แผ่นดินไหวในแคว้นอาบรุซโซ พ.ศ. 2552

แผ่นดินไหวที่อิตาลี พ.ศ. 2552

วันที่	6 เมษายน พ.ศ. 2552
ขนาด	6.3 Mw
ความลึก	9.46 ก.ม. (5.88 ไมล์)
จุดเหนือศูนย์เกิดแผ่นดินไหว	42.423°N 13.395°E / 42.423; 13.395
ประเทศที่ได้รับผลกระทบ	แคว้นอาบรุซโซ ประเทศอิตาลี
ผู้ประสบภัย	เสียชีวิต 308 ราย บาดเจ็บ 1,500+ ไร้ที่อยู่อาศัย 65,000+

แผ่นดินไหวที่อิตาลี พ.ศ. 2552 คือเหตุการณ์แผ่นดินไหวขนาด 6.3 ที่เกิดขึ้นในแคว้นอาบรุซโซทางภาคกลางของประเทศอิตาลี เมื่อวันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2552 หลังจากเกิดแรงสั่นสะเทือนขนาดเล็กประมาณร้อยครั้งก่อนหน้านี้ตั้งแต่เดือนมกราคม รวมทั้งแผ่นดินไหวขนาด 4.0 เมื่อวันที่ 30 มีนาคมที่ผ่านมา บริเวณที่ได้รับความเสียหายหลักจากแผ่นดินไหวครั้งนี้อยู่ที่เมืองลากวีลา มีผู้เสียชีวิตที่ทราบจำนวนแน่ชัดแล้วอย่างน้อย 308 ราย นับเป็นเหตุการณ์แผ่นดินไหวที่ร้ายแรงที่สุดของอิตาลีในรอบกว่า 20 ปี

สาเหตุ

ความเสียหายของอาคารบ้านเรือนจากแผ่นดินไหว

เป็นไปได้ว่าเหตุการณ์แผ่นดินไหวครั้งนี้จะเกิดจากการเคลื่อนตัวในแนวเหนือ-ใต้ของรอยเลื่อนที่พาดผ่านเทือกเขาแอเพนไนน์ แม้ว่าจะมีแนวรอยเลื่อนในแนวตะวันออก-ตะวันออกอีกแห่งที่มีขนาดเล็กกว่าและตามปกติจะเป็นปัจจัยหนึ่งในการเกิดแผ่นดินไหวขนาดเล็กหลายครั้งก็ตาม แนวรอยเลื่อนเหล่านี้มีความเกี่ยวข้องกับการเคลื่อนที่ของแผ่นเปลือกโลกยุโรปและแผ่นเปลือกโลกแอฟริกาในระบบที่มีความซับซ้อนทางธรณีวิทยาและธรณีแปรสัณฐานที่ยังครอบคลุมถึงแผ่นเปลือกโลกขนาดเล็กอื่น ๆ ในบริเวณเดียวกัน เช่น แผ่นเอเดรียติก แผ่นดินไหวเกิดขึ้นเมื่อเวลา 01:32 ตามเวลามาตรฐานกรีนิช (หรือ 03:32 ตามเวลาในท้องถิ่น) ที่ระดับความลึกจากพื้นดินประมาณ 10 กิโลเมตร (6.2 ไมล์) โดยมีจุดเหนือศูนย์เกิดแผ่นดินไหวอยู่ที่พิกัด 42.423° เหนือ 13.395° ตะวันออก หรือจุดที่ห่างจากกรุงโรมไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือประมาณ 90 กิโลเมตร (60 ไมล์) ที่เมืองปากานีกาใกล้กับเมืองลากวีลา วัดขนาดได้ 6.3 ตามมาตราขนาดโมเมนต์

อิตาลีประสบเหตุแผ่นดินไหวบ่อยครั้งแต่ตามปกติไม่ได้สร้างความเสียหายมากนัก แผ่นดินไหวครั้งใหญ่เกิดล่าสุดเมื่อปี พ.ศ. 2545 ที่แคว้นโมลีเซ มีขนาด 5.9 ตามมาตราริกเตอร์ และคร่าชีวิตผู้คนไปกว่า 25 ราย และถือเป็นเหตุแผ่นดินไหวที่ร้ายแรงที่สุดในรอบ 20 ปีในขณะนั้น แผ่นดินไหวเกิดขึ้นหลายครั้งในประวัติศาสตร์ของเมืองลากวีลาซึ่งสร้างขึ้นบนชั้นหินของทะเลสาบโบราณ ทำให้เกิดโครงสร้างพื้นดินที่ดูเหมือนจะขยายแรงสั่นสะเทือนให้มากขึ้นเมื่อเกิดแผ่นดินไหวแต่ละครั้ง เมืองนี้ถูกทำลายจากแผ่นดินไหวในปี พ.ศ. 1858, พ.ศ. 1892, พ.ศ. 1995, พ.ศ. 2044, พ.ศ. 2189, พ.ศ. 2246, และ พ.ศ. 2249

ผลกระทบ

สัญชาติ	เสียชีวิต	บาดเจ็บ	สูญหาย
อิตาลี	287	1,173	10
มาซิโดเนีย	6
โรมาเนีย	5
เช็ก	2
ปาเลสไตน์	2
ยูเครน	2
อาร์เจนตินา	1
ฝรั่งเศส	1
กรีก	1	5
อิสราเอล	1
รวม:	308	1,500	10

แผ่นดินไหวสร้างความเสียหายให้กับอาคารประมาณ 3,000-10,000 หลังในเมืองลากวีลาซึ่งส่วนใหญ่สร้างในยุคกลาง อาคารหลายหลังรวมทั้งหอพักของมหาวิทยาลัยและโบสถ์พังทลายลง มีผู้เสียชีวิตแล้ว 308 ราย ในจำนวนดังกล่าวมีชาวอิตาลี 287 ราย ชาวมาซิโดเนีย 6 ราย ชาวโรมาเนีย 5 ราย ชาวเช็ก 2 ราย ชาวปาเลสไตน์ 2 ราย ชาวยูเครน 2 ราย ชาวอาร์เจนตินา 1 ราย ชาวฝรั่งเศส 1 ราย ชาวกรีก 1 ราย และชาวอิสราเอล 1 ราย มีผู้ได้รับบาดเจ็บมากกว่า 1,000 ราย ส่วนอีก 66,000 รายต้องไร้ที่อยู่อาศัย

แผ่นดินไหวหลักครั้งนี้เกิดขึ้นหลังจากแผ่นดินไหวขนาดเล็กสองครั้งเมื่อวันก่อนหน้า แผ่นดินไหวครั้งนี้ยังสามารถรู้สึกได้ไกลถึงกรุงโรมไปจนถึงส่วนอื่น ๆ ของแคว้นลาซิโอ เช่นเดียวกับแคว้นโมลีเซ อุมเบรีย และกัมปาเนีย โรงเรียนในแคว้นอาบรุซโซต้องปิดการเรียนการสอน ชาวเมืองลากวีลาจำนวนมากต้องทิ้งบ้านเรือนของตัวเอง ใจกลางเมืองลากวีลาและเมืองปากานีกาซึ่งตั้งอยู่ใกล้กันนั้น ถนนหลายสายใช้สัญจรไม่ได้เนื่องจากมีเศษอิฐเศษปูนหล่นลงมากีดขวาง สถานที่ที่สร้างขึ้นตั้งแต่ยุคกลางเกือบทั้งหมดพังเสียหาย โรงพยาบาลที่เมืองลากวีลาซึ่งผู้ได้รับบาดเจ็บจำนวนมากถูกส่งตัวไปที่นั่นยังประสบความเสียหายจากอาฟเตอร์ช็อกขนาดความรุนแรง 4.8 ที่เกิดขึ้นหลังจากเกิดแผ่นดินไหวหลักไปแล้วหนึ่งชั่วโมง และยังคงเกิดอาฟเตอร์ช็อกตามมาหลายครั้งตลอดช่วงเช้าและช่วงบ่ายของวันที่ 6 เมษายน

ตำแหน่งจุดเหนือศูนย์เกิดแผ่นดินไหว

หมู่บ้านต่าง ๆ ในหุบเขานอกเมืองลากวีลาตลอดทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 17 สาย 2 ประสบกับหายนะครั้งใหญ่ มีรายงานว่าในเมืองออนนามีผู้เสียชีวิตถึง 24 ราย หมู่บ้านวิลลาซานตันเจโลและบอร์โกดีกัสเตลนูโอโวได้รับความเสียหายอย่างหนัก และยังมีรายงานผู้เสียชีวิตในหมู่บ้านปอจโจปีเซนเซ ตอร์นิมปาร์เต ฟอสซา และโตตานีอีกด้วย

ข้อโต้เถียงเรื่องการเตือนภัยล่วงหน้า

นายจัมปาโอโล จูลีอานี นักวิทยาศาสตร์ชาวอิตาลี ได้พยากรณ์การเกิดแผ่นดินไหวทางสื่อโทรทัศน์ในอิตาลีก่อนหน้านี้หนึ่งเดือน โดยใช้วิธีวัดปริมาณแก๊สเรดอนที่แพร่ออกมาจากพื้นดิน เขาถูกกล่าวหาว่าเป็นพวกกระต่ายตื่นตูม และถูกบังคับให้นำผลการค้นพบออกจากอินเทอร์เน็ต เขายังถูกแจ้งความเมื่อสัปดาห์ก่อนหน้าเนื่องจากทำให้ผู้คนในพื้นที่เกิดความตื่นกลัว หลังจากทำนายว่าจะเกิดแผ่นดินไหวที่เมืองซุลโมนา ซึ่งตั้งอยู่ห่างจากเมืองลากวีลาไปทางทิศใต้ประมาณ 50 กิโลเมตร (31 ไมล์) ในวันที่ 30 มีนาคม แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น (และที่จริงบริเวณเมืองนี้ได้รับความเสียหายเพียงเล็กน้อยจากแผ่นดินไหวเมื่อวันที่ 6 เมษายน) นายเอนโซ บอสกี ผู้อำนวยการสถาบันธรณีฟิสิกส์แห่งชาติกล่าวว่า "ทุกครั้งที่เกิดแผ่นดินไหวจะต้องมีคนที่อ้างว่าทำนายมันได้ก่อนหน้า แต่เท่าที่ผมทราบ ไม่มีใครสามารถทำนายแผ่นดินไหวครั้งนี้ได้อย่างแม่นยำ และปกติเราก็ทำนายการเกิดแผ่นดินไหวไม่ได้อยู่แล้ว"