เน็ลลี ซัคส์

เน็ลลี ซัคส์
เน็ลลี ซัคส์ ใน ค.ศ. 1966
เกิด	เลโอเนีย ซัคส์ 10 ธันวาคม ค.ศ. 1891(1891-12-10) เบอร์ลิน-เชอเนแบร์ก จักรวรรดิเยอรมัน
เสียชีวิต	12 พฤษภาคม ค.ศ. 1970(1970-05-12) (78 ปี) สต็อกโฮล์ม ประเทศสวีเดน
อาชีพ	กวี, นักเขียนบทละครเวที
สัญชาติ	เยอรมัน, สวีเดน
รางวัลสำคัญ	รางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม (ค.ศ. 1966) ดร็อสเท-ไพรซ์ (ค.ศ. 1960)
ลายมือชื่อ

เน็ลลี ซัคส์ ใน ค.ศ. 1910

เน็ลลี ซัคส์ (เยอรมัน: Nelly Sachs; 10 ธันวาคม ค.ศ. 1891 – 12 พฤษภาคม ค.ศ. 1970) เป็นกวีและนักเขียนบทละครเวทีชาวเยอรมัน-สวีเดน ประสบการณ์ของเธอซึ่งเป็นผลมาจากการก่อกำเนิดของนาซีในทวีปยุโรปช่วงสงครามโลกครั้งที่สองทำให้เธอกลายเป็นผู้แถลงที่เจ็บปวดสำหรับความเศร้าโศกและความปรารถนาของเพื่อนชาวยิว บทละครเวทีที่เป็นที่รู้จักกันดีของเธอคือเอลี: ไอน์มีสเทรีนสเพียลฟ็อมไลเดินอิสราเอลส์ (ค.ศ. 1950) ส่วนผลงานอื่น ๆ ได้แก่ บทกวีอย่าง "อิมซันด์ไซเชิน" (ค.ศ. 1962), "เฟร์เซาเบรุง" (ค.ศ. 1970) ตลอดจนงานรวมบทกวีอย่างอินเดินโวฮนุนเงินเดสโทเดส (ค.ศ. 1947), ฟลุชท์อุนด์เฟร์วันด์ลุง (ค.ศ. 1959), แฟร์ทอินส์สเตาโบลเซ (ค.ศ. 1961) และซูเชนัคเลเบินเดิน (ค.ศ. 1971) ซึ่งเธอได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมใน ค.ศ. 1966

ชีวิตและงานการ

เน็ลลี ซัคส์ เกิดที่เบอร์ลิน-เชอเนแบร์ก ประเทศเยอรมนีเมื่อ ค.ศ. 1891 ในครอบครัวชาวยิว พ่อแม่ของเธอเป็นผู้ผลิตยางธรรมชาติและกัตตาเปอร์ชาที่ร่ำรวย ได้แก่ เกออร์ค วิลลิอัม ซัคส์ (ค.ศ. 1858–1930) และภรรยาของเขา มาร์กาเรเท นามสกุลเดิม คาร์เกร์ (ค.ศ. 1871–1950) เธอได้รับการศึกษาที่บ้านเนื่องจากสุขภาพอ่อนแอ เธอแสดงให้เห็นถึงความสามารถในการเป็นนักเต้นในช่วงแรก ๆ แต่พ่อแม่ที่ปกป้องเธอไม่สนับสนุนให้เธอประกอบอาชีพนี้ เธอเติบโตมาในฐานะหญิงสาวที่เก็บตัวมากและไม่เคยแต่งงาน เธอได้ติดตามการติดต่อทางจดหมายกับเพื่อนของเธอ เซลมา ลอเกร์เลิฟ และฮิลเด โดมิน เมื่อพวกนาซีเข้ามามีอำนาจ เธอก็หวาดกลัวมากขึ้นเรื่อย ๆ จนถึงจุดหนึ่งที่สูญเสียความสามารถในการพูด ดังที่เธอจำได้ในกลอน: "เมื่อความหวาดกลัวครั้งใหญ่มาถึง/ฉันเป็นใบ้" ซัคส์ได้หนีไปอยู่กับแม่ที่มีอายุมากในประเทศสวีเดนเมื่อ ค.ศ. 1940 ซึ่งนำไปสู่มิตรภาพของเธอกับลอเกร์เลิฟที่ได้ช่วยชีวิตพวกเขาไว้: ไม่นานก่อนที่เธอจะเสียชีวิต ลอเกร์เลิฟได้เข้าแทรกแซงต่อราชวงศ์สวีเดนเพื่อให้พวกเขาได้รับการปล่อยตัวจากเยอรมนี ซัคส์และแม่ของเธอหลบหนีในเที่ยวบินสุดท้ายจากนาซีเยอรมนีไปยังสวีเดน ซึ่งเป็นหนึ่งสัปดาห์ก่อนที่ซัคส์จะถูกกำหนดให้ไปรายงานตัวที่ค่ายกักกัน พวกเขาตั้งรกรากในประเทศสวีเดน และซัคส์ได้กลายเป็นพลเมืองสวีเดนใน ค.ศ. 1952

อ้างอิง

• www.nobel-winners.com – Nelly Sachs. This article includes some text from that page, in its version as of 13 December 2006, which is licensed under the GNU Free Documentation License

อ่านเพิ่ม

ภาษาอังกฤษ

• Bower, Kathrin M. Ethics and remembrance in the poetry of Nelly Sachs and Rose Ausländer. Camden House, 2000. ISBN 978-1-57113-191-1
• Barbara Wiedemann (ed.) Paul Celan, Nelly Sachs: Correspondence, trans. Christopher Clark. Sheep Meadow, 1998. ISBN 978-1-878818-71-3
• Olsson, Anders. แม่แบบ:SKBL

ภาษาเยอรมัน

• Ruth Dinesen (2005), "Sachs, Nelly", Neue Deutsche Biographie (ภาษาเยอรมัน), vol. 22, Berlin: Duncker & Humblot, pp. 336–337
• Walter A. Berendsohn: Nelly Sachs: Einführung in das Werk der Dichterin jüdischen Schicksals. Agora, Darmstadt 1974, ISBN 978-3-87008-046-4.
• Gudrun Dähnert: "Wie Nelly Sachs 1940 aus Deutschland entkam. Mit einem Brief an Ruth Mövius." in: Sinn und Form February 2009, pp. 226–257
• Ruth Dinesen: Nelly Sachs. Eine Biographie. Suhrkamp, Frankfurt 1992, ISBN 978-3-518-40426-3
• Gabriele Fritsch-Vivié: Nelly Sachs. Monographie. Rowohlt, Reinbek, 3rd edition, 2001, ISBN 978-3-499-50496-9.
• Petra Oelker: "Und doch, am Ende steht wieder das Licht, wenn auch noch so fern". In: Charlotte Kerner: Nicht nur Madame Curie. Frauen, die den Nobelpreis bekamen. Beltz, Weinheim 1999, ISBN 978-3-407-80862-2.
• Gerald Sommerer: Aber dies ist nichts für Deutschland, das weiß und fühle ich. Nelly Sachs – Untersuchungen zu ihrem szenischen Werk. Königshausen & Neumann, Würzburg 2008, ISBN 978-3-8260-3860-0.

แหล่งข้อมูลอื่น

• Guide to the Papers of Nelly Sachs
• Red Yucca – German Poetry in Translation (trans. by Eric Plattner)
• แม่แบบ:LBI Collection Links
• เน็ลลี ซัคส์ ที่ไฟน์อะเกรฟ
• Map showing location of Maaßenstraße and Nelly-Sachs-Park in Berlin-Schöneberg.