เบอร์นาร์ด ฮอปกินส์
| เบอร์นาร์ด ฮอปกินส์ | |
|---|---|
 | |
| ชื่อจริง | เบอร์นาร์ด ฮัมฟรีย์ ฮอปกินส์ จูเนียร์ (Bernard Humphrey Hopkins Jr.) |
| ฉายา | จอมบั่นหัว (ในประเทศไทย) The Executioner The Alien B-Hop |
| รุ่น | มิดเดิลเวท ไลท์เฮฟวีเวท |
| เกิด | 15 มกราคม พ.ศ. 2508 ฟิลาเดลเฟีย,สหรัฐ |
| ชกทั้งหมด | 67 |
| ชนะ | 55 |
| ชนะน็อก | 32 |
| แพ้ | 8 |
| เสมอ | 2 |
เบอร์นาร์ด ฮอปกินส์ (อังกฤษ: Bernard Hopkins) อดีตนักมวยสากลอาชีพชาวอเมริกัน ผู้เป็นอดีตแชมป์โลกในรุ่นมิดเดิลเวท และไลท์เฮฟวีเวท เป็นเจ้าของสถิติแชมป์โลกที่มีอายุมากที่สุดในโลก โดยได้แชมป์โลกครั้งสุดท้ายเมื่ออายุมากถึง 47 ปี และได้รับการจัดอันดับให้เป็นนักมวยยอดเยี่ยมอันดับ 3 ใน 10 อันดับนักมวยยอดเยี่ยมของรุ่นมิดเดิลเวทในรอบ 50 ปี ของนิตยสารเดอะริง และยกย่องให้เป็นแชมป์หนึ่งเดียว หรือแชมป์เกียรติยศด้วย[1][2] เป็นแชมป์โลกของสถาบันหลักครบทุกสถาบัน รวมถึงสถาบันย่อยหลายสถาบัน
ประวัติ[แก้]
ฮอปกินส์ มีชื่อจริงว่า เบอร์นาร์ด ฮัมฟรีย์ ฮอปกินส์ จูเนียร์ (Bernard Humphrey Hopkins Jr.) เกิดเมื่อวันที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2508 ที่เมืองฟิลาเดลเฟีย รัฐเพนซิลวาเนีย ฮอปกินส์สร้างชื่อขึ้นมาจากการเป็นแชมป์โลกของสหพันธ์มวยนานาชาติ (IBF) รุ่นมิดเดิลเวท ในยุคทศวรรษที่ 90 เป็นแชมป์โลกในหลายต่อหลายครั้ง จนกระทั่งถึงปี พ.ศ. 2548 ทำสถิติป้องกันแชมป์ไว้ได้มากถึง 20 ครั้ง เคยปะทะกับนักมวยที่ชื่อเสียงหลายคน เช่น รอย โจนส์ จูเนียร์, ออสการ์ เดอ ลา โฮยา, เฟลิกซ์ ตรินิดัด จูเนียร์, คีท โฮล์มส์ เป็นต้น ได้รับการยกย่องให้เป็นแชมป์โลกเดอะริง ก่อนจะก้าวข้ามรุ่นขึ้นไปชกในรุ่นไลท์เฮฟวีเวท และเป็นแชมป์โลกในพิกัดนี้ถึง 3 สมัย เคยได้ชกกับนักมวยที่ชื่อเสียงในพิกัดนี้ เช่น โจ คัลซากี, เจอร์เมน เทย์เลอร์ และอันโตนิโอ เทรเวอร์ รวมถึงเซียร์เกย์ โควาเลฟ
ฮอปกินส์ มีฉายาว่า "The Executioner" ที่หมายถึง เพชฌฆาตในยุคกลาง ที่ใช้ผ้าคลุมหน้าสีดำและประหารชีวิตนักโทษด้วยการบั่นศีรษะด้วยขวานขนาดใหญ่ เมื่อขึ้นเวทีจะทำแขนทั้งสองข้างประสานกันเป็นรูปตัวอักษรเอ็กซ์ ทำให้ได้รับฉายาในภาษาไทยที่สอดคล้องกันคือ "จอมบั่นหัว"[3] และยังมีอีกฉายาหนึ่งที่เจ้าตัวเป็นผู้ตั้งเอง เมื่อหวนกลับคืนสู่สังเวียนอีกครั้งด้วยวัยที่มากแล้ว คือ "The Alien" พร้อมกับสวมหน้ากากยางรูปมนุษย์ต่างดาวขึ้นเวที[4]
ฮอปกินส์ ขึ้นสังเวียนชกครั้งสุดเมื่อวันที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2559 ที่สนามเดอะฟอรัม ในลอสแอนเจลิส ด้วยวัย 51 ปี พบกับ โจ สมิธ จูเนียร์ นักมวยรุ่นหลังชาวอเมริกัน วัย 27 ปี ผลการชกฮอปกินส์เป็นฝ่ายแพ้ทีเคโอไปในต้นยกที่ 8 ด้วยการถูกหมัดของสมิธถึงกับร่วงหล่นจากเวที และไม่สามารถกลับขึ้นสู่เวทีได้ภายในเวลา 20 วินาที จึงเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ไป โดยก่อนหน้านั้นการชกครั้งล่าสุดของฮอปกินส์เกิดขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2557 ที่เป็นฝ่ายแพ้ต่อเซียร์เกย์ โควาเลฟ นักมวยชาวรัสเซีย หลังจากการชกฮอปกินส์เปิดเผยว่า นี่เป็นครั้งสุดท้ายแล้วของตนจริง ๆ หลังจากชกมาอย่างยาวนานถึง 28 ปี
นอกเหนือจากการชกมวย ฮอปกินส์ยังเป็นเพื่อนสนิทและเป็นหุ้นส่วนบริษัทโกลเดนบอยโปรโมชันส์ ของออสการ์ เดอ ลา โฮยา อดีตแชมป์โลก 6 รุ่นคนแรกของโลก ที่ครั้งหนึ่งทั้งคู่เคยเป็นคู่ชกกันมาก่อน และเป็นฝ่ายฮอปกินส์ที่เป็นฝ่ายเอาชนะทีเคโอเดอ ลา โฮยา ได้อย่างหมดสภาพในยกที่ 9 ด้วยหมัดตัดลำตัวไปที่บริเวณชายโครง [3]
เกียรติประวัติ[แก้]
- แชมป์ USBA รุ่นมิดเดิลเวท
- ชิง, 4 ธันวาคม 2535 ชนะทีเคโอ เวยน์ เพาเวลล์ (
สหรัฐ) ยก 1 ที่ รีสอร์ทคาสิโนแอนด์โฮเทล, แอตแลนติกซิตี, สหรัฐ - ป้องกันครั้งที่ 1, 16 กุมภาพันธ์ 2536 ชนะคะแนน กิลเบิร์ต บัพติสท์ ( สหรัฐ) ที่ แมกนิโคลสปอร์ตอารีนา, เดนเวอร์, สหรัฐ
- ป้องกันครั้งที่ 2, 3 สิงหาคม 2536 ชนะทีเคโอ รอย ริทชี ( สหรัฐ) ยก 7 ที่ ริเวราโฮเทลแอนด์คาสิโน, วินเชสเตอร์, สหรัฐ
- ป้องกันครั้งที่ 3, 23 พฤศจิกายน 2536 ชนะทีเคโอ เวนดอล ฮอล ( สหรัฐ) ยก 3 ที่ เดอะบลูฮอไรซอน, ฟิลาเดลเฟีย, สหรัฐ
- ป้องกันครั้งที่ 4, 17 พฤษภาคม 2537 ชนะคะแนน ลูเป อากิโน (
เม็กซิโก) ที่ รีสอร์ทคาสิโนแอนด์โฮเทล, แอตแลนติกซิตี, สหรัฐ
- ชิง, 4 ธันวาคม 2535 ชนะทีเคโอ เวยน์ เพาเวลล์ (
- แชมป์โลก IBF รุ่นมิดเดิลเวท
- ชิง, 29 เมษายน 2538 ชนะทีเคโอ เซฆุนโด เมร์กาโด (
เอกวาดอร์) ยก 7 ที่ แคปิตอลเซนเตอร์, แลนด์โอเวอร์, สหรัฐ - ป้องกันครั้งที่ 1, 27 มกราคม 2539 ชนะทีเคโอ สตีฟ แฟรงก์ (
กายอานา) ยก 1 ที่ แอริโซนาเวเทรันยิมเนเซียม, ฟีนิกซ์, สหรัฐ - ป้องกันครั้งที่ 2, 16 มีนาคม 2539 ชนะน็อก โจ ลิปซีย์ ( สหรัฐ) ยก 4 ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส, แพราไดส์, สหรัฐ
- ป้องกันครั้งที่ 3, 16 กรกฎาคม 2539 ชนะทีเคโอ วิลเลียม โบ เจมส์ ( สหรัฐ) ยก 11 ที่ รีสอร์ทคาสิโนแอนด์โฮเทล, แอตแลนติกซิตี, สหรัฐ
- ป้องกันครั้งที่ 4, 19 เมษายน 2540 ชนะทีเคโอ จอห์น เดวิด แจ็กสัน ( สหรัฐ) ยก 7 ที่ เชิร์ฟพอร์ทมุนิซิปาลออดิทอเรียม, เชิร์ฟพอร์ท, สหรัฐ
- ป้องกันครั้งที่ 5, 20 กรกฎาคม 2540 ชนะทีเคโอ เกลน จอห์นสัน (
จาเมกา) ยก 11 ที่ แฟนตาซีสปริง, อินดิโอ, สหรัฐ - ป้องกันครั้งที่ 6, 18 พฤศจิกายน 2540 ชนะคะแนน แอนดรูว์ เคาน์ซิล ( สหรัฐ) ที่ เดอะโชว์เพลซอารีนา, อัพเปอร์โบโรห์, สหรัฐ
- ป้องกันครั้งที่ 7, 31 มกราคม 2541 ชนะทีเคโอ ไซมอน บราวน์ ( สหรัฐ) ยก 4 ที่ ฮาร์ดร็อกไลฟ์, แอตแลนติกซิตี, สหรัฐ
- ป้องกันครั้งที่ 8, 28 สิงหาคม 2541 ไม่มีการตัดสิน รอเบิร์ต อเล็น ( สหรัฐ) ยก 4 ที่ เวสท์เกทลาสเวกัส, วินเชสเตอร์, สหรัฐ
- ป้องกันครั้งที่ 9, 6 กุมภาพันธ์ 2542 ชนะทีเคโอ รอเบิร์ต อเลน ( สหรัฐ) ยก 7 ที่ วอชิงตันคอนเวนชันเซนเตอร์, วอชิงตัน ดี.ซี., สหรัฐ
- ป้องกันครั้งที่ 10, 12 ธันวาคม 2542 ชนะคะแนน แอทวุน เอ็กฮอล ( สหรัฐ) ที่ มิคโคซูกีรีสอร์ทแอนด์เกมมิง, ไมแอมี, สหรัฐ
- ป้องกันครั้งที่ 11, 13 พฤษภาคม 2543 ชนะคะแนน ซิล แวนเดอร์พูล (
แคนาดา) ที่ แบงก์เกอร์ ไลฟ์ ฟิลด์เฮาส์, อินเดียแนโพลิส, สหรัฐ - ป้องกันครั้งที่ 12, 1 ธันวาคม 2543 ชนะทีเคโอ แอทวุน เอ็กฮอล ( สหรัฐ) ยก 11 ที่ เดอะเวเนเชียน ลาสเวกัส, แพราไดส์, สหรัฐ
- ป้องกันครั้งที่ 13 และชิงแชมป์โลก WBC ในรุ่นเดียวกัน, 14 เมษายน 2544 ชนะคะแนน คีธ โฮล์มส์ ( สหรัฐ) ที่ เมดิสันสแควร์การ์เดน, นครนิวยอร์ก, สหรัฐ
- ป้องกันครั้งที่ 14 และชิงแชมป์โลก WBA (ซูเปอร์แชมป์) กับเดอะริงในรุ่นเดียวกัน, 29 กันยายน 2544 ชนะทีเคโอ เฟลิกซ์ ตรินิดัด (
ปวยร์โตรีโก) ยก 12 ที่ เมดิสันสแควร์การ์เดน, นครนิวยอร์ก, สหรัฐ - ป้องกันครั้งที่ 15, 2 กุมภาพันธ์2545 ชนะอาร์ทีดี คาร์ล แดเนียล ( สหรัฐ) ยก 10 ที่ แซนแทนเดอร์เซนเตอร์, รีดดีง, สหรัฐ
- ป้องกันครั้งที่ 16, 29 มีนาคม 2546 ชนะอาร์ทีดี มอรรอด ฮอกแกร์ (
ฝรั่งเศส) ยก 8 ที่ สเปกตรัมอารีนา, ฟิลาเดลเฟีย, สหรัฐ - ป้องกันครั้งที่ 17, 13 ธันวาคม 2546 ชนะคะแนน วิลเลียม จอปปี ( สหรัฐ) ที่ บอร์ดวอล์กฮอล, แอตแลนติกซิตี, สหรัฐ
- ป้องกันครั้งที่ 18, 5 มิถุนายน 2547 ชนะคะแนน รอเบิร์ต อเลน ( สหรัฐ) ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส, แพราไดส์, สหรัฐ
- ป้องกันครั้งที่ 19 และชิงแชมป์โลก WBO ในรุ่นเดียวกัน, 18 กันยายน 2547 ชนะทีเคโอ ออสการ์ เดอ ลา โฮยา ( สหรัฐ) ยก 8 ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส, แพราไดส์, สหรัฐ
- ป้องกันครั้งที่ 20, 19 กุมภาพันธ์ 2548 ชนะคะแนน ฮาร์เวิร์ด อีสท์แมน (
สหราชอาณาจักร) ที่ สเตเปิลส์เซ็นเตอร์, ลอสแอนเจลิส, สหรัฐ - เสียแชมป์, 16 กรกฎาคม 2548 แพ้คะแนน เจอร์เมน เทย์เลอร์ ( สหรัฐ) ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส, แพราไดส์, สหรัฐ
- ชิง, 29 เมษายน 2538 ชนะทีเคโอ เซฆุนโด เมร์กาโด (
- แชมป์โลก IBO และเดอะริงรุ่นไลท์เฮฟวีเวท
- ชิง, 10 มิถุนายน 2549 ชนะคะแนน อันโตนิโอ ทาวเวอร์ ( สหรัฐ) ที่ บอร์ดวอล์กฮอล, แอตแลนติกซิตี, สหรัฐ (ต่อมาสละแชมป์โลก IBO)
- ป้องกันครั้งที่ 1, 21 กรกฎาคม 2550 ชนะคะแนน วิงกี ไรท์ ( สหรัฐ) ที่ แมนดะเลย์เบย์, แพราไดส์, สหรัฐ
- เสียแชมป์, 19 เมษายน 2551 แพ้คะแนน โจ คัลซากี ( สหราชอาณาจักร) ที่ ทอมัสแอนด์แม็กเซนเตอร์, แพราไดส์, สหรัฐ
- ชิง, 10 มิถุนายน 2549 ชนะคะแนน อันโตนิโอ ทาวเวอร์ (
- แชมป์โลก WBC และเดอะริง (สมัยที่ 2) รุ่นไลท์เฮฟวีเวท
- ชิง, 21 พฤษภาคม 2554 ชนะคะแนน ฌ็อง ปาสกาล ( แคนาดา) ที่ เบลเซนเตอร์, มอนทรีออล, ประเทศแคนาดา
- ป้องกันครั้งที่ 1, 15 ตุลาคม 2554 ชนะทีเคโอ แชด ดอว์สัน ( สหรัฐ) ยก 2 ที่ สเตเปิลส์เซ็นเตอร์, ลอสแอนเจลิส, สหรัฐ (ภายหลังคณะกรรมการกีฬารัฐแคลิฟอร์เนียเปลี่ยนผลการชกเป็นไม่มีการตัดสิน)
- เสียแชมป์, 28 เมษายน 2555 แพ้คะแนน แชด ดอว์สัน ( สหรัฐ) ที่บอร์ดวอล์กฮอล, แอตแลนติกซิตี, สหรัฐ
- ชิง, 21 พฤษภาคม 2554 ชนะคะแนน ฌ็อง ปาสกาล (
- แชมป์โลก IBF รุ่นไลท์เฮฟวีเวท
- ชิง, 9 มีนาคม 2556 ชนะคะแนน แทวอริส คลาวด์ ( สหรัฐ) ที่ บาร์เคลยส์ เซนเตอร์, นครนิวยอร์ก, สหรัฐ
- ป้องกันครั้งที่ 1, 26 ตุลาคม 2556 ชนะคะแนน คาโร มูรัต (
อาร์มีเนีย) ที่ บอร์ดวอล์กฮอล, แอตแลนติกซิตี, สหรัฐ - ป้องกันครั้งที่ 2 และชิงแชมป์โลก WBA (ซูเปอร์แชมป์) กับ IBA ในรุ่นเดียวกัน, 19 เมษายน 2557 ชนะคะแนน เบบุต ชูเมนอฟ (
คาซัคสถาน) ที่ ดีซีอามอรี, วอชิงตัน ดี.ซี., สหรัฐ - เสียแชมป์, 8 พฤศจิกายน 2557 แพ้คะแนน เซียร์เกย์ โควาเลฟ (
รัสเซีย) ที่ บอร์ดวอล์กฮอล, แอตแลนติกซิตี, สหรัฐ
- ชิง, 9 มีนาคม 2556 ชนะคะแนน แทวอริส คลาวด์ (
- เคยชิงแชมป์ต่อไปนี้แต่ไม่สำเร็จ
- ชิงแชมป์โลก IBF รุ่นมิดเดิลเวท, 22 พฤษภาคม 2536 แพ้คะแนน รอย โจนส์ จูเนียร์ ( สหรัฐ) ที่ สนามกีฬาอนุสรณ์รอเบิร์ต เอฟ เคนเนดี, วอชิงตันดี.ซี., สหรัฐ
- ชิงแชมป์โลก IBF รุ่นมิดเดิลเวท, 17 ธันวาคม 2537 เสมอ เซฆุนโด เมร์กาโด ( เอกวาดอร์) ที่ โกลิเซโอ เฆเนรัลรุมิญาอิ, กีโต, ประเทศเอกวาดอร์
- ชิงแชมป์โลก WBA WBC WBO และเดอะริงรุ่นมิดเดิลเวท, 3 ธันวาคม 2548 แพ้คะแนน เจอร์เมน เทย์เลอร์ ( สหรัฐ) ที่ แมนดะเลย์เบย์, แพราไดส์, สหรัฐ
- ชิงแชมป์โลก WBC และเดอะริงรุ่นไลท์เฮฟวีเวท, 18 ธันวาคม 2553 เสมอ ฌ็อง ปาสกาล ( แคนาดา) ที่ กอลิเซ เดอ ควิเบก, นครควิเบก, ประเทศแคนาดา
- ชิงแชมป์โลก WBO รุ่นไลท์เฮฟวีเวท, 8 พฤศจิกายน 2557 แพ้คะแนน เซียร์เกย์ โควาเลฟ ( รัสเซีย) ที่ บอร์ดวอล์กฮอล, แอตแลนติกซิตี, สหรัฐ
- ชิงแชมป์เงา WBC รุ่นไลท์เฮฟวีเวท, 17 ธันวาคม 2559 แพ้ทีเคโอ โจ สมิธ จูเนียร์ ( สหรัฐ) ยก 8 ที่ เดอะฟอรัม, อิงเกิลวูด, สหรัฐ
- ชิงแชมป์โลก IBF รุ่นมิดเดิลเวท, 22 พฤษภาคม 2536 แพ้คะแนน รอย โจนส์ จูเนียร์ (
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Fsciher, Doug. (September 30, 2011) 10: Best middleweight titleholders of the last 50 years | RingTV Archived 2011-10-03 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Ringtv.craveonline.com. Retrieved on August 5, 2012.
- ↑ "The Lineal Middleweight Champions". The Cyber Boxing Zone Encyclopedia.
- ↑ 3.0 3.1 หน้า 18 กีฬา, จอมบั่นหัวโดนน็อกตกเวทีไฟต์อำลาสังเวียน. "ฮอตไลน์". เดลินิวส์ฉบับที่ 24,539: วันจันทร์ที่ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2559 แรม 5 ค่ำ เดือน 1 ปีวอก
- ↑ Rafael, Dan (October 27, 2013) Hopkins otherworldly in decision win. ESPN.com
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- สถิติทั้งหมด boxrec.com (อังกฤษ)
 |
คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: เบอร์นาร์ด ฮอปกินส์ |
บทความเกี่ยวกับกีฬา นักกีฬา หรือทีมกีฬานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล ดูเพิ่มที่โครงการวิกิกีฬา