เยโฮรัมแห่งอิสราเอล
| เยโฮรัม | |
|---|---|
 เยโฮรัมจากหนังสือโปรมป์ตูอาริอูงอีโกนูงอีงซิงนิออรูงโดยกีโยม รูเย | |
| กษัตริย์แห่งอิสราเอล (ราชอาณาจักรเหนือ) | |
| ครองราชย์ | ราว 852 – ราว 841 ปีก่อนคริสตกาล |
| ก่อนหน้า | อาหัสยาห์ |
| ถัดไป | เยฮู |
| พระราชบิดา | อาหับ |
| พระราชมารดา | เยเซเบล |
เยโฮรัม (อังกฤษ: Jehoram; ฮีบรู: יְהוֹרָם, อักษรโรมัน: Yəhorām) หรือ โยรัม (อังกฤษ: Joram) เป็นกษัตริย์ลำดับที่ 9 ของราชอาณาจักรอิสราเอลเหนือ ตามที่ระบุใน 2 พงศ์กษัตริย์ 8:16 และ 2 พงศ์กษัตริย์ 8:25-28 พระองค์เป็นพระราชโอรสของอาหับและเยเซเบล กับเป็นพระอนุชาของอาหัสยาห์และอาธาลิยาห์
2 พงศ์กษัตริย์ 8:16 ระบุว่าในปีที่ 5 ของรัชกาลเยโฮรัมแห่งอิสราเอล เยโฮรัมอีกพระอง์หนึ่งได้ขึ้นครองราชย์เป็นกษัตริย์แห่งยูดาห์ ผู้เขียนหนังสือพงศ์กษัตริย์กล่าวถึงเยโฮรัมแห่งอิสราเอลและเยโฮรัมแห่งยูดาห์ในข้อความเดียวกัน ทั้งสองพระองค์เป็นพี่เขยและน้องภรรยากัน เพราะเยโฮรัมแห่งยูดาห์สมรสกับอาธาลิยาห์ที่เป็นพระเชษฐภคินีของเยโฮรัมแห่งอิสราเอล
เรื่องเล่าในคัมภีร์ไบเบิล
[แก้]เยโฮรัมขึ้นครองราชย์ในปีที่ 18 ของรัชกาลเยโฮชาฟัทแห่งยูดาห์ และครองราชย์เป็นเวลา 12 ปีตามที่ระบุใน 2 พงศ์กษัตริย์ 3:1 วิลเลียม เอฟ. ออลไบรท์ (William F. Albright) ระบุรัชสมัยของเยโฮรัมไว้ที่ 849–842 ปีก่อนคริสตกาล ส่วนเอ็ดวิน อาร์. ทีเลอ (Edwin R. Thiele) ระบุเป็น 852–841 ปีก่อนคริสตกาล[1]
เยโฮรัมแตกต่างจากกษัตริย์แห่งอิสราเอลก่อนหน้าพระองค์ พระองค์ไม่ได้นับถือพระบาอัล พระองค์รื้อ "เสาศักดิ์สิทธิ์ของพระบาอัล" ตามที่ระบุไว้ใน 2 พงศ์กษัตริย์ 3:2 ซึ่งอาจเป็นเสาต้นพิเศษที่อาหับทรงตั้งไว้ใกล้กับพระราชวังของพระองค์ที่ยิสเรเอลซึ่งเป็นเมืองหลวงในเวลานั้น[2] อย่างไรก็ตาม ผู้เขียน 2 พงศ์กษัตริย์กล่าวว่าพระองค์ยังคง "ทรงเกาะติดอยู่กับบาปทั้งหลายของเยโรโบอัมบุตรเนบัท ผู้ได้นำให้อิสราเอลทำบาปด้วย" เยโฮรัมร่วมกับเยโฮชาฟัทแห่งยูดาห์เข้าโจมตีชาวโมอับซึ่งปกครองโดยเมชา ในช่วงสงครามระหว่างอารัม-ดามัสกัสและอิสราเอล ผู้เผยพระวจนะเอลีชาเป็นมิตรกับเยโฮรัม เอลีชาได้ทูลเผยแผนของข้าศึกให้กับพระองค์ ในเวลาต่อมาเมื่อเบนฮาดัดแห่งอารัม-ดามัสกัสล้อมสะมาเรียเมืองหลวงของอิสราเอล ทำให้ภายในเมืองเกิดภาวะอดอยากและถึงขั้นมีการกินเนื้อมนุษย์ด้วยกัน เป็นผลทำให้เยโฮรัมทรงพยายามจะตัดศีรษะเอลีชา อย่างไรก็ตาม ภายหลังเอลีชาเผยพระวจนะว่าช่วงเวลาของอุดมสมบูรรณ์จะมาถึงในไม่ช้า อีกไม่นานการปิดล้อมจะถูกยกเลิก เสบียงอาหารของเมืองจะได้รับการเติมเต็ม และความสัมพันธ์เก่าแก่ระหว่างกษัตริย์กับผู้เผยพระวจนะก็กลับคืนดีดังเดิม[3]
เมื่อฮาซาเอลกษัตริย์ชาวอารัมก่อการกำเริบในดามัสกัส ตามที่เอลีชาเคยทำนายใน 2 พงศ์กษัตริย์ 8:12 เยโฮรัมทรงเป็นพันธมิตรกับอาหัสยาห์กษัตริย์แห่งยูดาห์ที่เป็นพระภาติยะ (หลานอา) ของพระองค์ ทั้งสองกษัตริย์ยกทัพเข้ายึดราโมทกิเลอาดจากอารัม-ดามัสกัสแต่ไม่สำเร็จ เยโฮรัมทรงได้รับแผลระหว่างรบจึงล่าถอยไปยังยิสเรเอลเพื่อพักฟื้น ในระหว่างที่เยโฮรัมทรงกำลังพักฟื้นที่ยิสเรเอล เยฮูที่เป็นแม่ทัพของพระองค์ก็ก่อกบฏขึ้น เยฮูปลงพระชนม์เยโฮรัมโดยการยิงธนูไปกลางปฤษฎางค์ (หลัง) แล้วให้นำพระศพของพระองค์โยนไปในที่ดินแปลงของนาโบทเพื่อเป็นการลงโทษจากบาปของพระบิดาพระมารดาที่แย่งชิงที่ดินของนาโบทอย่างผิดกฎหมาย เยโฮรัมและสมาชิกพระราชวงศ์องค์อื่น ๆ สิ้นพระชนม์ และราชวงศ์อม-รีล่มสลาย เยฮูอ้างสิทธิ์ในราชบัลลังก์มาเป็นของตนเอง
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Edwin Thiele, The Mysterious Numbers of the Hebrew Kings, (1st ed.; New York: Macmillan, 1951; 2d ed.; Grand Rapids: Eerdmans, 1965; 3rd ed.; Grand Rapids: Zondervan/Kregel, 1983). ISBN 0-8254-3825-X, 9780825438257
- ↑ Cambridge Bible for Schools and Colleges on 2 Kings 3, accessed 20 December 2017
- ↑ "Jehoram", Jewish Encyclopedia
| ก่อนหน้า | เยโฮรัมแห่งอิสราเอล | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| อาหัสยาห์ | 
|
กษัตริย์แห่งอิสราเอล (ราชวงศ์อม-รี) กษัตริย์แห่งยูดาห์ร่วมสมัย: เยโฮชาฟัท, เยโฮรัม, อาหัสยาห์ (852–841 ปีก่อนคริสตกาล) |
|
เยฮู |
| นานาชาติ | |
|---|---|
| ประจำชาติ | |
| ประชาชน | |
