เบอร์นาร์ด ฮอปกินส์
| ||
| ข้อมูลส่วนตัว | ||
|---|---|---|
| ชื่อจริง | เบอร์นาร์ด ฮัมฟรีย์ ฮอปกินส์ จูเนียร์ (Bernard Humphrey Hopkins Jr.) | |
| ฉายา | จอมบั่นหัว (ในประเทศไทย) The Executioner The Alien B-Hop | |
| วันเกิด | 15 มกราคม ค.ศ. 1965 (54 ปี) | |
| สถานที่เกิด | ฟิลาเดลเฟีย, รัฐเพนซิลวาเนีย, สหรัฐอเมริกา | |
| รุ่น | มิดเดิลเวท ไลท์เฮฟวี่เวท | |
| สถิติ | ||
| ชก | 67 | |
| ชนะ | 55 | |
| ชนะน็อก | 32 | |
| แพ้ | 8 | |
| เสมอ | 2 | |
เบอร์นาร์ด ฮอปกินส์ (อังกฤษ: Bernard Hopkins) อดีตนักมวยสากลอาชีพชาวอเมริกัน ผู้เป็นอดีตแชมป์โลกในรุ่นมิดเดิลเวท และไลท์เฮฟวี่เวท เป็นเจ้าของสถิติแชมป์โลกที่มีอายุมากที่สุดในโลก โดยได้แชมป์โลกครั้งสุดท้ายเมื่ออายุมากถึง 51 ปี และได้รับการจัดอันดับให้เป็นนักมวยยอดเยี่ยมอันดับ 3 ใน 10 อันดับนักมวยยอดเยี่ยมของรุ่นมิดเดิลเวทในรอบ 50 ปี ของนิตยสารเดอะริง และยกย่องให้เป็นแชมป์หนึ่งเดียว หรือแชมป์เกียรติยศด้วย[1][2] เป็นแชมป์โลกของสถาบันหลักครบทุกสถาบัน รวมถึงสถาบันย่อยหลายสถาบัน
ฮอปกินส์ มีชื่อจริงว่า เบอร์นาร์ด ฮัมฟรีย์ ฮอปกินส์ จูเนียร์ (Bernard Humphrey Hopkins Jr.) เกิดเมื่อวันที่ 15 มกราคม ค.ศ. 1965 ที่เมืองฟิลาเดลเฟีย รัฐเพนซิลวาเนีย ฮอปกินส์สร้างชื่อขึ้นมาจากการเป็นแชมป์โลกมิดเดิลเวท ของสหพันธ์มวยนานาชาติ (IBF) ในยุคทศวรรษที่ 90 เป็นแชมป์โลกในหลายต่อหลายครั้ง จนกระทั่งถึงปี ค.ศ. 2005 ทำสถิติป้องกันแชมป์ไว้ได้มากถึง 20 ครั้ง เคยปะทะกับนักมวยที่ชื่อเสียงหลายคน เช่น รอย โจนส์ จูเนียร์, ออสการ์ เดอ ลา โฮยา, เฟลิกซ์ ทรินิแดด จูเนียร์, คีท โฮล์มส์ เป็นต้น ได้รับการยกย่องให้เป็นแชมป์โลกเดอะริง ก่อนจะก้าวข้ามรุ่นขึ้นไปชกในรุ่นไลท์เฮฟวี่เวท และเป็นแชมป์โลกในพิกัดนี้ถึง 3 สมัย เคยได้ชกกับนักมวยที่ชื่อเสียงในพิกัดนี้ เช่น โจ คัลซากี, เจอร์เมน เทย์เลอร์ และอันโตนิโอ เทรเวอร์ รวมถึงเซอร์เก โควาเลฟ
ฮอปกินส์ มีฉายาว่า "The Executioner" ที่หมายถึง เพชฌฆาตในยุคกลาง ที่ใช้ผ้าคลุมหน้าสีดำและประหารชีวิตนักโทษด้วยการบั่นศีรษะด้วยขวานขนาดใหญ่ เมื่อขึ้นเวทีจะทำแขนทั้งสองข้างประสานกันเป็นรูปตัวอักษรเอ็กซ์ ทำให้ได้รับฉายาในภาษาไทยที่สอดคล้องกันคือ "จอมบั่นหัว"[3] และยังมีอีกฉายาหนึ่งที่เจ้าตัวเป็นผู้ตั้งเอง เมื่อหวนกลับคืนสู่สังเวียนอีกครั้งด้วยวัยที่มากแล้ว คือ "The Alien" พร้อมกับสวมหน้ากากยางรูปมนุษย์ต่างดาวขึ้นเวที[4]
ฮอปกินส์ ขึ้นสังเวียนชกครั้งสุดเมื่อวันที่ 17 ธันวาคม ค.ศ. 2016 ที่สนามเดอะฟอรัม ในลอสแองเจลิส ด้วยวัย 51 ปี พบกับ โจ สมิธ จูเนียร์ นักมวยรุ่นหลังชาวอเมริกัน วัย 27 ปี ผลการชกฮอปกินส์เป็นฝ่ายแพ้ทีเคโอไปในต้นยกที่ 8 ด้วยการถูกหมัดของสมิธถึงกับร่วงหล่นจากเวที และไม่สามารถกลับขึ้นสู่เวทีได้ภายในเวลา 20 วินาที จึงเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ไป โดยก่อนหน้านั้นการชกครั้งล่าสุดของฮอปกินส์เกิดขึ้นเมื่อปี ค.ศ. 2014 ที่เป็นฝ่ายแพ้ต่อเซอร์เก โควาเลฟ นักมวยชาวรัสเซีย หลังจากการชกฮอปกินส์เปิดเผยว่า นี่เป็นครั้งสุดท้ายแล้วของตนจริง ๆ หลังจากชกมาอย่างยาวนานถึง 28 ปี
นอกเหนือจากการชกมวย ฮอปกินส์ยังเป็นเพื่อนสนิทและเป็นหุ้นส่วนบริษัทโกลเดนบอยโปรโมชันส์ ของออสการ์ เดอ ลา โฮยา อดีตแชมป์โลก 4 รุ่นคนแรกของโลก ที่ครั้งหนึ่งทั้งคู่เคยเป็นคู่ชกกันมาก่อน และเป็นฝ่ายฮอปกินส์ที่เป็นฝ่ายเอาชนะทีเคโอเดอ ลา โฮยา ได้อย่างหมดสภาพในยกที่ 9 ด้วยหมัดตัดลำตัวไปที่บริเวณชายโครง [3]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Fsciher, Doug. (September 30, 2011) 10: Best middleweight titleholders of the last 50 years | RingTV. Ringtv.craveonline.com. Retrieved on August 5, 2012.
- ↑ "The Lineal Middleweight Champions". The Cyber Boxing Zone Encyclopedia.
- ↑ 3.0 3.1 หน้า 18 กีฬา, จอมบั่นหัวโดนน็อกตกเวทีไฟต์อำลาสังเวียน. "ฮอตไลน์". เดลินิวส์ฉบับที่ 24,539: วันจันทร์ที่ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2559 แรม 5 ค่ำ เดือน 1 ปีวอก
- ↑ Rafael, Dan (October 27, 2013) Hopkins otherworldly in decision win. ESPN.com
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- สถิติทั้งหมด boxrec.com (อังกฤษ)
 |
คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: เบอร์นาร์ด ฮอปกินส์ |
บทความเกี่ยวกับกีฬา นักกีฬา หรือทีมกีฬานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล ดูเพิ่มที่โครงการวิกิกีฬา
