบันดาลใจจากภาพยนตร์แอนิเมชันเรื่องซินเดอเราล่า ในปี ค.ศ. 1950 และในปี ค.ศ. 2016 แมจิกคิงดอมมีนักท่องเที่ยวเข้าชมจำนวน 20.395 ล้านคน ทำให้กลายเป็นสวนสนุกที่มีผู้เข้าชมมากที่สุดในโลกเป็นเวลา 11 ปีติดต่อกัน และเป็นสวนสนุกที่มีผู้เข้าชมมากที่สุดในอเมริกาเหนือเป็นเวลาอย่างน้อย 17 ปีที่ผ่านมา

แผนผังสวนสนุกและเครื่องเล่น[แก้]

แมจิกคิงดอมแบ่งออกเป็น 6 ธีม "ดินแดน" ได้รับการออกแบบเหมือนกงล้อ โดยมีส่วนกลางอยู่ด้านหน้าปราสาทซินเดอเรลล่า ทางเดินออกมาจากศูนย์กลางบนพื้นที่ 107 เอเคอร์ (43 เฮกตาร์) ของสวนสนุก และนำไปสู่ดินแดนทั้งหกนี้[1] ทางรถไฟวอลต์ดิสนีย์เวิลด์วิ่งวนรอบ ๆ สวนสนุกความยาว 2.4 กม. และแวะที่เมนสตรีท ยูเอสเอ ฟรอนเทียร์แลนด์ และแฟนตาซีแลนด์[2] เครื่องเล่นแห่งนี้มีตู้รถไฟไอน้ำ 4 ตู้ ซึ่งทั้งหมดสร้างขึ้นโดยบัลวินโลโกโมทีฟเวิร์กส์ระหว่างปี ค.ศ. 1916 ถึง ค.ศ. 1928[2][3]

เมนสตรีท ยูเอสเอ[แก้]

เมนสตรีท ยูเอสเอ (Main Street, U.S.A.) มีรูปแบบเป็นเมืองอเมริกันช่วงต้นศตวรรษที่ 20 โดยได้รับแรงบันดาลใจจากบ้านในวัยเด็กของวอล์ต ดิสนีย์ ในเมืองมาร์เซลีน รัฐมิสซูรี ในเชิงสัญลักษณ์ ถนนสายหลักเป็นตัวแทนของ "เครดิตเปิด" ของสวนสนุก ซึ่งนักท่องเที่ยวจะเดินผ่านใต้สถานีรถไฟ (ม่านเปิด) จากนั้นมองดูรายชื่อของบุคลากรคนสำคัญตามหน้าต่างชั้นบนของอาคาร หน้าต่างหลายบานมีชื่อของธุรกิจที่สมมติขึ้น เช่น "เซเวนซัมมิตส์เอ็กซ์เพดดิชันส์, แฟรงก์ จี. เวลส์ เพรสซิเดนต์" โดยหน้าต่างแต่ละบานแสดงถึงการยกย่องบุคคลสำคัญที่เกี่ยวข้องกับบริษัทดิสนีย์และการพัฒนาของวอลต์ดิสนีย์เวิลด์รีสอร์ต โดยได้รับอิทธิพลด้านโวหารจากทั่วประเทศ ด้วยแรงบันดาลใจจากนิวอิงแลนด์ถึงมิสซูรี การออกแบบนี้จึงสังเกตเห็นได้ชัดเจนที่สุดที่มุมทั้งสี่ตรงกลางถนนสายหลัก ซึ่งอาคารทั้งสี่มุมแต่ละหลังแสดงถึงรูปแบบสถาปัตยกรรมที่แตกต่างกัน ไม่มีโรงละครโอเปร่าที่ไหนเหมือนที่ดิสนีย์แลนด์ แต่มีโรงละครทาวน์สแควร์แทน คริสโตเฟอร์ จอร์จ วีเวอร์ "นายกเทศมนตรี" ของเมนสตรีท ยูเอสเอ และบุคคลสำคัญที่สุดคนหนึ่งของสวนสนุก ทักทายนักท่องเที่ยวที่นี่เป็นเวลา 26 ปีก่อนที่เขาจะเสียชีวิตใน ค.ศ. 2017[4]

แอดเวนเจอร์แลนด์[แก้]

แอดเวนเจอร์แลนด์ (Adventureland) แสดงถึงความลึกลับของการสำรวจดินแดนต่างประเทศ และมีรูปแบบที่ชวนให้นึกถึงภูมิประเทศอันห่างไกลของแอฟริกา เอเชีย ตะวันออกกลาง อเมริกาใต้ และแปซิฟิกใต้ โดยมีส่วนขยายที่มีลักษณะคล้ายกับจัตุรัสกลางเมืองในทะเลแคริบเบียน ประกอบด้วยเครื่องเล่นสุดคลาสสิก เช่น โจรสลัดของแคริบเบียน (Pirates of the Caribbean), ล่องเรือจังเกิล (Jungle Cruise), ห้องเอ็นแชนเต็ดติกิ (Enchanted Tiki Room) ของวอล์ต ดิสนีย์, บ้านต้นไม้ครอบครัวสวิส (Swiss Family Treehouse) และ พรมวิเศษของอะลาดิน (The Magic Carpets of Aladdin)

ฟรอนเทียร์แลนด์[แก้]

ฟรอนเทียร์แลนด์ (Frontierland) เป็นการนำเสนอเรื่องราวโรแมนติกของอเมริกันโอลด์เวสต์ รวมถึงคาวบอยและชนพื้นเมืองอเมริกัน ตลอดจนความลึกลับของแม่น้ำแห่งอเมริกา ประกอบด้วยเครื่องเล่นสุดคลาสสิก เช่น เกาะทอม ซอว์เยอร์ (Tom Sawyer Island), รถไฟภูเขาบิกธันเดอร์ (Big Thunder Mountain Railroad), และงานชุมนุมหมีบ้าน ๆ (Country Bear Jamboree) พื้นที่นี้ยังมีร้านค้าต่าง ๆ เช่น บิกแอล (Big Al's), ฟอรนเทียร์เทรดดิงโพสต์ (Frontier Trading Post), แพร์รีย์โพสต์แอนด์ซัพพลาย (Prairie Outpost and Supply) และสแปลชดาวน์โฟโต (Splashdown Photos) ขบวนเทศกาลแห่งแฟนตาซี (Festival of Fantasy Parade) เริ่มต้นในฟรอนเทียร์แลนด์ โดยเคลื่อนผ่านดินแดนหลายแห่ง และสิ้นสุดที่เมนสตรีต ยูเอสเอ ตรงไปยังด้านหน้าสวนสนุก เครื่องเล่นสแปลชเมาต์เทน (Splash Mountain) ใช้วิธีการออกแบบพิเศษสำหรับโครงสร้าง ซึ่งประกอบด้วยโครงสร้างเหล็กที่ซับซ้อนซึ่งรองรับสิ่งอำนวยความสะดวก การออกแบบขั้นสุดท้ายประกอบด้วยการจำลองด้วยคอมพิวเตอร์และการวิเคราะห์แบบไดนามิกเพื่อให้เป็นไปตามข้อกำหนดด้านความแข็งแรงและความสามารถในการให้บริการและความปลอดภัยที่เข้มงวด[5] สแปลชเมาต์เทนอิงจากซีเควนซ์แอนิเมชันของภาพยนตร์ดิสนีย์ปี ค.ศ. 1946 เรื่องซองก์ออฟเดอะเซาต์ (Song of the South) เครื่องเล่นเปิดให้บริการในปี ค.ศ. 1992 และปิดตัวลงในปี ค.ศ. 2023 และจะมีธีมใหม่เป็นการผจญภัยบายูว์ของเทียนา (Tiana's Bayou Adventure) ซึ่งได้รับแรงบันดาลใจจากภาพยนตร์ดิสนีย์ปี ค.ศ. 2009 เรื่องมหัศจรรย์มนต์รักเจ้าชายกบ[6]

ลิเบอร์ตีสแควร์[แก้]

ลิเบอร์ตีสแควร์ (Liberty Square) หรือจัตุรัสลิเบอร์ตีได้รับแรงบันดาลใจจากเมืองอาณานิคมของอเมริกาที่เกิดขึ้นในช่วงสงครามปฏิวัติอเมริกา เครื่องเล่นเรือล่องแม่น้ำลิเบอร์ตี เบลล์ (Liberty Belle Riverboat) ล่องไปตามแม่น้ำแห่งอเมริกา ลิเบอร์ตีสแควร์ยังเป็นที่ตั้งของเครื่องเล่นต่าง ๆ เช่น คฤหาสน์ผีสิง (The Haunted Mansion) และห้องโถงประธานาธิบดี (The Hall of Presidents)

แฟนตาซีแลนด์[แก้]

เครื่องเล่นดาร์กไรด์ของแฟนตาซีแลนด์ เงือกน้อยผจญภัย: การผจญภัยใต้ทะเลของเอเรียล

แฟนตาซีแลนด์ (Fantasyland) มีรูปแบบในสไตล์ยุคกลาง-แฟร์/คาร์นิวัล ตามคำพูดของวอลท์ ดิสนีย์: "แฟนตาซีแลนด์อุทิศให้กับคนหนุ่มสาวที่มีหัวใจและผู้ที่เชื่อว่าเมื่อคุณอธิษฐานบนดวงดาว ความฝันของคุณจะกลายเป็นจริง" มีเครื่องเล่น ได้แก่ อิตสมอลเวิลด์ (It's a Small World), เที่ยวบินของปีเตอร์แพน (Peter Pan's Flight), การผจญภัยของวินนีเดอะพูห์ (The Many Adventures of Winnie the Pooh), มิกกีฟิลฮาร์เมจิก (Mickey's PhilharMagic), ม้าหมุนเจ้าชายผู้มีเสน่ห์ (Prince Charming Regal Carousel) และ ถ้วยหมุนปาร์ตี้น้ำชา (Mad Tea Party) ตั้งแต่ปี ค.ศ. 2012 ถึง ค.ศ. 2014 แฟนตาซีแลนด์ได้รับการขยายให้มีขนาดเกือบสองเท่า และมีการเพิ่มเครื่องเล่นใหม่ ๆ และข้อเสนอสำหรับนักท่องเที่ยว รวมถึงพื้นที่ย่อยที่มีรูปแบบจากเรื่อง โฉมงามกับเจ้าชายอสูร, ราพันเซล เจ้าหญิงผมยาวกับโจรซ่าจอมแสบ และ เงือกน้อยผจญภัย และมีเครื่องเล่นใหม่ ๆ เช่น รถไฟเหมืองคนแคระทั้งเจ็ด (Seven Dwarfs Mine Train) และ ในใต้ทะเล: การเดินทางของนางเงือกน้อย (Under the Sea: Journey of the Little Mermaid)

ทูมอโรว์แลนด์[แก้]

ทูมอโรว์แลนด์ (Tomorrowland) มีรูปแบบเป็นเมืองระหว่างกาแล็กซี ซึ่งเป็นแนวคิดเกี่ยวกับโลกอนาคตที่ได้รับแรงบันดาลใจจากสุทรรศนนิยมและความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์ของยุคอวกาศและยุคอะตอม และสุทรรศนนิยมที่เห็นในช่วงทศวรรษ 1950 เช่น จรวด ยูเอฟโอ และหุ่นยนต์ ฯลฯ ตามคำพูดของวอลต์ ดิสนีย์: "พรุ่งนี้อาจเป็นยุคที่มหัศจรรย์ นักวิทยาศาสตร์ของเรากำลังเปิดประตูแห่งยุคอวกาศไปสู่ความสำเร็จที่จะเป็นประโยชน์ ลูกหลานของเราและรุ่นต่อ ๆ ไป สถานที่ท่องเที่ยวในทูมอโรว์แลนด์ได้รับการออกแบบเพื่อให้คุณมีโอกาสได้มีส่วนร่วมในการผจญภัยที่เป็นเหมือนพิมพ์เขียวแห่งอนาคตของเรา" เครื่องเล่นสุดคลาสสิกในปัจจุบัน ได้แก่ สเปซเมาต์เทน (Space Mountain), ม้าหมุนแห่งความก้าวหน้า (Carousel of Progress) ของวอลต์ ดิสนีย์, ยานอวกาศแอสโตร (Astro Orbiter), พีเพิลมูฟเวอร์ (PeopleMover) และ สนามแข่งรถทูมอร์โรว์แลนด์ (Tomorrowland Speedway) เครื่องเล่นอื่น ๆ ในปัจจุบัน ได้แก่ ทรอนไลต์ไซเคิลรัน (TRON Lightcycle Run), สปินเรนเจอร์อวกาศของบัซ ไลท์เยียร์ (Buzz Lightyear's Space Ranger Spin) และ ชั้นหัวเราะของบริษัทมอนสเตอร์จำกัด (Monsters, Inc. Laugh Floor)[7][8][9]

  • ดินแดนของแมจิกคิงดอม
  • เมนสตรีต ยูเอสเอ

    เมนสตรีต ยูเอสเอ

  • แอดเวนเจอร์แลนด์ (บริเวณด้านนอกโรงเตี๊ยมทอร์ทูกา)

    แอดเวนเจอร์แลนด์
    (บริเวณด้านนอกโรงเตี๊ยมทอร์ทูกา)

  • ฟรอนเทียร์แลนด์ (รูปแบบของรถไฟภูเขาบิกธันเดอร์)

    ฟรอนเทียร์แลนด์
    (รูปแบบของรถไฟภูเขาบิกธันเดอร์)

  • ลิเบอร์ตีสแควร์ (ห้องโถงประธานาธิบดี)

    ลิเบอร์ตีสแควร์
    (ห้องโถงประธานาธิบดี)

  • แฟนตาซีแลนด์ (รูปแบบของบาวาเรีย)

    แฟนตาซีแลนด์
    (รูปแบบของบาวาเรีย)

  • ทูมอโรว์แลนด์

    ทูมอโรว์แลนด์

นักท่องเที่ยว[แก้]

จำนวน อันดับของโลก ปี
15,400,000[10] ที่ 1 2000
14,700,000[11] ที่ 1 2001
14,000,000[12] ที่ 1 2002
14,040,000[13] ที่ 1 2003
15,100,000[14] ที่ 1 2004
16,100,000[15] ที่ 1 2005
16,640,000[16] ที่ 1 2006
17,060,000[17] ที่ 1 2007
17,063,000[18] ที่ 1 2008
17,233,000[19] ที่ 1 2009
16,972,000[20] ที่ 1 2010
17,142,000[21] ที่ 1 2011
17,536,000[22] ที่ 1 2012
18,588,000[23] ที่ 1 2013
19,332,000[24] ที่ 1 2014
20,492,000[25] ที่ 1 2015
20,395,000[26] ที่ 1 2016
20,450,000[27] ที่ 1 2017
20,859,000[28] ที่ 1 2018
20,963,000[29] ที่ 1 2019
6,941,000[30] ที่ 1 2020
12,691,000[31] ที่ 1 2021
17,133,000[32] ที่ 1 2022

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ "Magic Kingdom Theme Park - Walt Disney World Resort". Walt Disney World.
  2. ↑ 2.0 2.1 "Walt Disney World Railroad – official website". Walt Disney Parks and Resorts. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 1, 2023. สืบค้นเมื่อ January 3, 2023.
  3. ↑ Withers, Bob (January 2010). "This Is a Mickey Mouse Railroad!" (PDF). Trains. Kalmbach Publishing. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ February 17, 2022. สืบค้นเมื่อ January 3, 2023.
  4. ↑ Kubersky, Seth (December 26, 2017). "Christopher George Weaver, the 'Mayor of Main Street USA,' passes away". Attractions Magazine. Attractions Magazine. สืบค้นเมื่อ August 17, 2018.
  5. ↑ Chalhoub Michel Soto (Apr 1988), Three-Dimensional Analysis and Design of Splash Mountain Steel Structure against Fatigue and Repetitive Loading, report#003041988 Parsons Eng Library, Pasadena, CA.
  6. ↑ Chen, Eve (December 2, 2022). "Disney World will close Splash Mountain in January for a new 'Princess and the Frog' adventure". usatoday.com. สืบค้นเมื่อ June 1, 2023.
  7. ↑ Smith, Thomas. "New Tron Attraction Coming to Magic Kingdom Park at Walt Disney World Resort". Disney Parks Blog (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 16, 2017. สืบค้นเมื่อ July 16, 2017.
  8. ↑ Lambert, Marjie. "4 new rides coming to Disney World: Ratatouille, Tron, Mickey Mouse, Guardians of the Galaxy". Miami Herald (ภาษาอังกฤษ). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 16, 2017. สืบค้นเมื่อ July 16, 2017.
  9. ↑ Bevil, Dewayne. "Coming to Disney World: Tron, Guardians of the Galaxy ride, 'Star Wars' hotel". OrlandoSentinel.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 16, 2017. สืบค้นเมื่อ July 16, 2017.
  10. ↑ "Park Attendance Rose In 2000 For Many Amusement Parks". Ultimaterollercoaster.com. January 1, 2001. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 5, 2016. สืบค้นเมื่อ June 3, 2017.
  11. ↑ "Amusement Business/ERA 2001 North American Theme Park Attendance Figures". Amusement Business/ERA. 2001. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 3, 2016. สืบค้นเมื่อ May 31, 2016.
  12. ↑ "Amusement Business/ERA 2002 North American Theme Park Attendance Figures". Amusement Business/ERA. 2002. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 6, 2016. สืบค้นเมื่อ May 31, 2016.
  13. ↑ "Amusement Business/ERA 2003 North American Theme Park Attendance Figures". Amusement Business/ERA. 2003. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 3, 2016. สืบค้นเมื่อ May 31, 2016.
  14. ↑ "Amusement Business/ERA 2004 North American Theme Park Attendance Figures". Amusement Business/ERA. 2004. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 3, 2016. สืบค้นเมื่อ May 31, 2016.
  15. ↑ "Amusement Business/ERA 2005 North American Theme Park Attendance Figures". Amusement Business/ERA. 2005. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 26, 2016. สืบค้นเมื่อ May 31, 2016.
  16. ↑ "TEA/ERA 2006 Global Attractions Attendance Report" (PDF). Themed Entertainment Association/ERA. 2007. p. 4. สืบค้นเมื่อ May 27, 2016.
  17. ↑ "TEA/ERA 2007 Global Attractions Attendance Report" (PDF). Themed Entertainment Association/ERA. 2008. p. 7. สืบค้นเมื่อ May 27, 2016.
  18. ↑ "TEA/ERA 2008 Global Attractions Attendance Report" (PDF). Themed Entertainment Association/ERA. 2009. p. 7. สืบค้นเมื่อ May 27, 2016.
  19. ↑ "TEA/AECOM 2009 Global Attractions Attendance Report" (PDF). Themed Entertainment Association/AECOM. 2010. p. 7. สืบค้นเมื่อ May 27, 2016.
  20. ↑ "TEA/AECOM 2010 Global Attractions Attendance Report" (PDF). Themed Entertainment Association/AECOM. 2011. p. 23. สืบค้นเมื่อ May 27, 2016.
  21. ↑ "TEA/AECOM 2011 Global Attractions Attendance Report" (PDF). Themed Entertainment Association/AECOM. 2012. p. 7. สืบค้นเมื่อ May 27, 2016.
  22. ↑ "TEA/AECOM 2012 Global Attractions Attendance Report" (PDF). Themed Entertainment Association/AECOM. 2013. p. 9. สืบค้นเมื่อ May 27, 2016.
  23. ↑ "TEA/AECOM 2013 Global Attractions Attendance Report" (PDF). Themed Entertainment Association/AECOM. 2014. p. 7. สืบค้นเมื่อ May 27, 2016.
  24. ↑ "TEA/AECOM 2014 Global Attractions Attendance Report" (PDF). Themed Entertainment Association/AECOM. 2015. p. 7. สืบค้นเมื่อ May 27, 2016.
  25. ↑ "TEA/AECOM 2015 Global Attractions Attendance Report" (PDF). Themed Entertainment Association/AECOM. 2016. p. 12. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ July 3, 2016. สืบค้นเมื่อ June 2, 2017.
  26. ↑ Au, Tsz Yin (Gigi); Chang, Bet; Chen, Bryan; Cheu, Linda; Fischer, Lucia; Hoffman, Marina; Kondaurova, Olga; LaClair, Kathleen; Li, Shaojin; Linford, Sarah; Marling, George; Miller, Erik; Nevin, Jennie; Papamichael, Margreet; Robinett, John; Rubin, Judith; Sands, Brian; Selby, William; Timmins, Matt; Ventura, Feliz; Yoshii, Chris (June 1, 2017). "TEA/AECOM 2016 Theme Index & Museum Index: Global Attractions Attendance Report" (PDF). aecom.com. Themed Entertainment Association. สืบค้นเมื่อ July 26, 2017.
  27. ↑ Au, Tsz Yin (Gigi); Chang, Bet; Chen, Bryan; Cheu, Linda; Fischer, Lucia; Hoffman, Marina; Kondaurova, Olga; LaClair, Kathleen; Li, Shaojin; Linford, Sarah; Marling, George; Miller, Erik; Nevin, Jennie; Papamichael, Margreet; Robinett, John; Rubin, Judith; Sands, Brian; Selby, William; Timmins, Matt; Ventura, Feliz; Yoshii, Chris (May 17, 2018). "TEA/AECOM 2017 Theme Index & Museum Index: Global Attractions Attendance Report" (PDF). aecom.com. Themed Entertainment Association. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ June 2, 2017. สืบค้นเมื่อ May 17, 2018.
  28. ↑ Au, Tsz Yin (Gigi); Chang, Bet; Chen, Bryan; Cheu, Linda; Fischer, Lucia; Hoffman, Marina; Kondaurova, Olga; LaClair, Kathleen; Li, Shaojin; Linford, Sarah; Marling, George; Miller, Erik; Nevin, Jennie; Papamichael, Margreet; Robinett, John; Rubin, Judith; Sands, Brian; Selby, William; Timmins, Matt; Ventura, Feliz; Yoshii, Chris (May 22, 2019). "TEA/AECOM 2018 Theme Index & Museum Index: Global Attractions Attendance Report" (PDF). aecom.com. Themed Entertainment Association. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ June 7, 2019. สืบค้นเมื่อ May 23, 2019.
  29. ↑ Au, Tsz Yin (Gigi); Chang, Bet; Chen, Bryan; Cheu, Linda; Fischer, Lucia; Hoffman, Marina; Kondaurova, Olga; LaClair, Kathleen; Li, Shaojin; Linford, Sarah; Marling, George; Miller, Erik; Nevin, Jennie; Papamichael, Margreet; Robinett, John; Rubin, Judith; Sands, Brian; Selby, William; Timmins, Matt; Ventura, Feliz; Yoshii, Chris (July 16, 2020). "TEA/AECOM 2019 Theme Index & Museum Index: Global Attractions Attendance Report" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ July 17, 2020. สืบค้นเมื่อ July 18, 2020.
  30. ↑ "TEA/AECOM 2020 Theme Index and Museum Index" (PDF). Themed Entertainment Association. 2020. สืบค้นเมื่อ November 26, 2021.
  31. ↑ "TEA/AECOM 2021 Theme Index and Museum Index" (PDF). Themed Entertainment Association. 2021. สืบค้นเมื่อ October 26, 2022.
  32. ↑ "TEA/AECOM 2022 Theme Index and Museum Index" (PDF). Themed Entertainment Association. 2022. สืบค้นเมื่อ June 13, 2023.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=แมจิกคิงดอม&oldid=10995450"