เมซีเย 13
เมซีเย 13 | |
---|---|
![]() กระจุกดาวทรงกลม เมซีเย 13 ในกลุ่มดาวเฮอร์คิวลีส | |
ข้อมูลสังเกตการณ์ (ต้นยุคอ้างอิง J2000) | |
ระดับ | V[1][2] |
กลุ่มดาว | เฮอร์คิวลีส |
ไรต์แอสเซนชัน | 16h 41m 41.24s[3] |
เดคลิเนชัน | +36° 27′ 35.5″[3] |
ระยะห่าง | 22.2 kly (6.8 kpc)[4] () |
โชติมาตรปรากฏ (V) | 5.8[5] |
ขนาดปรากฏ (V) | 20 ลิปดา |
คุณสมบัติทางกายภาพ | |
มวล | kg (6×105[6] M) |
รัศมี | 84 ly[7] |
อายุโดยประมาณ | 11.65 Gyr[8] |
ลักษณะเด่น | หนึ่งในกระจุกดาวในฟ้าซีกเหนือที่เป็นที่รู้จักดีที่สุด |
ชื่ออื่น | NGC 6205[5] |
ดูเพิ่ม: กระจุกดาวทรงกลม, รายชื่อกระจุกดาวทรงกลม | |
เมซีเย 13 (รู้จักกันดีในชื่อ กระจุกดาวเฮอร์คิวลีส หรือ เอ็ม 13 หรือ เอ็นจีซี 6205) เป็นกระจุกดาวทรงกลมที่มีดาวฤกษ์หลายแสนดวง ตั้งอยู่ในกลุ่มดาวเฮอร์คิวลีส
การค้นพบและการสังเกต
[แก้]ถูกค้นพบโดย เอ็ดมันด์ แฮลลีย์ ในปี พ.ศ. 2257[2] ต่อมา ชาร์ล เมซีเย บันทึกวัตถุนี้ในวันที่ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2307[9][10] ถ้าอยู่ไกลเมืองมีท้องฟ้ามืดสนิท สามารถมองเห็น เอ็ม 13 ได้ด้วยตาเปล่า[2] โดยเห็นเป็นแสงทรงกลมที่สว่างจ้าในกล้องสองตาหรือกล้องโทรทรรศน์[2][11] ต้องการกล้องโทรทรรศน์ขนาดใหญ่ (ไม่น้อยกว่า 4 นิ้ว) เพื่อได้เห็นดาวฤกษ์ภายในวัตถุนี้[12] เอ็ม 13 มีขนาดความส่องสว่างปรากฏ 5.8 แล้วมีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 23 ลิปดา แกแลกซี เอ็นจีซี 6207 (NGC 6207)[13] และแกแลกซี ไอซี 4617 (IC 4617) ตั้งอยู่ใกล้กับ เอ็ม 13
ลักษณะ
[แก้]เอ็ม 13 มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 145 ปีแสง และมีดาวสมาชิกหลายแสนดวง[14] ดาวสมาชิกที่สว่างที่สุดคือดาวแปรแสง V11 (รู้จักกันดีในชื่อ V1554 Herculis)[15] เป็นดาวยักษ์แดงและมีขนาดโชติมาตรปรากฏ 11.95 เอ็ม 13 ตั้งอยู่ห่างจากโลกประมาณ 22,200 ถึง 25,000 ปีแสง[9] และเอ็ม 13 เป็นกระจุกดาวทรงกลมหนึ่งในกว่าร้อยกลุ่มที่โคจรรอบใจกลางทางช้างเผือก[16][17] นักดาราศาสตร์มองเห็นดาวฤกษ์ภายในวัตถุนี้ครั้งแรกในปี พ.ศ. 2322[9] เมื่อเทียบกับดาวฤกษ์ในละแวกใกล้เคียงของดวงอาทิตย์ ดาวฤกษ์ของ เอ็ม 13 นั้นมีความหนาแน่นมากกว่าร้อยเท่า[9] ดาวฤกษ์เหล่านี้อยู่ใกล้กันมากจนบางครั้งก็ชนกันและก่อกำเนิดดาวดวงใหม่[9] ดาวฤกษ์อายุน้อยที่ก่อตัวขึ้นใหม่นี้เรียกว่าดาวแปลกพวกสีน้ำเงิน ซึ่งเป็นเรื่องน่าสนใจเป็นพิเศษสำหรับนักดาราศาสตร์[9]
ดาวแปรแสง V63 และ V64 เป็นดาวฤกษ์สมาชิกที่ถูกค้นพบจากประเทศสเปน ในเดือนเมษายน พ.ศ. 2564 และมีนาคม พ.ศ. 2565 ตามลำดับ
ข้อความอาเรซีโบ
[แก้]วันที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2517 นักดาราศาสตร์ส่งข้อความคลื่นวิทยุชื่อข้อความอาเรซีโบ (Arecibo message) จากกล้องโทรทรรศน์วิทยุอาเรซีโบไปที่ เอ็ม 13 เพื่อเป็นการทดลองในการติดต่อกับอารยธรรมนอกโลกที่อาจเกิดขึ้นในกระจุกดาว ข้อความอาเรซีโบมีข้อมูลที่เข้ารหัสเกี่ยวกับเผ่าพันธุ์มนุษย์, ดีเอ็นเอ, เลขอะตอม, ตำแหน่งของโลก และข้อมูลอื่น ๆ เอ็ม 13 ได้รับเลือกเนื่องจากเป็นกระจุกดาวขนาดใหญ่และค่อนข้างใกล้[18] กระจุกดาวจะเคลื่อนผ่านอวกาศในช่วงเวลาที่สัญญาณเดินทางไป ทำให้มีความคิดเห็นที่แตกต่างกันว่ากระจุกดาวจะอยู่ในตำแหน่งที่จะรับข้อความตามเวลาที่ไปถึงได้หรือไม่[19][20]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Shapley, Harlow; Sawyer, Helen B. (สิงหาคม 1927), "A Classification of Globular Clusters", Harvard College Observatory Bulletin, 849 (849): 11–14, Bibcode:1927BHarO.849...11S.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 Thompson, Robert; Thompson, Barbara (2007). Illustrated Guide to Astronomical Wonders: From Novice to Master Observer. DIY science. O'Reilly Media, Inc. p. 258. ISBN 978-0596526856.
- ↑ 3.0 3.1 Goldsbury, Ryan; และคณะ (ธันวาคม 2010), "The ACS Survey of Galactic Globular Clusters. X. New Determinations of Centers for 65 Clusters", The Astronomical Journal, 140 (6): 1830–1837, arXiv:1008.2755, Bibcode:2010AJ....140.1830G, doi:10.1088/0004-6256/140/6/1830, S2CID 119183070.
- ↑ Paust, Nathaniel E. Q.; และคณะ (กุมภาพันธ์ 2010), "The ACS Survey of Galactic Globular Clusters. VIII. Effects of Environment on Globular Cluster Global Mass Functions", The Astronomical Journal, 139 (2): 476–491, Bibcode:2010AJ....139..476P, doi:10.1088/0004-6256/139/2/476, hdl:2152/34371, S2CID 120965440.
- ↑ 5.0 5.1 "M 13". SIMBAD. Centre de données astronomiques de Strasbourg. สืบค้นเมื่อ 15 พฤศจิกายน 2006.
- ↑ Leonard, Peter J. T.; Richer, Harvey B.; Fahlman, Gregory G. (1992), "The mass and stellar content of the globular cluster M13", Astronomical Journal, 104: 2104, Bibcode:1992AJ....104.2104L, doi:10.1086/116386.
- ↑ distance × sin(diameter_angle / 2) = 84 ly radius
- ↑ Forbes, Duncan A.; Bridges, Terry (พฤษภาคม 2010), "Accreted versus in situ Milky Way globular clusters", Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, 404 (3): 1203–1214, arXiv:1001.4289, Bibcode:2010MNRAS.404.1203F, doi:10.1111/j.1365-2966.2010.16373.x, S2CID 51825384.
- ↑ 9.0 9.1 9.2 9.3 9.4 9.5 Garner, Rob (6 ตุลาคม 2017). "Messier 13 (The Hercules Cluster)". NASA (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 23 เมษายน 2018.
- ↑ "Messier 13 (M13) - The Great Hercules Cluster - Universe Today". Universe Today (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 9 พฤษภาคม 2016. สืบค้นเมื่อ 23 เมษายน 2018.
- ↑ "M 13". Messier Objects Mobile -- Charts, Maps & Photos (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 16 ตุลาคม 2016. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 มิถุนายน 2018. สืบค้นเมื่อ 23 เมษายน 2018.
- ↑ "How to See the Great Hercules Cluster of Stars". Space.com. สืบค้นเมื่อ 23 เมษายน 2018.
- ↑ "NGC 6207". Skyhound. สืบค้นเมื่อ 26 มีนาคม 2023.
- ↑ O'Meara, Stephen James; Levy, David H. (1998), Deep-Sky Companions: The Messier Objects, Cambridge University Press, p. 69, ISBN 978-0521553322.
- ↑ Samus, N.N.; Pastukhova, E.N.; Durlevich, O.V.; Kazarovets, E.V.; Kireeva, N.N. (2020), "The 83rd Name-List of Variable Stars. Variables in Globular Clusters and Novae", Peremennye Zvezdy (Variable Stars) 40, No. 8, 40 (8): 8, Bibcode:2020PZ.....40....8S, doi:10.24411/2221-0474-2020-10009
- ↑ "Control Telescope :: Stars & Nebulae". สืบค้นเมื่อ 22 พฤศจิกายน 2021.
- ↑ "Star Cluster". สืบค้นเมื่อ 22 พฤศจิกายน 2021.
- ↑ Larry Klaes (30 พฤศจิกายน 2005). "Making Contact". Ithaca Times. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 มกราคม 2009. สืบค้นเมื่อ 27 กรกฎาคม 2007.
- ↑ "It's the 25th anniversary of Earth's first attempt to phone E.T." 12 พฤศจิกายน 1999. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 สิงหาคม 2008. สืบค้นเมื่อ 28 มิถุนายน 2018.
- ↑ "Science 2.0". In regard to the email from. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 กันยายน 2015. สืบค้นเมื่อ 15 เมษายน 2015.