เยื่อห้องหูชั้นใน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เยื่อห้องหูชั้นใน
(Membranous labyrinth)
เยื่อห้องหูชั้นใน
รายละเอียด
หลอดเลือดแดงlabyrinthine artery
ตัวระบุ
ภาษาละตินlabyrinthus membranaceus
TA98A15.3.03.059
TA26995
FMA61022
อภิธานศัพท์กายวิภาคศาสตร์

เยื่อห้องหูชั้นใน[1] (อังกฤษ: membranous labyrinth) เป็นหลอดและช่องที่เต็มไปด้วยน้ำ endolymph ซึ่งมีอวัยวะรับความรู้สึกสำหรับการทรงตัวและการได้ยิน เพราะเยื่ออยู่ภายในกระดูกห้องหูชั้นในก็จึงมีรูปร่างทั่ว ๆ ไปคล้ายกับกระดูก แต่มันก็เล็กกว่าพอสมควร และแยกออกจากกระดูกโดยส่วนหนึ่งด้วยน้ำที่อยู่ในระหว่างคือ perilymph แม้มีบางส่วนซึ่งติดกับกระดูกที่เป็นกำแพง เยื่อห้องหูชั้นในเต็มไปด้วยน้ำที่เรียกว่า endolymph และกำแพงของเยื่อจะบุด้วยใยประสาทจากเส้นประสาทคอเคลีย ซึ่งเป็นสาขาหนึ่งในสองสาขาของ vestibulocochlear nerve โดยอีกสาขาหนึ่งก็คือ vestibular nerve ภายในโพรงหน้า (vestibule) ของห้องกระดูก เยื่อจะไม่คงอยู่ในรูปของกระดูก แต่จะมีถุงเป็นเยื่อสองถุง คือ utricle และ saccule เยื่อยังเป็นที่อยู่ของหน่วยรับความรู้สึกต่าง ๆ ที่พบในหูชั้นในด้วย

เชิงอรรถและอ้างอิง[แก้]

  1. "bony labyrinth", ศัพท์บัญญัติอังกฤษ-ไทย, ไทย-อังกฤษ ฉบับราชบัณฑิตยสถาน (คอมพิวเตอร์) รุ่น ๑.๑ ฉบับ ๒๕๔๕, (แพทยศาสตร์) กระดูกห้องหูชั้นใน

บทความนี้รวมเอาข้อความซึ่งเป็นสาธารณสมบัติจากหน้าที่ 1051 ของหนังสือเกรย์อนาโตมีฉบับพิมพ์ครั้งที่ 20 (ค.ศ. 1918 )