แซรีแฟ แกฟอรี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
แซรีแฟ แกฟอรี
แซรีแฟ แกฟอรี เมื่อปี 2020
นายกเทศมนตรีไมดานชอหร์
ดำรงตำแหน่ง
พฤศจิกายน 2019 – สิงหาคม 2021
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิดค.ศ. 1992 (อายุ 31–32 ปี)
จังหวัดปักติยา อัฟกานิสถาน
เชื้อชาติอัฟกัน
ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยปัญจาบ
อาชีพผู้ประกอบการ
นายกเทศมนตรี
รางวัลรางวัลสตรีหาญกล้านานาชาติ

แซรีแฟ แกฟอรี (ปาทาน: ظریفه غفاری‎; Zarifa Ghafari, เกิดปี 1992)[1] เป็นนักการเมืองและนักเคลื่อนไหวชาวอัฟกานิสถาน ในเดือนพฤศจิกายน 2019 เธอขึ้นมาเป็นนายกเทศมนตรีนครไมดานชอหร์ ศูนย์กลางการปกครองของจังหวัดวอร์แดก ประเทศอัฟกานิสถาน[2] เธอเป็นหนึ่งในนายกเทศบาลไม่กี่คนที่เป็นสตรี และเป็นนายกเทศบาลที่อายุน้อยที่สุดด้วยวัย 26 ปี[3] เธอเป็นที่รู้จักจากความพยายามขับเคลื่อนสิทธิสตรีในอัฟกานิสถาน[4] เธอได้รับรางวัลสตรีหาญกล้านานาชาติ ในปี 2020 โดยรัฐบาลสหรัฐอเมริกา[5] เธอรอดชีวิตจากการพยายามลอบสังหารรวมสามครั้ง[6]

ในเดือนสิงหาคม 2021 ขณะที่ตอลิบานกำลังรุกคืบคาบูล แซรีแฟประกาศว่าเธอจะไม่หนีออกนอกประเทศ ในวันที่ 15 เดือนเดียวกันตอลิบานเข้ายึดคาบูลสำเร็จ เธอได้กล่าวไว้ว่า "ฉันนั่งอยู่ตรงนี้ รอให้พวกมันเข้ามา ไม่มีใครช่วยฉันหรือครอบครัวฉัน ฉันแค่กำลังนั่งกับพวกเราและสามีของฉัน พวกมันจะมาหาคนอย่างฉันและฆ่าทิ้งเสีย"[7] หลังตอลิบานเข้ายึดรัฐบาลอัฟกานิสถานสำเร็จ เธอได้หลบหนีออกจากประเทศผ่านทางอิสตันบูล ประเทศตุรกี ในวันที่ 18 พร้อมด้วยสามี แม่ และพี่น้องสตรีอีกห้าคน[8][9] ปัจจุบันเธอลี้ภัยอยู่ในเมืองบอนน์ ประเทศเยอรมนี[10]

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ Zarifa Ghafari - RUMI AWARDS เก็บถาวร 2021-01-23 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, rumiawards.com
  2. ↑ News, Ariana. "ROKH: Interview with Zarifa Ghafari, the Mayor of Maidan Wardak province". Ariana News (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2019-11-20. {{cite web}}: |last= มีชื่อเรียกทั่วไป (help)
  3. ↑ "Afghan Mayor Zarifa Ghafari Risks Her Life for Her Community". Time (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-08-19.
  4. ↑ "Education Is the Key to Empowering Afghan Women". thediplomat.com (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2019-11-20.
  5. ↑ "2020 International Women of Courage Award". United States Department of State (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2020-03-13.
  6. ↑ Aug 19, Paulami Pan / TNN /; 2021; Ist, 17:37. "Zarifa Ghafari: Waiting for them to come; First Afghan female mayor | World News - Times of India". The Times of India (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-08-21.{{cite web}}: CS1 maint: numeric names: authors list (ลิงก์)
  7. ↑ Planas, Antonio (August 16, 2021). "Female mayor in Afghanistan says she's waiting for Taliban to 'come ... and kill me'". NBC News. สืบค้นเมื่อ August 16, 2021.
  8. ↑ Rainer Schulze: Rettung auf der „Frauenschiene“, faz.net, 19 August 2021 (in German)
  9. ↑ "These Female Afghan Politicians Are Risking Everything For Their Homeland". NPR.org (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-08-19.
  10. ↑ "»Es ist grausam, aus seiner geliebten Heimat gerissen zu werden«". spiegel.de (ภาษาเยอรมัน). 24 August 2021.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=แซรีแฟ_แกฟอรี&oldid=10377867"