เล่าจ้อง
| เล่าจ้อง (หลิว ฉง) 劉琮 | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| อ๋องแห่งซีเหอ (西河王 ซีเหอหวาง) | |||||
| ดำรงฐานันดรศักดิ์ | ค.ศ. 252 – 262 | ||||
| ประสูติ | ไม่ทราบ | ||||
| สวรรคต | ค.ศ. 262 | ||||
| |||||
| พระราชบิดา | เล่าเสี้ยน | ||||
เล่าจ้อง[1] (สิ้นพระชนม์ ค.ศ. 262) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า หลิว ฉง (จีน: 劉琮; พินอิน: Liú Cóng) เป็นเจ้าชายของรัฐจ๊กก๊กในยุคสามก๊กของจีน เป็นพระโอรสองค์ที่ 3 ของเล่าเสี้ยนจักรพรรดิลำดับที่ 2 และลำดับสุดท้ายของจ๊กก๊ก
พระประวัติ
[แก้]ในปี ค.ศ. 252 เล่าจ้องได้รับการแต่งตั้งเป็นอ๋องแห่งซีเหอ (西河王 ซีเหอหวาง)[2]
ในปี ค.ศ. 262 ฤดูใบไม้ผลิ เดือน 1 ของศักราชจิ่งเย่า (景耀; ค.ศ. 258-263) ปีที่ 5 เล่าจ้องสิ้นพระชนม์[3]
หลังการล่มสลายของจ๊กก๊กในปี ค.ศ. 263 ลูกหลานของเล่าจ้องพร้อมด้วยเล่าเสี้ยนและพระญาติองค์อื่น ๆ ของเล่าเสี้ยนย้ายไปประทับที่ลกเอี๋ยง (洛陽 ลั่วหยาง) นครหลวงของรัฐวุยก๊ก ลูกหลานของเล่าจ้องทั้งหมดเสียชีวิตในช่วงวิบัติหย่งเจียในปี ค.ศ. 311[4]
ดูเพิ่ม
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ ("แลขณะนั้นเมื่อพระเจ้าเล่าเสี้ยนจะให้ไปอ่อนน้อมแก่ข้าศึก ฝ่ายเล่ายอยเล่าเอียวเล่าจ้องเล่าจ้านเล่าสุนเล่ากี๋ ผู้บุตรเล่าเสี้ยนทั้งหกคนนี้จะได้ทัดทานประการใดหามิได้") "สามก๊ก ตอนที่ ๘๖". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ November 19, 2024.
- ↑ (十五年，吳王孫權薨。立子琮為西河王。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 33.
- ↑ (五年春正月，西河王琮卒。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 33.
- ↑ (璿弟，瑤、琮、瓚、諶、恂、璩六人。蜀敗，諶自殺，餘皆內徙。值永嘉大亂，子孫絕滅。) อรรถาธิบายจากฉู่ชื่อผู่ในสามก๊กจี่ เล่มที่ 34.
บรรณานุกรม
[แก้]- ตันซิ่ว (คริสต์ศตวรษที่ 3). จดหมายเหตุสามก๊ก (ซันกั๋วจื้อ).
- เผย์ ซงจือ (คริสต์ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายสามก๊กจี่ (ซานกั๋วจื้อจู้).