เอดัวร์ ดาลาดีเย
 | บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
เอดัวร์ ดาลาดีเย | |
|---|---|
 ดาลาดีเยในทศวรรษที่ 1930 | |
| นายกรัฐมนตรีฝรั่งเศส | |
| ดำรงตำแหน่ง 10 เมษายน 1938 – 21 มีนาคม 1940 | |
| ประธานาธิบดี | อาลแบร์ เลอเบริง |
| ก่อนหน้า | เลอง เบิล์ม |
| ถัดไป | ปอล แรโน |
| ดำรงตำแหน่ง 30 มกราคม 1934 – 9 กุมภาพันธ์ 1934 | |
| ประธานาธิบดี | อาลแบร์ เลอเบริง |
| ก่อนหน้า | Camille Chautemps |
| ถัดไป | Gaston Doumergue |
| ดำรงตำแหน่ง 31 มกราคม 1933 – 26 ตุลาคม 1933 | |
| ประธานาธิบดี | อาลแบร์ เลอเบริง |
| ก่อนหน้า | Joseph Paul-Boncour |
| ถัดไป | Albert Sarraut |
| รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม | |
| ดำรงตำแหน่ง 4 มิถุนายน 1936 – 18 พฤษภาคม 1940 | |
| นายกรัฐมนตรี | เลอง เบิล์ม Camille Chautemps ตัวเอง |
| ก่อนหน้า | Louis Maurin |
| ถัดไป | ปอล แรโน |
| ดำรงตำแหน่ง 18 ธันวาคม 1932 – 29 มกราคม 1934 | |
| นายกรัฐมนตรี | Joseph Paul-Boncour Himself |
| ก่อนหน้า | Joseph Paul-Boncour |
| ถัดไป | Jean Fabry |
| สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรฝรั่งเศส | |
| ดำรงตำแหน่ง 2 มิถุนายน 1946 – 8 ธันวาคม 1958 | |
| เขตเลือกตั้ง | โวกลูซ |
| ดำรงตำแหน่ง 16 พฤศจิกายน 1919 – 10 กรกฎาคม 1940 | |
| เขตเลือกตั้ง | โวกลูซ |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 18 มิถุนายน ค.ศ. 1884 Carpentras โวกลูซ ฝรั่งเศส |
| เสียชีวิต | 10 ตุลาคม ค.ศ. 1970 (86 ปี) ปารีส ฝรั่งเศส |
| พรรคการเมือง | พรรคสังคมนิยมหัวรุนแรง |
| คู่สมรส |
|
| บุตร | ฌ็อง ปีแยร์ มารี |
| การศึกษา | Collège-lycée Ampère |
| วิชาชีพ | นักประวัติศาสตร์ ครู |
| ลายมือชื่อ | .png) |
| ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง | |
| รับใช้ |  ฝรั่งเศส |
| สังกัด | กองทัพฝรั่งเศส |
| ประจำการ | 1914–1919 1945 |
| ยศ | กัปตัน |
| ผ่านศึก | สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง |
เอดัวร์ ดาลาดีเย (ภาษาฝรั่งเศส: [edwaʁ daladje]; 18 มิถุนายน ค.ศ. 1884 – 10 ตุลาคม ค.ศ. 1970) เป็นนักการเมืองฝ่ายสังคมนิยมหัวรุนแรง (กลาง-ซ้าย) ชาวฝรั่งเศส และนายกรัฐมนตรีฝรั่งเศส เขาเป็นผู้ลงนามในความตกลงมิวนิก อันเป็นจุดเริ่มต้นของการปะทุขึ้นของสงครามโลกครั้งที่สอง
ดาลาดีเยเกิดที่เมืองคาร์เปนทราสและเขาได้เริ่มอาชีพทางการเมืองในช่วงก่อนสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง เขาได้ร่วมต่อสู้ในแนวรบด้านตะวันตก และได้รับเหรียญกล้าหาญในการรับใช้ชาติของเขา เมื่อสงครามโลกยุติลง เขากลายเป็นผู้นำแห่งพรรคหัวรุนแรงและนายกรัฐมนตรีตั้งแต่ ค.ศ. 1933 จนถึง ค.ศ. 1934 ดาลาดีเยดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมตั้งแต่ ค.ศ. 1936 จนถึ ค.ศ. 1940 และกลับมาดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีอีกครั้งใน ค.ศ. 1938 ในขณะที่เป็นหัวหน้ารัฐบาล เขาได้ขยายรัฐสวัสดิการของฝรั่งเศสใน ค.ศ. 1939
ดาลาดีเยได้ลงนามในความตกลงมิวนิกใน ค.ศ. 1938 พร้อมกับ เนวิล เชมเบอร์ลิน เบนิโต มุสโสลินี และอดอล์ฟ ฮิตเลอร์ ซึ่งเป็นข้อตกลงเพื่อให้นาซีเยอรมนีควบคุมพื้นที่ซูเดเทินลันท์ หลังจากฮิตเลอร์สั่งบุกโปแลนด์ใน ค.ศ. 1939 สหราชอาณาจักรและฝรั่งเศสจึงได้ประกาศสงครามกับเยอรมนี ในช่วงสงครามลวง ฝรั่งเศสล้มเหลวในการช่วยเหลือฟินแลนด์เพื่อต่อต้านการรุกรานจากสหภาพโซเวียตระหว่างสงครามฤดูหนาว นำไปสู่การลาออกจากตำแหน่งของดาลาเดียร์เมื่อวันที่ 21 มีนาคม ค.ศ. 1940 และ ปอล แรโน ได้ขึ้นดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีแทนเขา ดาลาดีเยยังคงเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมจนกระทั่งวันที่ 19 พฤษภาคม เมื่อฝรั่งเศสพ่ายแพ้แก่เยอรมนีที่เซอด็อง
หลังจากความพ่ายแพ้ของฝรั่งเศส ดาลาดีเยถูกกล่าวหาว่าพยายามขายชาติโดยรัฐบาลวีชี ระหว่างการพิจารณาคดี ดาลาดีเยถูกเปลี่ยนที่กุมขังอยู่หลายครั้ง รวมทั้งค่ายกักกันบูเคินวัลท์ด้วย จนในที่สุด หลังจากยุทธการยึดปราสาทอิทเทอร์ ดาลาดีเยกลับมาทำอาชีพทางการเมืองอีกครั้งในฐานะสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรแห่งฝรั่งเศสตั้งแต่ ค.ศ. 1946 จนถึง ค.ศ. 1958 เขาถึงแก่อสัญกรรมที่ปารีสใน ค.ศ. 1970