เดอะเดลีเทลิกราฟ
| เดอะเดลีเทลิกราฟ | ||
|---|---|---|
| ประเภท | หนังสือพิมพ์รายวัน | |
| รูปแบบ | บรอดชีต | |
| เจ้าของ | เทลิกราฟมีเดียกรูป | |
| บรรณาธิการ | ||
| บรรณาธิการ | คริส เอฟวันส์ | |
| บุคคลสำคัญ | ||
| ภาษาที่ใช้ | อังกฤษ | |
| ก่อตั้งเมื่อ | 1855 | |
| ราคา | 0.90 ปอนด์สเตอร์ลิง (จันทร์-ศุกร์) 1.60 ปอนด์สเตอร์ลิง (เสาร์) | |
| ยอดพิมพ์/ ยอดจำหน่าย | 489,739 ฉบับ (รายวัน) 374,617 ฉบับ (วันอาทิตย์) | |
| เลขมาตรฐานสากลประจำหนังสือ (ISSN) | 0307-1235 | |
| นโยบายทางการเมือง | การเมืองกลางขวา, อนุรักษนิยม[1] | |
| สำนักงาน | 111 Buckingham Palace Road, London, SW1W 0DT | |
เดอะเดลีเทลิกราฟ (อังกฤษ: The Daily Telegraph) เป็นหนังสือพิมพ์บรอดชีตภาษาอังกฤษรายวันช่วงเช้าสัญชาติอังกฤษ ตีพิมพ์ในลอนดอนโดยเทลิกราฟมีเดียกรูป และจำหน่ายทั่วสหราชอาณาจักรและต่างประเทศ หนังสือพิมพ์ก่อตั้งโดยอาร์เธอร์ บี. สเล ในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1855 ในชื่อ เดอะเดลีเทลิกราฟและคูเรียร์ และตั้งแต่ ค.ศ. 2004 มา หนังสือพิมพ์เป็นของเดวิดและเฟรเดอริก บาร์คลีย์ หนังสือพิมพ์มียอดจำหน่ายรายวันอยู่ที่ 523,048 ฉบับในเดือนมีนาคม ค.ศ. 2014[2] ลดลงจาก 552,065 ฉบับในต้นปี ค.ศ. 2013[3] หากเปรียบเทียบกันแล้ว หนังสือพิมพ์ เดอะไทมส์ เคยมียอดจำหน่ายรายวันเฉลี่ยที่ 400,060 ฉบับ[3] ลดลงเป็น 394,448 ฉบับ[4]
เดอะเดลีเทลิกราฟ มีหนังสือพิมพ์พี่น้องชื่อ เดอะซันเดย์เทลิกราฟ เริ่มจำหน่ายใน ค.ศ. 1961 มียอดจำหน่ายที่ 418,670 ฉบับ ในเดือนมีนาคม ค.ศ. 2014[5] หนังสือพิมพ์ทั้งสองฉบับผลิตแยกกันด้วยบรรณาธิการคนละชุด[6] แต่มีการใช้เนื้อหาร่วมกัน บทความข่าวยังถูกตีพิมพ์ในเว็บไซต์ www.telegraph.co.uk ของเทลิกราฟมีเดียกรูป ภายใต้ชื่อ เดอะเทลิกราฟ
อ้างอิง[แก้]
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อbbc - ↑ "The Daily Telegraph - readership data". News Works. สืบค้นเมื่อ 12 April 2014.
- ↑ 3.0 3.1 "ABCs: National daily newspaper circulation February 2013". London: News Works. 8 March 2013. สืบค้นเมื่อ 12 April 2014.
- ↑ "The Times - readership data". News Works. สืบค้นเมื่อ 12 April 2014.
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อcircSunday - ↑ During 1989, the Daily and Sunday pepers were merged into a seven-day operation under Max Hastings's overall control, but then the editorship was split again.[ต้องการอ้างอิง]