ข้ามไปเนื้อหา

แคว้นนูแวลากีแตน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
แคว้นนูแวลากีแตน

Région Nouvelle-Aquitaine
Château de la Roque ที่ Meyrals
ธงของแคว้นนูแวลากีแตน
ธง
ตราราชการของแคว้นนูแวลากีแตน
ตราอาร์ม
ประเทศ ฝรั่งเศส
เมืองหลักบอร์โด
จังหวัด
การปกครอง
 • ประธานสภาแคว้นอาแล็ง รูแซ (เปแอ็ส)
พื้นที่
 • ทั้งหมด84,036 ตร.กม. (32,446 ตร.ไมล์)
อันดับพื้นที่อันดับที่ 1
ประชากร
 (2022)
 • ทั้งหมด6,113,384 คน
 • ความหนาแน่น73 คน/ตร.กม. (190 คน/ตร.ไมล์)
เดมะนิมNéo-Aquitains[1]
จีดีพี[2]
 • รวม189.278 พันล้านยูโร
 • ต่อหัว31,700 ยูโร
เขตเวลาUTC+01:00 (เวลายุโรปกลาง)
 • ฤดูร้อน (เวลาออมแสง)UTC+02:00 (เวลาออมแสงยุโรปกลาง)
รหัส ISO 3166FR-NAQ
ภาษาราชการฝรั่งเศส
เว็บไซต์www.nouvelle-aquitaine.fr

นูแวลากีแตน (ฝรั่งเศส: Nouvelle-Aquitaine, ออกเสียง: [nuvɛl akitɛn] ; อุตซิตา: Nòva Aquitània, [ˈnɔβɔ akiˈtanjɔ] หรือ Novèla Aquitània, [nuˈβɛlɔ akiˈtanjɔ]; บาสก์: Akitania Berria;[3] Poitevin-Saintongeais: Novéle-Aguiéne; สเปน: Nueva Aquitania) เป็นแคว้นที่ใหญ่ที่สุดในประเทศฝรั่งเศส อยู่ทางภาคตะวันตกเฉียงใต้ของฝรั่งเศสแผ่นดินใหญ่ ตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2559 จากการยุบรวมแคว้นอากีแตน, แคว้นปัวตู-ชาร็องต์ และแคว้นลีมูแซ็งเข้าด้วยกัน นูแวลากีแตนมีพื้นที่ 84,035.7 ตารางกิโลเมตร (32,446.4 ตารางไมล์) กินพื้นที่ประเทศฝรั่งเศสแผ่นดินใหญ่มากกว่า 1/7 และมีประชากรตามข้อมูลเมื่อ ค.ศ. 2021 อยู่ที่ 6,069,352 คน[4] แคว้นนี้ได้รับการจัดตั้งขึ้นในวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2559 หลังการเลือกตั้งแคว้นในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2558[5]

อ้างอิง

[แก้]
  1. Cédric Lacour; Nicolas Kempf (29 เมษายน 2021). "Un Néo-Aquitain sur deux vit dans une commune rurale". Insee Flash Nouvelle-Aquitaine. Institut national de la statistique et des études économiques (66).
  2. "EU regions by GDP, Eurostat". สืบค้นเมื่อ 18 กันยายน 2023.
  3. "Akitania Berria Euskadi Nafarroa Proiektu-deialdiaren jaurtiketa" (ภาษาบาสก์). Educación Navarra. Nafarroako Gobernua. 27 มีนาคม 2013. สืบค้นเมื่อ 17 พฤศจิกายน 2020.
  4. "Comparateur de territoire- Région de la Nouvelle-Aquitaine (75)". Insee. สืบค้นเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2025.
  5. "La carte à 13 régions définitivement adoptée" (ภาษาฝรั่งเศส). Le Monde. Agence France-Presse. 17 ธันวาคม 2014. สืบค้นเมื่อ 13 มกราคม 2015.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]