เติงกู อัมปวน ตูวา อินตัน ซาฮาระฮ์
หน้าตา
อินตัน ซาฮาระฮ์ | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ราจาเปอร์ไมซูรีอากง | |||||||||
ครองราชย์ | 21 กันยายน พ.ศ. 2508 – 20 กันยายน พ.ศ. 2513 | ||||||||
ราชาภิเษก | 11 เมษายน พ.ศ. 2509 | ||||||||
ก่อนหน้า | ราจา เปอเริมปูวัน บุดรียะฮ์ | ||||||||
ถัดไป | ซุลตานะฮ์ บาฮียะฮ์ | ||||||||
เติงกู อัมปวน เบอซาร์แห่งรัฐตรังกานู | |||||||||
ครองราชย์ | 6 มิถุนายน ค.ศ. 1949 – 20 กันยายน ค.ศ. 1979 | ||||||||
ถัดไป | เติงกู อัมปวน บารียะฮ์ | ||||||||
เติงกู อัมปวนแห่งรัฐตรังกานู | |||||||||
ครองราชย์ | 20 กันยายน ค.ศ. 1979 – 14 พฤษภาคม ค.ศ. 1998 | ||||||||
ถัดไป | เติงกู อัมปวน บารียะฮ์ | ||||||||
เติงกู อัมปวน ตูวาแห่งรัฐตรังกานู | |||||||||
ครองราชย์ | 14 พฤษภาคม ค.ศ. 1998 – 24 มกราคม ค.ศ. 2015 | ||||||||
พระราชสมภพ | 13 เมษายน ค.ศ. 1928 ประเทศสิงคโปร์ | ||||||||
สวรรคต | 24 มกราคม ค.ศ. 2015 โรงพยาบาลปันไต, กัวลาลัมเปอร์, ประเทศมาเลเซีย | (86 ปี)||||||||
ฝังพระศพ | 25 มกราคม ค.ศ. 2015 มัสยิดอาบีดีน, กัวลาเตอเริงกานู, รัฐตรังกานู, ประเทศมาเลเซีย | ||||||||
คู่อภิเษก | สมเด็จพระราชาธิบดีอิสมาอิล นาซีรุดดิน ชาห์ (สมรส 1944; เสียชีวิต 1979) | ||||||||
| |||||||||
พระราชบิดา | เติงกู เซอรี เซอตียา ราจา เติงกู ฮีตัม โอมาร์ บิน อัลมัรฮูม เติงกู มูดา โอสมัน | ||||||||
พระราชมารดา | ราจา ไซนับ บินตี อัลมัรฮูม ราจา อาลัง | ||||||||
ศาสนา | อิสลามนิกายซุนนี |
สมเด็จพระราชินีเติงกู อินตัน ซาฮาระฮ์ ราจาเปอร์ไมซูรีอากง หรือ เติงกู อัมปวน เบอซาร์ เติงกู อินตัน ซาฮาระฮ์ บินตี อัลมัรฮูม เติงกู เซอรี เซอตียา ราจา เติงกู ฮีตัม โอมาร์ (มลายู: Tengku Ampuan Tua Tengku Intan Zaharah binti Almarhum Tengku Seri Setia Raja Tengku Hitam Omar, تڠكو امڤوان توا تڠكو اينتن زاهرح بنت المرحوم تڠكو هيتم عمر; วันที่ 13 เมษายน ค.ศ. 1928 – 24 มกราคม ค.ศ. 2015) ทรงเป็นเติงกู อัมปวน ตูวา (เจ้าจอมมารดาราชินี) แห่งรัฐตรังกานู[1] พระองค์เคยเป็นเติงกู อัมปวน เบอซาร์ (ราชินี) แห่งรัฐตรังกานูใน ค.ศ 1945 ถึง 1979 และเติงกู อัมปวน (พระพันปีหลวง) แห่งรัฐตรังกานูใน ค.ศ. 1979 ถึง 1998 แล้วยังเป็นราจาเปอร์ไมซูรีอากงองค์ที่ 4 แห่งประเทศมาเลเซียตั้งแต่ ค.ศ. 1965 ถึง 1970
ดูเพิ่ม
[แก้]อ้างอืง
[แก้]- ↑ Finestone, Jeffrey and Shaharil Talib (1994) Op Cit