เต็มเป

เต็มเป
	เต็มเปสดในตลาดในกรุงจาการ์ตา อินโดนีเซีย ห่อด้วยใบตอง
แหล่งกำเนิด	ประเทศอินโดนีเซีย
ภูมิภาค	จังหวัดชวากลาง,; จังหวัดชวาตะวันออก,; เขตพิเศษยกยาการ์ตา
ส่วนผสมหลัก	ถั่วเหลือง
	ตำราอาหาร: เต็มเป; สื่อ: เต็มเป;

เต็มเป (อินโดนีเซีย: tempe; ชวา: ꦠꦺꦩ꧀ꦥꦺ, อักษรโรมัน: témpé) เป็นผลิตภัณฑ์ถั่วเหลืองแบบพื้นบ้านของอินโดนีเซีย เป็นอาหารที่เตรียมด้วยการหมักจนถั่วเหลืองกลายเป็นแท่งคล้ายเค้ก เป็นอาหารหมักจากถั่วเหลืองเพียงชนิดเดียวที่อยู่นอกอิทธิพลของจีน

จุดกำเนิดของเต็มเปอยู่ที่บริเวณที่เป็นประเทศอินโดนีเซียในปัจจุบัน และเป็นที่นิยมในเกาะชวา เป็นแหล่งของโปรตีนเช่นเดียวกับเต้าหู้ แต่มีลักษณะ สารอาหาร และคุณภาพของเนื้อสัมผัสต่างไป^[2] กระบวนการหมักเต็มเปและการที่ยังคงรูปถั่วเหลืองไว้ทำให้ยังมีปริมาณโปรตีน เส้นใย และวิตามินสูง เมื่อเก็บไว้นานจะมีกลิ่นเหมือนดินแรงขึ้น ^[3]^[4] เพราะมีคุณค่าทางอาหารสูง เต็มเปจึงเป็นที่นิยมในบรรดาผู้ที่รับประทานมังสวิรัติ โดยใช้แทนเนื้อสัตว์

อ้างอิง[แก้]

↑ William Shurtleff; Akiko Aoyagi. "History of Tempeh". www.soyinfocenter.com. p. 1. สืบค้นเมื่อ 2018-09-16.
↑ Shurtleff, William (2001). The Book of Tempeh. Soyinfo Center. p. 8. ISBN 1-58008-335-8, 9781580083355. สืบค้นเมื่อ 6 May 2011. {{cite book}}: ตรวจสอบค่า |isbn=: ตัวอักษรไม่ถูกต้อง (help); ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |coauthors= ถูกละเว้น แนะนำ (|author=) (help)
↑ Bennett, Beverly Lynn (2008). The Complete Idiot's Guide to Vegan Cooking. Penguin. p. 17. ISBN 1-59257-770-9, 9781592577705. สืบค้นเมื่อ 6 May 2011. {{cite book}}: ตรวจสอบค่า |isbn=: ตัวอักษรไม่ถูกต้อง (help); ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |coauthors= ถูกละเว้น แนะนำ (|author=) (help)
↑ Dragonwagon, Crescent (2002). Passionate Vegetarian. Workman Publishing. p. 639. ISBN 1-56305-711-5, 9781563057113. สืบค้นเมื่อ 6 May 2011. {{cite book}}: ตรวจสอบค่า |isbn=: ตัวอักษรไม่ถูกต้อง (help); ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |coauthors= ถูกละเว้น แนะนำ (|author=) (help)

ดูเพิ่ม[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

The Book of Tempeh: Professional Edition – by Shurtleff and Aoyagi (1979).
Tempeh production: a craft and technical manual – By William Shurtleff, Akiko Aoyagi, Soyfoods Center (Lafayette, Calif.)
History of Tempeh: A Fermented Soyfood from Indonesia – by Shurtleff & Aoyagi (1985).
"History of Tempeh"
"How We Make and Eat Tempeh Down on The Farm" – Mother Earth News, Issue # 47 – September/October 1977
"How to make tempeh"
Useful links about tempeh เก็บถาวร 2012-04-14 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
"Efficient Tempeh making with Manfred" เก็บถาวร 2008-04-06 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
Making tempeh on a tray using the waterbath method
An inexpensive incubator for making tempeh

[History_of_Tempeh-1] William Shurtleff; Akiko Aoyagi. "History of Tempeh". www.soyinfocenter.com. p. 1. สืบค้นเมื่อ 2018-09-16.

[shurt-2] Shurtleff, William (2001). The Book of Tempeh. Soyinfo Center. p. 8. ISBN 1-58008-335-8, 9781580083355. สืบค้นเมื่อ 6 May 2011. {{cite book}}: ตรวจสอบค่า |isbn=: ตัวอักษรไม่ถูกต้อง (help); ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |coauthors= ถูกละเว้น แนะนำ (|author=) (help)

[idiot-3] Bennett, Beverly Lynn (2008). The Complete Idiot's Guide to Vegan Cooking. Penguin. p. 17. ISBN 1-59257-770-9, 9781592577705. สืบค้นเมื่อ 6 May 2011. {{cite book}}: ตรวจสอบค่า |isbn=: ตัวอักษรไม่ถูกต้อง (help); ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |coauthors= ถูกละเว้น แนะนำ (|author=) (help)

[dragonwagon-4] Dragonwagon, Crescent (2002). Passionate Vegetarian. Workman Publishing. p. 639. ISBN 1-56305-711-5, 9781563057113. สืบค้นเมื่อ 6 May 2011. {{cite book}}: ตรวจสอบค่า |isbn=: ตัวอักษรไม่ถูกต้อง (help); ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |coauthors= ถูกละเว้น แนะนำ (|author=) (help)

[1]

[2]

[3]

[4]