แฟร์รารี F50
หน้าตา
| แฟร์รารี F50 | |
|---|---|
| ภาพรวม | |
| ผู้ผลิต | แฟร์รารี |
| เริ่มผลิต | 1995 – 1997 & 2001[1] (349 produced) |
| ที่ผลิต | มาราเนลโล, ประเทศอิตาลี |
| ผู้ออกแบบ | พินินฟารินา |
| ตัวถังและช่วงล่าง | |
| ประเภท | รถยนต์นั่งสมรรถนะสูง (Sports car) |
| ตัวถัง | 2 ประตู เบอร์ลิเนตทา |
| โครงสร้าง | เครื่องยนต์กลางลำหลัง ขับเคลื่อนสองล้อท้าย (RMR) |
| จำนวนประตู | 2 แบบบานเปิดธรรมดา |
| รุ่นที่คล้ายกัน | แฟร์รารี F50 GT |
| ระบบส่งกำลัง | |
| เครื่องยนต์ | 4.7 L DOHC 65 องศา V12[2] |
| ระบบเกียร์ | เกียร์ธรรมดา 6 จังหวะ |
| มิติ | |
| ระยะฐานล้อ | 2,580 mm (101.6 in) |
| ความยาว | 4,480 mm (176.4 in) |
| ความกว้าง | 1,986 mm (78.2 in) |
| ความสูง | 1,121 mm (44.1 in) |
| น้ำหนัก | 1,397 kg (3,080 lb) [3] |
| ระยะเหตุการณ์ | |
| รุ่นก่อนหน้า | แฟร์รารี เอฟ40 |
| รุ่นต่อไป | แฟร์รารี เอ็นโซ |
แฟร์รารี F50 (อังกฤษ: Ferrari F50) เป็นรถยนต์นั่งสมรรถนะสูง เครื่องยนต์กลางลำหลัง ขับเคลื่อนสองล้อท้าย (RMR) 2 ประตู 2 ที่นั่ง ผลิตโดยบริษัทรถยนต์สัญชาติอิตาลี แฟร์รารี ระหว่างปี 1995-1997 ที่เมืองมาราเนลโล ประเทศอิตาลี F50 ถือเป็นรุ่นสูงสุดของค่าย ซึ่งพัฒนาต่อจากเอฟ40 รถได้รับการออกแบบให้เปิดประทุน ใช้เครื่องยนตร์ขนาด 4.7 ลิตร V12 ซึ่งพัฒนามาจากเครื่องยนตร์ 3.5 ลิตร V12 ที่ใช้กับ แฟร์รารี 641 ซึ่งอาแล็ง พร็อสต์ เป็นผู้ขับ ในการแข่งฟอร์มูลาวัน[4]
F50 ผลิตขึ้นมาเพียง 349 คันเท่านั้นโดยปิดสายการผลิตคันสุดท้าย เมื่อเดือนกรกฎาคม 1997 รถสามารถทำอัตราเร่ง 0-100 กม./ชม. ได้ที่ 3.8 วินาที [5] และความเร็วสูงสุดที่ 312 กม./ชม. (194 ไมล์/ชม.) แต่ทางแฟร์รารีได้อ้างว่ารถสามารถทำได้ที่ 325 กม./ชม. (202 ไมล์/ชม.)[6]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Ferrari to show Enzo replacement to a select few by the end of the year". Autoweek.
- ↑ Derrick, Martin; Clay, Simon (2013). Million Dollar Classics: The World's Most Expensive Cars. Chartwell Books. ISBN 978 0 7858 3051 1.
- ↑ Phillips, John (January 1997). "Ferrari F50 Road Test Car and Driver" (PDF).
- ↑ http://marconimuseum.org/carcollectiongallery/
- ↑ "C/D Test Results" (PDF).
- ↑ "Ferrari F50 (1995) - Ferrari.com". Ferrari GT - en-EN.