แครีม โมอ์แทแมดี
แครีม โมอ์แทแมดี | |
|---|---|
 | |
| รัฐมนตรีว่าการกระทรวงไปรษณีย์โทรเลขและโทรคมนาคม | |
| ดำรงตำแหน่ง 1 มีนาคม พ.ศ. 2517 – 5 มกราคม พ.ศ. 2522 | |
| นายกรัฐมนตรี | แอมีร์แอบบอส โฮเวย์ดา แจมชีด ออมูซกอร์ แจอ์แฟร์ แชรีฟเอมอมี โกลอมเรซอ แอซฮอรี |
| ก่อนหน้า | แฟธอลลอฮ์ ซอทอเด |
| ถัดไป | ลอตแฟลี ซอมีมี |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2471 บาโบล รัฐจักรพรรดิอิหร่าน |
| เสียชีวิต | 26 ธันวาคม พ.ศ. 2561 (90 ปี) เตหะราน อิหร่าน |
| พรรคการเมือง | พรรคแรสทอฆีซ |
แครีม โมอ์แทแมดี (เปอร์เซีย: کریم معتمدی) เป็นนักการเมืองชาวอิหร่านและรัฐมนตรีกระทรวงไปรษณีย์โทรเลขและโทรคมนาคมในสมัยพระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัด เรซา ปาห์ลาวีและเขาเป็นหนึ่งในเจ้าหน้าของระบอบของราชวงศ์ปาห์ลาวีที่เชื่อถือมากที่สุด
เขาเกิดเมื่อวันที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2471 ในบาโบลและเขาเรียนระดับเตรียมอุดมศึกษาในโรงเรียนประถมศึกษาและหลังจากนั้นเขาไปเรียนด้านวิศวกรที่ปารีสต่อมาเป็นลอนดอนและเบอร์ลิน
ก่อนที่เขาจะมาดำรงตำแหน่งและเขาเป็นผู้อำนวยการแผนกโทรศัพท์ในนาจาฟและเตหะรานและต่อมาในวันศุกร์ที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2517 เขาได้รับแต่งตั้งจากนายกรัฐมนตรีแอมีร์แอบบอส โฮเวย์ดาให้เป็นรัฐมนตรีกระทรวงไปรษณีย์โทรเลขและโทรคมนาคม[1] และต่อมาในวันที่ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2520 เขาเป็นรัฐมนตรีกระทรวงไปรษณีย์โทรเลขและโทรคมนาคมในคณะรัฐมนตรีของแจมชีด ออมูซกอร์[2][3][4]
และต่อมาในวันที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2521 เขาเป็นรัฐมนตรีกระทรวงไปรษณีย์โทรเลขและโทรคมนาคมในคณะรัฐมนตรีของแจอ์แฟร์ แชรีฟเอมอมี[5] และต่อมาเมื่อวันที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2521 เมื่อมีการประชุมคณะรัฐมนตรีฉุกเฉินและเขาเป็นหนึ่งในรัฐมนตรีที่คัดค้านการใช้ประกาศกฎอัยการศึกเซ็นเซอร์ช่องสัญญาณโทรคมนาคมเขาเชื่อว่าการสื่อสารโดยเสรีเป็นสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐานของชาวอิหร่าน
ต่อมาเมื่อวันที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2521 เขาเป็นรัฐมนตรีกระทรวงไปรษณีย์โทรเลขและโทรคมนาคมในคณะรัฐมนตรีของพลเอก โกลอมเรซอ แอซฮอรี[6] และดำรงตำแหน่งจนกระทั่งชอพูร์ แบฆทียอร์เป็นนายกรัฐมนตรีและเลือกคณะรัฐมนตรีใหม่ทั้งหมดในช่วงเดือนมกราคม พ.ศ. 2522
และในขณะเดียวกันเขายังคงอยู่อิหร่านซึ่งหลังการปฏิวัติอิหร่านเขาก็ถูกจับกุมและถูกคุมขังในเรือนจำกัสร์เป็นเวลาสี่เดือนและเรือนจำเอวินเป็นเวลาสองเดือนและต่อมาศาลปฏิวัติอิสลามได้ปล่อยตัวเขาออกจากเรือนจำ
และต่อมาเขาวางแผนที่จะออกจากอิหร่านและเขากลับปฏิเสธที่จะหนีไปและเขาอยู่ในอิหร่านจนกระทั่งเสียชีวิตที่โรงพยาบาลในเตหะรานเมื่อวันที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2561 ด้วยอายุ 90 ปี
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Shakibi, Zhand (2019-12-12). Pahlavi Iran and the Politics of Occidentalism: The Shah and the Rastakhiz Party (ภาษาอังกฤษ). Bloomsbury Publishing. ISBN 978-1-78673-630-7.
- ↑ Paxton, J. (2016-12-26). The Statesman's Year-Book 1978-79 (ภาษาอังกฤษ). Springer. ISBN 978-0-230-27107-4.
- ↑ Iran Economic News (ภาษาอังกฤษ). Iranian Economic Mission. 1975.
- ↑ Current World Leaders: Almanac (ภาษาอังกฤษ). Almanac of Current World Leaders. 1978.
- ↑ Kilner, Peter; Wallade, Jonathan (1979). The Gulf Handbook: A Guide for Businessmen and Visitors (ภาษาอังกฤษ). Trade and Travel Publications. ISBN 978-0-900751-12-7.
- ↑ Middle East Economic Survey (ภาษาอังกฤษ). 1978.