เอนซิเทรลเวียร์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เอนซิเทรลเวียร์
ข้อมูลทางคลินิก
ชื่ออื่นS-217622
ตัวบ่งชี้
  • 1-(2,4,5-trifluorobenzyl)-3-[(1-methyl-1H-1,2,4-triazol-3-yl)methyl]-(6E)-6-[(6-chloro-2-methyl-2H-indazol-5-yl)imino]-1,3,5-triazinane-2,4-dione
เลขทะเบียน CAS
PubChem CID
UNII
ข้อมูลทางกายภาพและเคมี
สูตรC22H17ClF3N9O2
มวลต่อโมล531.88 g·mol−1
แบบจำลอง 3D (JSmol)
  • Cn1cnc(CN2C(=O)N(Cc3cc(F)c(F)cc3F)C(=N\c3cc4cn(C)nc4cc3Cl)\NC2=O)n1
  • InChI=1S/C22H17ClF3N9O2/c1-32-7-12-4-18(13(23)5-17(12)30-32)28-20-29-21(36)35(9-19-27-10-33(2)31-19)22(37)34(20)8-11-3-15(25)16(26)6-14(11)24/h3-7,10H,8-9H2,1-2H3,(H,28,29,36)
  • Key:QMPBBNUOBOFBFS-UHFFFAOYSA-N
สารานุกรมเภสัชกรรม

เอนซิเทรลเวียร์ (Ensitrelvir,[1] ชื่อรหัส S-217622, ชื่อทางการค้า Xocova[2]) เป็นยาต้านไวรัสชนิดรับประทานที่พัฒนาโดยบริษัทชิโอโนงิ ร่วมกับมหาวิทยาลัยฮกไกโด ซึ่งออกฤทธิ์ยับยั้งเอนไซม์ 3C-like protease (3CLpro) สำหรับรักษาผู้ป่วยติดเชื้อไวรัสก่อโรคโควิด-19 ที่มีอาการเล็กน้อยถึงปานกลาง[3][4] มีผลการทดสอบในการยับยั้งไวรัส SARS-CoV-2 สายพันธุ์โอมิครอนที่เพิ่งอุบัติขึ้น[5][6]

ภาพรวม[แก้]

เมื่อวันที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2565 มีการยื่นคำขอใช้ระบบการอนุมัติเร่งรัดแบบมีเงื่อนไขในประเทศญี่ปุ่น ระหว่างการทดลองทางคลินิกระยะที่ 3[7] โดยคาดว่าจะยื่นขออนุมัติการใช้งานฉุกเฉินในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2565[8][9] หากได้รับการอนุมัติเอนซิเทรลเวียร์จะเป็นยารักษาโควิด-19 ที่ผลิตในประเทศญี่ปุ่นชนิดแรกสำหรับผู้ป่วยที่มีอาการเล็กน้อยถึงปานกลาง[10] เมื่อวันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2565 คณะอนุกรรมการฝ่ายเภสัชกรรมสองชุดของสภาเภสัชกรรมและสุขาภิบาลอาหารประกาศว่าข้อมูลการยื่นขออนุมัติในขณะนั้นสำหรับเอนซิเทรลเวียร์ไม่เป็นไปตามเงื่อนไขสำหรับ "ประสิทธิภาพตามประมาณการ" ที่ระบบการอนุมัติในกรณีฉุกเฉินกำหนด ทำให้มีมติเป็นเอกฉันท์ให้พิจารณาต่อไป และตัดสินผลการพิจารณาใหม่ตามผลการทดลองทางคลินิกระยะที่ 3 ที่นำส่งโดยบริษัทชิโอโนงิ[9]

เมื่อวันที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2565 บริษัทชิโอโนงิ ประกาศผลการทดลองทางคลินิกระยะที่ 3 โดยระบุว่าทั้งจุดสิ้นสุดการทดลองหลักและจุดสิ้นสุดที่สอง "ยืนยันว่าผู้ป่วยมีอาการดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ"[11][12] ก่อนหน้านั้นหนึ่งวัน ผลการทดลองเบื้องต้นได้ถูกเสนอให้กับกระทรวงสาธารณสุข แรงงาน และสวัสดิการญี่ปุ่น และหน่วยงานเภสัชกรรมและอุปกรณ์การแพทย์ (PMDA) และมีการเปิดเผยว่ามีการหารือกับทั้งสององค์กรเพื่อเริ่มดำเนินการทบทวนและพิจารณาการอนุมัติยาเอนซิเทรลเวียร์[12]

4 ตุลาคม พ.ศ. 2565 บริษัทชิโนโนงิประกาศว่าได้ทำสัญญาอนุญาตกับหน่วยงานด้านสาธารณสุข "Medicines Patent Pool (MPP)" ในประเทศสวิตเซอร์แลนด์เพื่อให้ยาเอนซิเทรลเวียร์สามารถแพร่หลายในประเทศที่มีรายได้น้อยและปานกลาง[13] การให้อนุสิทธิบัตรโดย MPP ในการผลิตและจัดหายาเอนซิเทรลเวียร์แก่บริษัทผู้ผลิตยาทั่วไปจะทำให้สามารถดำเนินการจัดหายาใน 117 ประเทศได้[13] บริษัทชิโอโนงิจะยกเว้นค่าสิทธิบัตรสำหรับการขายในประเทศที่อยู่ภายใต้สัญญาดังกล่าว ซึ่งเป็นประเทศที่องค์การอนามัยโลก (WHO) กำลังประกาศภาวะฉุกเฉินเกี่ยวกับการแพร่ระบาดของโควิด-19[13]

เมื่อวันที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2565 คณะอนุกรรมการร่วมของคณะอนุกรรมการด้านเภสัชกรรมชุดที่หนึ่งและชุดที่สอง ของสภาเภสัชกรรมและสุขาภิบาลอาหาร ของกระทรวงสาธารณสุข แรงงาน และสวัสดิการได้ทำการอนุมัติฉุกเฉินการใช้งานเอนซิเทรลเวียร์[14][15] PMDA ปฏิเสธที่จะพูดว่า "จำเป็นต้องย้ำว่านี่คือข้อสรุป ณ เวลานี้" แต่สรุปว่า "เราได้รับข้อมูลมากพอที่จะสันนิษฐานว่ายามีผล"[14] เอนซิเทรลเวียร์กลายเป็นยารับประทานชนิดแรกสำหรับการรักษาโควิด-19 ที่สามารถให้กับผู้ป่วยที่ไม่มีปัจจัยเสี่ยงที่รุนแรง[14] สมาชิกของสภาเภสัชกรรมและสุขาภิบาลอาหารคนหนึ่งกล่าวว่าข้อกำหนดสำหรับการใช้ระบบการอนุมัติฉุกเฉินคือ "ต้องไม่มีวิธีการอื่นใดที่เหมาะสมนอกจากการใช้ยานี้" แต่มียารับประทาน "โมลนูพิราเวียร์ (Lagevrio)" และ "เนอร์มาเทรลเวียร์/ริโตนาเวียร์ (Paxlovid)" สำหรับรักษาการติดเชื้อไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ได้รับการอนุมัติแล้ว[14][15] แม้ว่ารัฐบาลญี่ปุ่นจะมีการสำรองยาแพกซ์โลวิด 2 ล้านชุด แต่มีผู้ตั้งข้อสงสัยว่ามีผู้ป่วยได้รับยาแพกซ์โลวิดเพียง 56,000 คนเท่านั้น[14][15] กระทรวงสาธารณสุข แรงงาน และสวัสดิการ แถลงว่าหากเอนซิเทรลเวียร์ได้รับการอนุมัติ จะเป็นยารับประทานชนิดแรกที่ผลิตในประเทศญี่ปุ่น และไม่มียารักษาโควิดชนิดอื่นที่ได้รับการอนุมัติแล้วที่มีเสถียรภาพในการผลิตและจัดหาที่สามารถคาดหวังได้เมื่อเปรียบเทียบกัน[14]

ผลการทดลองทางคลินิก[แก้]

การทดลองระยะที่ 3 ดำเนินการตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2565 ถึงเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2565 ในผู้ป่วยโควิด-19 ที่มีอาการเล็กน้อยถึงปานกลางจำนวน 1,821 คน อายุระหว่าง 12 ถึง 70 ปี ในประเทศญี่ปุ่น เกาหลีใต้ และเวียดนาม[11] จุดสิ้นสุดหลักของการทดลองระยะที่ 3 คือ "เวลาในการหายจากอาการเฉพาะ 5 ประการที่มักพบในญี่ปุ่นระหว่างการแพร่ระบาดของไวรัสสายพันธุ์โอมิครอนในกลุ่มผู้ป่วยที่กำหนดภายใน 72 ชั่วโมงหลังจากเริ่มมีอาการ"[12] กลุ่มถูกแบ่งออกเป็นกลุ่มที่รับประทานยาเอนซิเทรลเวียร์ วันละครั้งเป็นเวลา 5 วัน และกลุ่มที่รับประทานยาหลอก และมีการศึกษาผลของอาการที่ดีขึ้น[11] ผลที่ตามมาคือในกลุ่มที่รับประทานยาเอนซิเทรลเวียร์ อาการทั้ง 5 อย่าง ได้แก่ อาการไอ เจ็บคอ น้ำมูกไหล/คัดจมูก รู้สึกไม่สบายตัว และมีไข้/รู้สึกไข้ ลดลงประมาณ 24 ชั่วโมง (p=0.04)[11][16] เวลาเฉลี่ยในการหายจากอาการป่วยคือ 167.9 ชั่วโมงในกลุ่มที่ได้รับยาเอนซิเทรลเวียร์ และ 192.2 ชั่วโมงในกลุ่มที่ได้รับยาหลอก[16] ผลในการต้านไวรัสที่มีนัยสำคัญยังแสดงให้เห็นในจุดสิ้นสุดการทดลองที่สองจาก "การเปลี่ยนแปลงในอาร์เอ็นเอของไวรัสจากการตรวจวัดในวันที่ 4 ของการได้รับยา (หลังจาก 3 โดส)" >1.4 log10 สำเนา/มิลลิลิตร (p<0.0001) เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มที่ได้รับยาหลอก[12][16]

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ World Health Organization (2021). "International Nonproprietary Names for Pharmaceutical Substances. Proposed INN: List 126" (PDF). WHO Drug Information. 35 (4): 1135.
  2. ↑ "Xocova: Powerful New Japanese Pill for Coronavirus Treatment". BioPharma Media. กุมภาพันธ์ 2022.
  3. ↑ Unoh Y, Uehara S, Nakahara K, Nobori H, Yamatsu Y, Yamamoto S, และคณะ (พฤษภาคม 2022). "Discovery of S-217622, a Noncovalent Oral SARS-CoV-2 3CL Protease Inhibitor Clinical Candidate for Treating COVID-19". Journal of Medicinal Chemistry. 65 (9): 6499–6512. doi:10.1021/acs.jmedchem.2c00117. PMC 8982737. PMID 35352927.
  4. ↑ "Shionogi presents positive Ph II/III results for COVID-19 antiviral S-217622". thepharmaletter.com. 31 มกราคม 2022.
  5. ↑ "Shionogi's new COVID pill appears to ease omicron symptoms". Nikkei Asia. 21 ธันวาคม 2021.
  6. ↑ Uraki R, Kiso M, Iida S, Imai M, Takashita E, Kuroda M, และคณะ (IASO study team) (พฤษภาคม 2022). "Characterization and antiviral susceptibility of SARS-CoV-2 Omicron/BA.2". Nature. 607: 119–127. doi:10.1038/s41586-022-04856-1. PMID 35576972.
  7. ↑ "Discovery of S-217622, a Non-Covalent Oral SARS-CoV-2 3CL Protease Inhibitor Clinical Candidate for Treating COVID-19". bioRxiv. มกราคม 2022. doi:10.1101/2022.01.26.477782.
  8. ↑ "Japan's Shionogi seeks approval for COVID-19 pill" (ภาษาอังกฤษ). Reuters. 25 กุมภาพันธ์ 2022.
  9. ↑ 9.0 9.1 ゾコーバ承認は継続審議～「有効性の推定」に該当せず | 薬剤師のエナジーチャージ 薬＋読. yakuyomi.jp. 25 กรกฎาคม 2022. สืบค้นเมื่อ 28 ตุลาคม 2022.
  10. ↑ 国内企業初「飲み薬」承認申請　塩野義製薬100万人分生産予定. FNNプライムオンライン. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-03-14. สืบค้นเมื่อ 2022-11-26.
  11. ↑ 11.0 11.1 11.2 11.3 塩野義、コロナ薬「ゾコーバ」最終治験で効果確認と発表…症状が２４時間短縮. 読売新聞オンライン. 読売新聞社. 28 กันยายน 2022. สืบค้นเมื่อ 28 ตุลาคม 2022.
  12. ↑ 12.0 12.1 12.2 12.3 塩野義のコロナ経口薬ゾコーバ、第2/3相試験の第3相部分で主要評価項目を達成. 日経バイオテクONLINE. 日本経済新聞社. สืบค้นเมื่อ 28 ตุลาคม 2022.
  13. ↑ 13.0 13.1 13.2 塩野義コロナ飲み薬 低所得国に提供へ 承認前提. 産経ニュース. 産業経済新聞社. 4 ตุลาคม 2022. สืบค้นเมื่อ 8 พฤศจิกายน 2022.
  14. ↑ 14.0 14.1 14.2 14.3 14.4 14.5 塩野義のコロナ経口薬「ゾコーバ」緊急承認. 医療維新 | m3.com. 株式会社エムスリー. 22 พฤศจิกายน 2022. สืบค้นเมื่อ 22 พฤศจิกายน 2022.
  15. ↑ 15.0 15.1 15.2 塩野義「ゾコーバ」を緊急承認 新型コロナ飲み薬 厚労省. 毎日新聞. 毎日新聞社. 22 พฤศจิกายน 2022. สืบค้นเมื่อ 22 พฤศจิกายน 2022.
  16. ↑ 16.0 16.1 16.2 塩野義、コロナ経口薬「ゾコーバ」臨床試験で効果ありと発表. 医療維新 | m3.com. 株式会社エムスリー. 28 กันยายน 2022. สืบค้นเมื่อ 28 ตุลาคม 2022.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]


เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เอนซิเทรลเวียร์&oldid=10511488"