ข้ามไปเนื้อหา

เลลลา ลอมบาร์ดี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เลลลา ลอมบาร์ดี
เลลลา ลอมบาร์ดี ในโรงรถระหว่างการแข่งขัน 6 ชั่วโมง ซิลเวอร์สโตน ฤดูกาล 1976
ลอมบาร์ดีใน ค.ศ. 1976
เกิดมารีอา กราเซีย ลอมบาร์ดี
26 มีนาคม ค.ศ. 1941(1941-03-26)
ฟรูกาโรโล แคว้นปีเยมอนเต อิตาลี
เสียชีวิต3 มีนาคม ค.ศ. 1992(1992-03-03) (50 ปี)
มิลาน อิตาลี
ฟอร์มูลาวันชิงแชมป์โลก
สัญชาติประเทศอิตาลี อิตาลี
ช่วงปี19741976
ทีม
แข่ง17 (ออกตัว 12)
แชมป์โลก0
ชนะ0
โพเดียม0
คะแนน0.5
ตำแหน่งโพล0
ทำรอบได้เร็วที่สุด0
แข่งครั้งแรกบริติชกรังด์ปรีซ์ 1974
แข่งครั้งล่าสุดออสเตรียนกรังด์ปรีซ์ 1976

มารีอา กราเซีย "เลลลา" ลอมบาร์ดี (อิตาลี: Maria Grazia "Lella" Lombardi; เกิด 26 มีนาคม ค.ศ. 1941 – 3 มีนาคม ค.ศ. 1992) เป็นนักแข่งรถชาวอิตาลี เคยเข้าร่วมการแข่งขันฟอร์มูลาวันกรังด์ปรีซ์ด้วยกันทั้งสิ้น 17 รายการ ลอมบาร์ดีเป็นนักขับหญิงคนที่สองที่ผ่านเข้าร่วมฟอร์มูลาวัน ถัดจาก มารีอา เตเรซา เด ฟีลิปปิส และนักขับหญิงเพียงคนเดียวที่สะสมคะแนนได้ในฟอร์มูลาวัน ด้วยคะแนนครึ่งแต้มจากการแข่งขันสเปนิชกรังด์ปรีซ์ 1975 ลอมบาร์ดียังเป็นนักขับหญิงคนแรกที่ผ่านการคัดเลือกและแข่งขันในรายการเรซออฟแชมเปียนส์ที่สนามแบรนส์แฮตช์ และรายการแข่งขันรถสปอร์ต เธอชนะการแข่งขัน 6 ชั่วโมง ที่แปร์กูซา, วัลเลลุนกา และมูเจลโล

เรื่องราวของลอมบาร์ดีมีอิทธิพลต่อนักแข่งรถมาหลายชั่วรุ่น โดยประสบการณ์ของเธอได้ส่งเสริมการมีส่วนร่วมของผู้หญิงในกีฬาการแข่งความเร็ว และการรับรู้ของผู้คนที่มีต่อผู้หญิงในอุตสาหกรรมการแข่งความเร็วให้ดียิ่งขึ้น

ชีวิตช่วงต้น

[แก้]

ลอมบาร์ดีเกิดในวันที่ 26 มีนาคม ค.ศ. 1941 ที่เมืองเล็ก ๆ ชื่อฟรูกาโรโล ในแคว้นปีเยมอนเต ประเทศอิตาลี[1][2][3] เธอเป็นบุตรคนสุดท้องในจำนวนสามคน[4] บิดาของเธอเป็นคนขายเนื้อสัตว์ และให้เธอทำงานครั้งแรกเป็นพนักงานขับรถส่งของประจำร้านของครอบครัว[5] ในตอนแรกบิดาของลอมบาร์ดีไม่เต็มใจที่จะยอมรับความชื่นชอบในกีฬาการแข่งความเร็วของเธอ แต่เขาก็โอบรับเมื่อเธอได้อันดับรองชนะเลิศจากการแข่งขันประจำฤดูกาล 1968[6]

อาชีพการแข่งความเร็ว

[แก้]

การแข่งขันช่วงต้น

[แก้]

ลอมบาร์ดีมีประสบการณ์การแข่งรถคาร์ตในวัยเยาว์เป็นเวลาสั้น ๆ ก่อนที่เธอจะซื้อรถคันแรกใน ค.ศ. 1965 เพื่อแข่งขันในรายการฟอร์มูลามอนซา[6] เธอเลื่อนขั้นมายังระดับฟอร์มูลาทรีใน ค.ศ. 1968[1] และชนะซีรีส์การแข่งขันอิตาเลียนฟอร์มูลา 850 ของฤดูกาล 1970[7] ลอมบาร์ดีเซ็นสัญญากับเชลล์สปอร์ต-ลักเซมเบิร์กเพื่อแข่งขันในรายการฟอร์มูลา 5000 ฤดูกาล 1974 ด้วยรถของโลลา และจบการแข่งขันในอันดับที่สี่[5]

ฟอร์มูลาวัน

[แก้]
รถฟอร์มูลาวันรุ่น มาร์ช 751 ของลอมบาร์ดีในรอบฝึกซ้อมของการแข่งขันดัตช์กรังด์ปรีซ์ 1975 ที่สนามซันต์โฟร์ต
ลอมบาร์ดีขณะขับรถฟอร์มูลาวันรุ่น มาร์ช 751 ในรอบฝึกซ้อมของการแข่งขัน ดัตช์กรังด์ปรีซ์ 1975

แรกเริ่มนั้นลอมบาร์ดีพยายามเข้ารับการคัดเลือกเพื่อแข่งฟอร์มูลาวัน ฤดูกาล 1974 ในฐานะนักแข่งอิสระของแบร็บบัมด้วยการสนับสนุนจากสโมสรยานยนต์แห่งอิตาลี แต่ยังไม่ผ่านเข้ารอบ[5][8] ในช่วงฤดูหนาวของปีนั้น เธอพบกับ เคานต์ วิตโตรีโอ ซานอน ผู้ซึ่งสนับสนุนทางการเงินในการเข้าร่วมฟอร์มูลาวันของเธอ[5] ลอมบาร์ดีถูกชักชวนให้แข่งขันในฤดูกาล 1975 ร่วมกับ วิตโตรีโอ บรัมบิลลา และ ฮันส์-โยอาคิม ชตุค ให้แก่มาร์ช โดยเธอแข่งขันเป็นเวลาหนึ่งฤดูกาลเต็ม พร้อมกับการสนับสนุนจากบริษัทผลิตกาแฟลาวัซซาของซานอนในขณะนั้น[5] ลอมบาร์ดีกลายเป็นนักขับหญิงคนแรกถัดจาก มารีอา เตเรซา เด ฟีลิปปิส ในฤดูกาล 1958 ที่ผ่านรอบคัดเลือกในการแข่งขันกรังด์ปรีซ์รายการแรกของของเธอที่แอฟริกาใต้[5] แต่เธอต้องถอนตัวระหว่างการแข่งขันด้วยปัญหาในระบบเชื้อเพลิง[9] เธอสะสมคะแนนชิงแชมป์ได้ครึ่งแต้มจากการแข่งขันสเปนิชกรังด์ปรีซ์ 1975 เนื่องจากนักขับหลายคนถอนตัวในช่วงแรกของการแข่งขัน และเกิดอุบัติเหตุร้ายแรงจากการที่รถของ ร็อล์ฟ ชโตมเมเลิน พุ่งชนและลอยข้ามกำแพงกั้นจนเป็นเหตุให้มีผู้เสียชีวิตสี่คน การแข่งขันดำเนินต่อไปอีกเพียงแค่สี่รอบ ส่งผลให้ลอมบาร์ดีจบการแข่งขันในอันดับที่หก และเนื่องจากการแข่งขันสิ้นสุดลงก่อนถึงสามในห้าของระยะทางที่กำหนด คะแนนทั้งหมดจึงถูกมอบให้เพียงครึ่งเดียว[9][10] ลอมบาร์ดียังมีผลงานการแข่งขันกรังด์ปรีซ์รายการอื่นในฤดูกาลที่ประสบความสำเร็จ รวมถึงการแข่งขันเยอรมันกรังด์ปรีซ์ที่สนามเนือร์บวร์คริง ซึ่งเธอจบการแข่งขันในอันดับที่เจ็ด[11] เธอได้มีโอกาสแข่งขันให้แก่วิลเลียมส์ครั้งหนึ่งสำหรับการแข่งขันยูไนเต็ดสเตตส์กรังด์ปรีซ์ที่สนามวัตกินส์เกลน แต่อย่างไรก็ตามเธอไม่ได้ออกตัวเนื่องจากปัญหาในระบบจุดระเบิดของเครื่องยนต์[12][13][14]

ลอมบาร์ดีแข่งขันต่อให้แก่มาร์ชในฤดูกาล 1976 ร่วมกับบรัมบิลลาและชตุคดังเดิม[15] และจบการแข่งขันรายการแรกของฤดูกาลที่บราซิลด้วยอันดับที่สิบสี่[16] ก่อนที่ทีมจะตัดสินใจแทนที่เธอด้วย ร็อนนี เพ็ตเตอช็อน ในการแข่งขันรายการถัดมา[17] หลังจากนั้นลอมบาร์ดีย้ายไปแข่งให้แก่อาร์เอเอ็มในการแข่งขันไม่กี่รายการ โดยผลงานดีที่สุดของเธอคืออันดับที่สิบสองในการแข่งขันออสเตรียนกรังด์ปรีซ์[17]

เรซออฟแชมเปียนส์

[แก้]

ลอมบาร์ดีเป็นนักขับหญิงคนแรกที่ผ่านการคัดเลือกและแข่งขันในรายการเรซออฟแชมเปียนส์ประจำปี 1974 ที่สนามแบรนส์แฮตช์ เธอแข่งขันด้วยรถของโลลา-เชฟโรเลตและจบการแข่งขันในอันดับที่สิบสี่[17] เธอผ่านการคัดเลือกและแข่งขันอีกครั้งในปี 1975 กับมาร์ช-ฟอร์ด โดยเธอถอนตัวหลังจากแข่งขันไปได้ 20 รอบ[18]

การแข่งขันรถสปอร์ต

[แก้]
รถสปอร์ตรุ่น ลันชา สตราตอส ของลอมบาร์ดีในการแข่งขัน 24 ชั่วโมง เลอม็อง 1976
รถสปอร์ตรุ่น ลันชา สตราตอส ของลอมบาร์ดีในการแข่งขัน 24 ชั่วโมง เลอม็อง 1976

ลอมบาร์ดีเข้าร่วมการแข่งขันรถสปอร์ตในเวลาต่อมา เธอชนะการแข่งขันด้วยรถของโอเซลลา-บีเอ็มดับเบิลยูหลายรายการ ได้แก่ การแข่งขัน 6 ชั่วโมง แปร์กูซา ประจำปี 1979 ร่วมกับ เอนรีโก กรีมัลดี, การแข่งขัน 6 ชั่วโมง วัลเลลุนกา ประจำปี 1979 ร่วมกับ จอร์โจ ฟรันชา และการแข่งขัน 6 ชั่วโมง มูเจลโล ประจำปี 1981 ร่วมกับฟรันชา[7][19][20] เธอแข่งขันในรายการ 24 ชั่วโมง เลอม็อง ถึงสี่ครั้ง โดยเธอได้อันดับที่ยี่สิบในการแข่งขันประจำปี 1976 ด้วยรถสปอร์ตรุ่น ลันชา สตราตอส เทอร์โบ[7] เธอยังได้อันดับบนโพเดียมจากการแข่งขันทดสอบความทนทานหลายรายการในยุโรป ดังนี้ อันดับที่สามในการแข่งขันอินเตอร์ซีรีย์ที่กาซาเล, 1974;[21] อันดับที่สามในการแข่งขัน 250 กิโลเมตร อีโมลา, 1977;[22] อันดับที่สองในการแข่งขันอินเตอร์ซีรีย์ที่วุนส์ทอร์ฟและอุล์ม, 1979;[23] อันดับที่สองในการแข่งขัน 1000 กิโลเมตร มอนซา, 1981;[24] อันดับที่สองในการแข่งขัน 6 ชั่วโมง แปร์กูซา, 1981;[25] และอันดับที่สามในการแข่งขัน 500 กิโลเมตร ดอนิงตัน, 1981[26]

ลอมบาร์ดียังแข่งขันในรายการไฟร์แคร็กเกอร์ 400 ของนาสคาร์ ประจำปี 1977 ที่สนามเดย์โทนาอินเตอร์เนชันแนลสปีดเวย์ ซึ่งมีนักขับหญิงอีกสองคนในการแข่งขันด้วย ได้แก่ เจเน็ต กัทรี นักขับชาวอเมริกา และ คริสทีเนอ เบ็คเคิร์ส นักขับชาวเบลเยียม ลอมบาร์ดีจบการแข่งขันในอันดับที่สามสิบเอ็ด[27]

ลอมบาร์ดีประกาศยุติการแข่งขันความเร็วใน ค.ศ. 1988[7] ก่อนที่จะก่อตั้งทีมแข่งของเธอเองใน ค.ศ. 1989 ภายใต้ชื่อ ลอมบาร์ดีออโตสปอร์ต[28]

ชีวิตส่วนตัวและการเสียชีวิต

[แก้]

นักหนังสือพิมพ์ ฟิล แพช รายงานมุมมองของลอมบาร์ดีต่อการแข่งความเร็วว่าเป็นกีฬาของผู้ชาย ซึ่งเธอประความสำเร็จมาได้เพราะเธอมี "จิตวิญญาณแห่งการแข่งขัน"[29] ลอมบาร์ดีเป็นหนึ่งในนักขับหญิงคนแรก ๆ ที่มีความสัมพันธ์เพศเดียวกันอย่างเปิดเผย[6][30][31] ลอมบาร์ดีเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งเต้านมในวันที่ 3 มีนาคม ค.ศ. 1992 ที่มิลาน สิริอายุได้ 50 ปี[6] โดยเธอใช้ชีวิตบั้นปลายกับคนรักของเธอ ฟีโอเรนซา[7] ร่างของเธอถูกฝังที่บ้านเกิดของเธอเองคือเมืองฟรูกาโรโล โดยมีรูปปั้นที่สร้างขึ้นเพื่อเป็นอนุสรณ์ให้แก่เธอภายในเมือง[19]

มรดกตกทอด

[แก้]

อาชีพการแข่งขันความเร็วของลอมบาร์ดีได้มีอิทธิพลต่อการรับรู้ต่อกีฬาการแข่งขันความเร็วของผู้หญิงในหลายชั่วรุ่น โดยเธอได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้ทำให้ฟอร์มูลาวันเข้าถึงได้สำหรับผู้หญิง[32][33] ลอมบาร์ดีถือเป็นผู้บุกเบิกในฟอร์มูลาวัน หลักจากผลักดันให้ผู้หญิงเข้าร่วมฟอร์มูลาวันมากขึ้นในหลายบทบาทหน้าที่นอกเหนือจากนักแข่งรถ เช่น นักขับทดสอบและพัฒนา วิศวกร และนักยุทธศาสตร์[33][34] นอกจากนี้เธอยังถือเป็นหนึ่งในบุคคลอ้างอิงเมื่อกล่างถึงผู้หญิงในการแข่งขันความเร็ว[29] ลอมบาร์ดีและเด ฟีลิปปิสเป็นนักขับหญิงเพียงสองคนที่ได้เริ่มต้นแข่งขันในการแข่งขันกรังด์ปรีซ์ชิงแชมป์โลก[35] โดยลอมบาร์ดีเป็นคนเดียวที่สะสมคะแนนได้จากการแข่งขัน[10]

ภายหลังการเข้าร่วมครั้งแรกของลอมบาร์ดี มีนักขับหญิงอีกสามคนที่ได้แข่งขันในฟอร์มูลาวันตามมา ได้แก่ ดิวินา กาลิซา (ระหว่างฤดูกาล 1976 ซึ่งเป็นฤดูกาลที่สามและสุดท้ายของลอมบาร์ดี) เดซีเรีย เวิลซอน (ฤดูกาล 1980) และ โจวันนา อามาตี (ฤดูกาล 1992)[36]

ภาพยนตร์

[แก้]

ภาพยนตร์ บียอนด์ดริฟเวน กำกับโดย รียานา ฮาร์ตลีย์ และ วินเซนต์ เจิ่น และออกฉายใน ค.ศ. 2020 นำเสนอเรื่องราวสำคัญในชีวิตของลอมบาร์ดีในรูปแบบสารคดีชีวประวัติเชิงละคร ภาพยนตร์ประกอบด้วย ปาตรีเซีย ลอมบาร์ดี หลานสาวของลอมบาร์ดี และนักแข่งรถหญิงจำนวนมาก ได้แก่ ตาเตียนา กัลเดรอน, อามินะ อัลกุบัยซี, วิกกี ปีเรีย, อลิซ พาวล์, โจวันนา อามาตี, การ์เมน ฆอร์ดา และ เบตสเกอ ฟิสเซอร์[37]

สถิติการแข่งรถ

[แก้]

ผลการแข่งขันฟอร์มูลาวันชิงแชมป์โลก

[แก้]
(คำสำคัญ) (การแข่งขันที่กำหนดเป็น ตัวหนา หมายถึงนักขับได้ตำแหน่งโพล; การแข่งขันที่กำหนดเป็น ตัวเอียง หมายถึงนักขับทำรอบได้เร็วที่สุด)
ฤดูกาล ผู้เข้าแข่งขัน แชสซี เครื่องยนต์ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 อันดับ คะแนน
1974 แอลไลด์พอลิเมอร์กรุป แบร็บบัม บีที42 ฟอร์ด-คอสเวิร์ท ดีเอฟวี 3.0 วี8 ARG BRA RSA ESP BEL MON SWE NED FRA GBR
DNQ
GER AUT CAN ITA USA NC 0
1975 เบตาทีมมาร์ช มาร์ช 741 ฟอร์ด-คอสเวิร์ท ดีเอฟวี 3.0 วี8 ARG BRA RSA
Ret
21 0.5
ลาวัซซามาร์ช มาร์ช 751 ESP
6
MON
DNQ
BEL
Ret
SWE
Ret
NED
14
FRA
18
GBR
Ret
GER
7
AUT
17
ITA
Ret
แฟรงก์ วิลเลียมส์เรซซิงคาส์ วิลเลียมส์ เอฟดับเบิลยู04 USA
DNS
1976 ลาวัซซามาร์ช มาร์ช 761 ฟอร์ด-คอสเวิร์ท ดีเอฟวี 3.0 วี8 BRA
14
RSA USW ESP BEL MON SWE FRA NC 0
อาร์เอเอ็มเรซซิงวิทลาวัซซา แบร็บบัม บีที44บี GBR
DNQ
GER
DNQ
AUT
12
NED ITA CAN USA JPN
แหล่งที่มา:[38][39]

ผลการแข่งขันฟอร์มูลาวันแบบไม่ชิงแชมป์

[แก้]
(คำสำคัญ) (การแข่งขันที่กำหนดเป็น ตัวหนา หมายถึงนักขับได้ตำแหน่งโพล; การแข่งขันที่กำหนดเป็น ตัวเอียง หมายถึงนักขับทำรอบได้เร็วที่สุด)
ฤดูกาล ผู้เข้าแข่งขัน แชสซี เครื่องยนต์ 1 2 3
1974 เชลล์สปอร์ตลักเซมเบิร์ก โลลา ที330 เชฟโรเลต 5.0 วี8 PRE ROC
NC
INT
13
1975 ลาวัซซามาร์ช มาร์ช 751 ฟอร์ด-คอสเวิร์ท ดีเอฟวี 3.0 วี8 ROC
Ret
INT
12
SUI
แหล่งที่มา:[40][41][42][43]

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 "Biography – Lella Lombardi". Lella Lombardi official website. 27 December 2022. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 February 2025. สืบค้นเมื่อ 22 May 2025.
  2. Piras, Laura (27 March 2024). "Lella Lombardi: la sua storia" [Lella Lombardi: her story]. Formula 1 & Co (ภาษาอิตาลี). สืบค้นเมื่อ 22 May 2025.
  3. "Lella Lombardi". StatsF1. สืบค้นเมื่อ 29 May 2025.
  4. "Why Lella Lombardi was much more than F1's half-point heroine". Autosport.com. Motorsport Network. 27 April 2025. สืบค้นเมื่อ 5 June 2025.
  5. 5.0 5.1 5.2 5.3 5.4 5.5 "Lella Lombardi – Biography". HistoricRacing.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 December 2022. สืบค้นเมื่อ 2022-12-07.
  6. 6.0 6.1 6.2 6.3 Tremayne, David (3 March 2022). "Trailblazing racer Lella Lombardi remembered, 30 years on from her death". Formula One. สืบค้นเมื่อ 7 December 2022.
  7. 7.0 7.1 7.2 7.3 7.4 "Women in Motorsport: Lella Lombardi | History of Motorsport". Females in Motorsport (FinM). 25 December 2023. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 May 2025. สืบค้นเมื่อ 13 May 2025.
  8. "Pioniere. Lella Lombardi: "Preferisco un incidente che innamorarmi"" [Pioneer. Lella Lombardi: "I'd rather have an accident than fall in love"]. inGenere (ภาษาอิตาลี). 25 August 2016. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 January 2017. สืบค้นเมื่อ 28 January 2017.
  9. 9.0 9.1 Bellwood, Owen (27 April 2025). "It's 50 years since Lella Lombardi became F1's first and only female point scorer". Motorsport.com. Motorsport Network. สืบค้นเมื่อ 6 June 2025.
  10. 10.0 10.1 "Grand Prix Results: Spanish GP, 1975". GrandPrix.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 June 2011. สืบค้นเมื่อ 7 August 2011.
  11. "Lella Lombardi is the only woman to finish in the F1 points. But that's not all…". Motor Sport. 13 September 2024. ISSN 0027-2019. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 December 2024. สืบค้นเมื่อ 22 May 2025.
  12. "Lella Lombardi". F1 History. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 April 2025. สืบค้นเมื่อ 22 May 2025.
  13. "1975 Lella Lombardi Frank Williams FW04 18th US Grand Prix race 35mm photo slide | #370573908". Worthpoint. สืบค้นเมื่อ 22 May 2025.
  14. "1975 Williams FW04 Lombardi". Formula143. 17 May 2022. สืบค้นเมื่อ 22 May 2025.
  15. Brown, Allen (3 July 2024). "March 761 car-by-car histories". OldRacingCars.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 December 2024. สืบค้นเมื่อ 13 May 2025.
  16. "1976 Brazilian Grand Prix". Formula One. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 December 2014. สืบค้นเมื่อ 23 December 2015.
  17. 17.0 17.1 17.2 Scott, Jeremy (13 September 2023). "Profile – Lella Lombardi". Grand Prix Rejects. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 April 2025. สืบค้นเมื่อ 13 May 2025.
  18. Brown, Allen. "Race of Champions 1975 – Non-Championship F1 (3-litre)". OldRacingCars.com. สืบค้นเมื่อ 13 May 2025.
  19. 19.0 19.1 "She made her point". Motor Sport. 28 August 2015. ISSN 0027-2019. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 March 2017. สืบค้นเมื่อ 30 March 2017.
  20. บันทึกการแข่งขัน 6 ชั่วโมง ที่แปร์กูซา, วัลเลลุนกา และมูเจลโล:
  21. Lahtamq, Stephen (26 September 2019). "Lella Lombardi". F1ForgottenDrivers.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 March 2023. สืบค้นเมื่อ 29 May 2025.
  22. "1977 Imola 250Kms". Motor Sport Database. สืบค้นเมื่อ 7 June 2025.
  23. "Interserie 1979". ClassicsCars.com. สืบค้นเมื่อ 29 May 2025.
  24. "Monza 1000 km". TouringCarRacing.net. สืบค้นเมื่อ 29 May 2025.
  25. "1981 Enna 6 Hours". Motor Sport Database. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 December 2024. สืบค้นเมื่อ 29 May 2025.
  26. "Donington 500". TouringCarRacing.net. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 December 2024. สืบค้นเมื่อ 29 May 2025.
  27. "Lella Lombardi – NASCAR Profile". NASCAR.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 October 2012. สืบค้นเมื่อ 7 March 2011.
  28. "Lella Lombardi Auto Sport: Chi Siamo" [Lella Lombardi Auto Sport: Who We Are] (ภาษาอิตาลี). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 February 2010. สืบค้นเมื่อ 27 January 2017.
  29. 29.0 29.1 Pash, Phil (1975). "Miss Lombardi Aims At Auto Sex Barrier". The New York Times. NYT Archived copy
  30. "Pitstop pioneers: the queer drivers who changed motorsports". Catawiki. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 December 2022. สืบค้นเมื่อ 7 December 2022.
  31. Richards, Giles (15 July 2024). "Former Formula One driver Ralf Schumacher comes out as gay". The Guardian. สืบค้นเมื่อ 29 May 2025. Lella Lombardi, [...] identified as a lesbian and was in a long-term relationship.
  32. "Who was Lella Lombardi? Meet the first woman in F1 history to score points 50 years ago". The Times of India. 28 April 2025. ISSN 0971-8257. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 May 2025. สืบค้นเมื่อ 22 May 2025.
  33. 33.0 33.1 Rholetter, Wylene (2011). Stange, Mary Zeiss; Oyster, Carol K.; Sloan, Jane E. (บ.ก.). The Multimedia Encyclopedia of Women in Today's World (1st ed.). Sage Publications. ISBN 9781452270371.
  34. George, Claudia (6 June 2020). "Why are there so few women in Formula One? —". Fourth Floor. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 December 2024. สืบค้นเมื่อ 28 May 2025.
  35. "Women in F1 project". The Pretoria News. 1 July 2022 – โดยทาง PressReader.
  36. "Women in Formula One". Formula 1 Dictionary. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 December 2024. สืบค้นเมื่อ 27 May 2025.
  37. Kermode, Jennie (30 June 2020). "Beyond Driven – Film Review". Eye For Film. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 September 2020. สืบค้นเมื่อ 27 May 2025.
  38. "Lella Lombardi – Results". Motorsport Stats. Motorsport Network. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 February 2022. สืบค้นเมื่อ 8 June 2025.
  39. "Lella Lombardi – Involvement". StatsF1. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 April 2021. สืบค้นเมื่อ 8 June 2025.
  40. "1974 Race of Champions". Motor Sport Database. สืบค้นเมื่อ 11 June 2025.
  41. "1974 International Trophy". Motor Sport Database. สืบค้นเมื่อ 11 June 2025.
  42. "1975 Race of Champions". Motor Sport Database. สืบค้นเมื่อ 11 June 2025.
  43. "1975 International Trophy". Motor Sport Database. สืบค้นเมื่อ 11 June 2025.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]