แต้จิ๋ว (เมือง)
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
แต้จิ๋ว (จีน: 潮州) เป็นเมืองซึ่งตั้งอยู่ติดกับซัวเท้าทางทิศใต้ (หรือที่คนไทยรู้จักในนามซัวเถา 汕頭市) จรดเมืองกิ๊กเอี๊ยทางตะวันตกเฉียงใต้ (หรือ เจียหยางในภาษาจีนกลาง) จรดเมืองเหมยโจวทางตะวันตกเฉียงเหนือ และจรดมณฑลฝูเจี้ยน (หรือมณฑลฮกเกี้ยนในภาษาไทย) ทางทิศตะวันออก และจรดทะเลจีนใต้ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ และแต้จิ๋วก็เป็นภาษาจีนที่ใช้ในกลุ่มของคนจีนแต้จิ๋ว หรือสำเนียงแต้จิ๋ว
เขตการปกครอง[แก้]
เขตเมืองเอก (อังกฤษ: prefecture-level city) แห่งแต้จิ๋ว มีอำนาจปกครองครอบคลุม 4 อำเภอ - 2 อำเภอ (อังกฤษ: districts) และ 2 กิ่งอำเภอ (อังกฤษ: counties) ได้แก่
- เขตเซียงเฉียว (湘桥区)
- เขตเฟิงซี (枫溪区)
- เทศมณฑลเฉาอัน (潮安县)
- เทศมณฑลเหราผิง (饶平县)
สภาพทางภูมิศาสตร์และภูมิอากาศ[แก้]
แต้จิ๋วตั้งอยู่ในส่วนตะวันออกสุดของมณฑลกวางตุ้ง และตั้งอยู่ทางทิศเหนือของสามเหลี่ยมปากแม่น้ำหาน (韩江) ซึ่งไหลผ่านกลางเมือง
ประวัติศาสตร์[แก้]
ในปี 214 ก่อนคริสตกาลซึ่งตรงกับสมัยราชวงศ์ฉิน แต้จิ๋วเป็นเพียงพื้นที่ที่ยังปราศจากการพัฒนาและตั้งชื่อเรียก และเป็นส่วนหนึ่งของเขตการปกครองหนานไห่(南海郡)ล่วงมาถึงสมัยราชวงศ์จิ้นตะวันออก ได้มีการก่อตั้งเขตไห่หยาง (海陽縣) ขึ้น แต้จิ๋วจึงได้เป็นเมืองซึ่งขึ้นกับเขตการปกครองตงกวัน (東官郡)
เมื่อปี พ.ศ. 956 (ค.ศ.413) เขตการปกครองตงกวันได้เปลี่ยนชื่อเป็นเขตการปกครองอี้อัน (義安郡) หรือหงี่อังในภาษาแต้จิ๋ว และในต้นรัชสมัยของราชวงศ์สุย ปี พ.ศ. 1133 (ค.ศ. 590) ก็ได้เปลี่ยนมาเป็นเขตเมืองเอกชื่อว่า สวินโจว (循州) และต่อมาในปี พ.ศ. 2457 รัฐบาลสาธารณรัฐจีนได้รวมเขตเฉาและสวินเข้าด้วยกัน ให้ชื่อว่าเขตเฉาสวิน
ในช่วงระยะเวลาสั้นสมัยราชวงศ์สุยและต้นราชวงศ์ถัง เขตไห่อยางเคยถูกเรียกว่าอี้อันด้วย ชื่อเขตนี้ยังคงเป็นไห่หยางจนกระทั่งปี พ.ศ. 2457 จึงได้ถูกเปลี่ยนเป็นเฉาอันเพื่อป้องกันไม่ให้สับสนกับเขตไห่หยางในมณฑลชานตง
ดูเพิ่ม[แก้]
 |
คอมมอนส์ มีภาพและสื่ออื่น ๆ เกี่ยวกับ: Chaozhou |
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- แผนที่และภาพถ่ายทางอากาศของ แต้จิ๋ว (เมือง)
- ภาพถ่ายดาวเทียมจากวิกิแมเปีย หรือกูเกิลแมปส์
- แผนที่จากมัลติแมป หรือโกลบอลไกด์
- ภาพถ่ายทางอากาศจากเทอร์ราเซิร์ฟเวอร์
พิกัดภูมิศาสตร์: 23°40′N 116°38′E / 23.67°N 116.63°E
|
||||||||||||||||
