เศรษฐศาสตร์แรงงาน
| เศรษฐศาสตร์ |
|---|
|
|
| สาขาย่อย |
เศรษฐศาสตร์แรงงาน (อังกฤษ: labour economics) มุ่งเน้นที่จะทำความเข้าใจการทำงานและพลวัตของตลาด แรงงานรับจ้าง คำว่าแรงงาน เป็นสิ่งที่จัดหาโดยคนงาน โดยปกติแล้วแลกกับค่าจ้างที่จ่ายโดยบริษัทที่มีความต้องการ[1][2] เนื่องจากคนงานเหล่านี้มีอยู่เป็นส่วนหนึ่งของระบบสังคม สถาบัน หรือการเมือง เศรษฐศาสตร์แรงงานจึงต้องคำนึงถึงตัวแปรทางสังคม วัฒนธรรม และการเมืองด้วย[3]
ตลาดแรงงาน (labour market หรือ job market) ทำหน้าที่เป็นตัวกลางระหว่างคนงานและนายจ้าง เศรษฐศาสตร์แรงงานมุ่งพิจารณาถึงผู้จัดหาของบริการแรงงาน (คนงาน) และผู้เรียกร้องบริการแรงงาน (นายจ้าง) และพยายามทำความเข้าใจรูปแบบที่เกิดขึ้นจากค่าจ้าง การจ้างงาน และรายได้ รูปแบบเหล่านี้มีอยู่เพราะบุคคลแต่ละคนในตลาดถือว่าตัดสินใจเลือกอย่างมีเหตุผลโดยอิงจากข้อมูลที่ตนรู้เกี่ยวกับค่าจ้าง ความต้องการทำงาน และความต้องการด้านพักผ่อนหย่อนใจ ตลาดแรงงานโดยปกติจะมีขอบเขตทางภูมิศาสตร์ แต่การเติบโตของอินเทอร์เน็ตทำให้เกิดตลาดแรงงานที่ครอบคลุมทั่วโลก ในบางภาคส่วน[4]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Borjas, George J. (14 January 2015). Labor economics (Seventh ed.). New York, NY. ISBN 978-0-07-802188-6. OCLC 889577338.
- ↑ "Definition of LABOR". www.merriam-webster.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2022-03-01.
- ↑ Tarling, R. (1987). "Labour Markets". ใน Eatwell, John; Milgate, Murray; Newman, Peter (บ.ก.). The New Palgrave: A Dictionary of Economics (1st ed.). London: Palgrave Macmillan. pp. 1–4. doi:10.1057/978-1-349-95121-5_1213-1. ISBN 978-1-349-95121-5.
- ↑ Graham, Mark; Anwar, Mohammad Amir (2019-04-01). "The global gig economy: Towards a planetary labour market?". First Monday (ภาษาอังกฤษ). doi:10.5210/fm.v24i4.9913. ISSN 1396-0466. S2CID 108292032.