แก๊งค้ายาเมเดยิน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
แก๊งค้ายาเมเดยิน
Founded byปาโบล เอสโกบาร์  
สถานที่ตั้งจังหวัดอันติโอเกีย โคลอมเบีย
ปีที่มีการเคลื่อนไหวค.ศ. 1969–1993
อาณาเขตโคลอมเบีย (อันติโอเกีย), ปานามา, แคลิฟอร์เนีย, นครนิวยอร์ก, ฟลอริดา, นอร์แมนส์คีย์
เชื้อชาติชาวโคลอมเบียและชาวต่างชาตินอกโคลอมเบีย
กิจกรรมทางอาญาการค้ายาเสพติด, การลักลอบค้าอาวุธ, การวางระเบิด, การก่อการร้าย, การให้สินบน, การลักพาตัว, การกรรโชก, การฟอกเงิน, ฆาตกรรม, การขู่เข็ญ
ฝ่ายพันธมิตรแก๊งค้ายากวาดาลาฮารา (ล่มสลาย)
โลสเอซตราดิตาเบลส (ล่มสลาย)
มูเอร์เตอาเซกูเอสตราโดเรส (ล่มสลาย)
ลากอร์โปราซิออน (ล่มสลาย)
โลสปริสโกส (ล่มสลาย)
มาเฟียแคลเดีย
แก๊งค้ายาอ่าว
 คิวบา (ถูกกล่าวหา)
 นิการากัว (ถูกกล่าวหา)[1]
คู่ปรับแก๊งค้ายากาลิ (ล่มสลาย)
โลสเปเปส (ล่มสลาย)
โบลเกเดบุสเกดา
รัฐบาลโคลอมเบีย
รัฐบาลสหรัฐ
สำนักงานป้องกันและปราบปรามยาเสพติด
สำนักข่าวกรองกลาง

แก๊งค้ายาเมเดยิน (สเปน: Cartel de Medellín) เป็นแก๊งค้ายาเสพติดและองค์กรอาชญากรรมแบบก่อการร้ายที่ทรงอำนาจและมีการจัดระเบียบสูง มีต้นกำเนิดในเมืองเมเดยิน ประเทศโคลอมเบีย และมีปาโบล เอสโกบาร์ เป็นผู้ก่อตั้งและผู้นำ แก๊งค้ายานี้ดำเนินการในช่วงระหว่าง ค.ศ. 1972–1993 ในโคลอมเบีย เปรู โบลิเวีย ปานามา อเมริกากลาง สหรัฐ (ซึ่งรวมถึงเมืองใหญ่อย่างลอสแอนเจลิสและไมแอมีเป็นต้น) และแคนาดา แม้ว่าองค์กรนี้จะเริ่มต้นจากการเป็นเครือข่ายค้าของเถื่อนตั้งแต่ต้นคริสต์ทศวรรษ 1970 แต่ก็ยังไม่หันมาค้าโคเคนจนกระทั่ง ค.ศ. 1976 ในช่วงจุดสูงสุดของการดำเนินการ แก๊งเมเดยินได้ลักลอบส่งโคเคนหลายตันไปยังประเทศต่าง ๆ ทั่วโลกในแต่ละสัปดาห์และได้รับกำไรมากถึง 60 ล้านดอลลาร์สหรัฐต่อวัน[2][3]

แม้ว่าแก๊งเมเดยินจะมีชื่อเสียงจากการครอบงำวงการค้าโคเคนผิดกฎหมายอยู่ช่วงหนึ่ง แต่องค์กร (โดยเฉพาะอย่างยิ่งในปีหลัง ๆ) ก็ยังขึ้นชื่อในเรื่องการใช้ความรุนแรงเพื่อจุดมุ่งหมายทางการเมืองและการทำสงครามอสมมาตรกับรัฐบาลโคลอมเบีย โดยส่วนใหญ่อยู่ในรูปแบบของการวางระเบิด การลักพาตัว การสังหารโดยไม่เลือกหน้าต่อผู้บังคับใช้กฎหมาย และการลอบสังหารทางการเมือง[4][5] เมื่อถึงจุดสูงสุด แก๊งเมเดยินเป็นแก๊งค้ายาที่ใหญ่ที่สุดในโลกและลักลอบขนส่งโคเคนมากกว่าคู่แข่งหลักอย่างแก๊งกาลิ (องค์กรค้ายาเสพติดจากจังหวัดบาเยเดลเกากาของโคลอมเบีย) ถึงสามเท่า ในเวลานั้น แก๊งเมเดยินสร้างรายได้มากกว่า 2 หมื่นล้านเหรียญสหรัฐต่อทุกปี

อ้างอิง[แก้]

  1. Peñaloza, General Carlos (2014). El Delfín de Fidel: La historia oculta tras el golpe del 4F. p. 195. ISBN 978-1505750331. Arnaldo Ochoa knew that Fidel secretly exchanged weapons with the Medellin Cartel for money and drugs. And this turbulent partnership included the authorization for the landing of planes in Cuba and loaded with cocaine to be transferred then and speedboats to the US. Fidel had appealed to this source of income to compensate for the reduction of the Soviet subsidy. And illegal trade, Castro delivered Kalashnikov rifles, ammunition and other supplies brought as loot of war from Africa.
  2. Miller Llana, Sara (25 October 2010). "Medellín to keep the peace". The Christian Science Monitor. สืบค้นเมื่อ 27 September 2011.
  3. UNODC (2009). "Cocaine" (PDF). World Drug Trade.
  4. David L. Marcus (May 2, 1991). "Colombia professor's slaying shows drug war far from over". The Dallas Morning News.
  5. "Colombian Governor Assassinated". The Philadelphia Inquirer. July 5, 1989. p. B20.