เอ็ม50 ไรซิง
| เอ็ม50 ไรซิง | |
|---|---|
 ปืนกลมือ ไรซิง รุ่นโมเดล50 | |
| ชนิด | ปืนกลมือ |
| แหล่งกำเนิด | สหรัฐอเมริกา |
| บทบาท | |
| ประจำการ | 1941–1953 |
| ผู้ใช้งาน | See Users |
| สงคราม | สงครามโลกครั้งที่สอง การก่อการกำเริบฮุกบาลาฮับ วิกฤตการณ์มาลายา[1] สงครามกลางเมืองคอสตาริกา[1] สงครามเวียดนาม[2] |
| ประวัติการผลิต | |
| ผู้ออกแบบ | Eugene Reising |
| ช่วงการออกแบบ | 1940 |
| บริษัทผู้ผลิต | Harrington & Richardson |
| ช่วงการผลิต | 1941–1945 |
| แบบอื่น | M55, M60, M65 |
| ข้อมูลจำเพาะ | |
| มวล | 3.1 kg (6.83 lb) (M50) 2.8 kg (6.2 lb) (M55) |
| ความยาว | 895.35 mm (35.250 in) 565.15 mm (22.3 in) stock retracted (M55) |
| ความยาวลำกล้อง | 279 mm (11.0 in) (M50) |
| กระสุน | .45 ACP (M50, M55, M60)[3] .22 LR (M65) |
| การทำงาน | Delayed blowback, closed bolt |
| อัตราการยิง | 550 rounds/min (M50) 500 rounds/min (M55) |
| ความเร็วปากกระบอก | 280 m/s (919 ft/s) |
| พิสัยไกลสุด | 300 yards |
| ระบบป้อนกระสุน | 12- or 20-round detachable box magazine, 30-round aftermarket detachable box magazine |
| ศูนย์เล็ง | Front blade, rear notch |
ปืนกลมือ .45 ไรซิง ซึ่งถูกผลิตขึ้นโดยฮาร์ริงตันและริชาร์ดสัน บริษัทผลิตอาวุธปืนในเมืองวุร์สเตอร์, รัฐแมสซาชูเซตส์ สหรัฐอเมริกา และถูกออกแบบและจดสิทธิบัตรโดย Eugene Reising ในปี ค.ศ. 1940 มีปืนทั้งหมดสามรุ่น ได้แก่ โมเดล 50, โมเดล 55 เป็นรุ่นแบบพับท้ายปืน และโมเดล 60 เป็นรุ่นแบบปืนไรเฟิลกึ่งอัตโนมัติ[4] ปืนไรซิงจำนวนกว่า 100,000 กระบอกได้ถูกสั่งซื้อในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง และถูกใช้งานในช่วงแรกโดยกองทัพเรือสหรัฐ เหล่านาวิกโยธิน และหน่วยยามฝั่งสหรัฐ แม้ว่าบางครั้งก็จะถูกส่งไปยังแคนาดา โซเวียต และกองกำลังฝ่ายสัมพันธมิตรอื่นๆเพื่อต่อสู้กับฝ่ายอักษะ[5]
ผู้ใช้[แก้]
อาร์เจนตินา[1]
ออสเตรเลีย[1]
บราซิล[1]
แคนาดา[1]
คอสตาริกา[1]
อินโดจีนของฝรั่งเศส: ถูกสั่งซื้อมากว่า 4,000 กระบอก, ถูกจัดส่งและปล่อยออกมาที่ไม่ได้รับการยืนยัน.[1]
ฟินแลนด์: ถูกยึดมาจากกองทัพแดง.[1]
อิหร่าน[6]
มาลายา: ได้รับมาจากกองทหารอาสาสมัครจากพรรคคอมมิวนิสต์มาลายา[1]
เม็กซิโก[1]
ไรช์เยอรมัน: ถูกยึดมาจากกองทัพแดง[1]
นิวซีแลนด์[1]
สหภาพโซเวียต: ได้รับในรูปแบบให้ความช่วยเหลือจากโครงการให้ยืม-เช่า.[1]
ปานามา
ฟิลิปปินส์: ถูกใช้งานโดยกองทัพฟิลิปปินส์และกรมตำรวจฟิลิปปินส์ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองrจนถึงปี ค.ศ. 1960
สหรัฐ[1]
สหราชอาณาจักร[1]
อุรุกวัย[1]
เวเนซุเอลา[1]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.00 1.01 1.02 1.03 1.04 1.05 1.06 1.07 1.08 1.09 1.10 1.11 1.12 1.13 1.14 1.15 1.16 1.17 Scarlata, Paul (13 January 2014). "The Tommy Gun's Ugly Step Child". Shotgun News. pp. 22–23.
- ↑ Dockery, Kevin (December 2004). Weapons of the Navy SEALs. New York City: Berkley Publishing Group. p. 382. ISBN 0-425-19834-0.
- ↑ "Latest Submachine Gun is Designed for Mass Production". Popular Science (April): 73–77. 1941.
- ↑ Robert C. Ankony, "The US .45 Model 50 and 55 Reising submachine gun and Model 60 Semiautomatic Rifle," Small Arms Review, Jul.2008.
- ↑ Thomas B. Nelson, The World's Submachine Guns, TBN Enterprises, 1963
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อIranian