เซ็กเธาว์
| เซ็กเธาว์ | |||||||
 ประติมากรรมรูปม้าเซ็กเธาว์ด้านหน้าศาลเจ้ากวนอูในเขตซั้มโสยโป่ว (深水埗) ฮ่องกง | |||||||
| อักษรจีนตัวเต็ม | 赤兔馬 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| อักษรจีนตัวย่อ | 赤兔马 | ||||||
| ความหมายตามตัวอักษร | ม้ากระต่ายแดง | ||||||
| |||||||
เซ็กเธาว์[1] มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า ชื่อทู่หม่า (จีน: 赤兔馬; พินอิน: chì tù mǎ; แปลตรงตัว "กระต่ายแดง") เป็นม้าที่มีชื่อเสียงซึ่งเป็นของขุนศึกลิโป้ (呂布 ลฺหวี่ ปู้) ในช่วงปลายยุคราชวงศ์ฮั่นตะวันออกของจีน
ในบันทึกประวัติศาสตร์
[แก้]เซ็กเธาว์ถูกกล่าวถึงในบทชีวประวัติลิโป้ในบันทึกประวัติศาสตร์สามก๊กจี่ (三國志 ซานกั๋วจื่อ) และโฮ่วฮั่นชู (後漢書) โดยถูกบรรยายว่าเป็นม้าที่มีกำลังมากและสามารถ "ควบข้ามเมือง โดดข้ามคู" ได้ ลิโป้ขี่ม้าตัวนี้เมื่อ ค.ศ. 193 ในช่วงยุทธการที่เสียงสัน (常山 ฉางชาน; อยู่บริเวณนครฉือเจียจวง มณฑลเหอเป่ย์ในปัจจุบัน) ขณะช่วยขุนศึกอ้วนเสี้ยว (袁紹 ยฺเหวียนเช่า) ในการเอาชนะเตียวเอี๋ยน (張燕 จาง เยี่ยน) ที่เป็นอริ[2][3]
เฉาหมานจฺว้าน (曹瞞傳) บันทึกว่าในช่วงเวลานั้นมีคำกล่าวถึงลิโป้และเซ็กเธาว์ว่า "ยอดคนลิโป้ ยอดม้าเซ็กเธาว์"[4]
ในนวนิยายสามก๊ก
[แก้]
เซ็กเธาว์มีบทบาทที่โดดเด่นยิ่งขึ้นในนวนิยายอิงประวัติศาสตร์ในคริสต์ศตวรรษที่ 14 เรื่อง สามก๊ก (三國演義 ซานกั๋วเหยี่ยนอี้) ซึ่งเล่าถึงเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์ก่อนและระหว่างยุคสามก๊ก เซ็กเธาว์เดิมเป็นม้าชั้นดีของขุนศึกตั๋งโต๊ะ (董卓 ต่ง จั๋ว) หลังตั๋งโต๊ะฟังข้อเสนอของที่ปรึกษาลิซก (李肅 หลี่ ซู่) จึงตัดสินใจมอบหมายลิซกให้นำเซ็กเธาว์ไปมอบเป็นของกำนัลให้ลิโป้และชักชวนลิโป้ให้ทรยศเต๊งหงวน (丁原 ติง ยฺเหวียน) ที่เป็นบิดาบุญธรรมและแปรพักตร์มาเข้าด้วยตั๋งโต๊ะ ลิโป้ยินดีมากที่ได้รับเซ็กเธาว์ จากนั้นจึงสังหารเต๊งหงวนตามการโน้มน้าวของลิซกและแปรพักตร์ไปเข้าด้วยตั๋งโต๊ะ ลิโป้สาบานจะภักดีต่อตั๋งโต๊ะและนับถือตั๋งโต๊ะเป็นบิดาบุญธรรมคนใหม่
นวนิยายสามก๊กบรรยายลักษณะของเซ็กเธาว์ไว้ดังนี้:
"[...] ชื่อ 'เซ็กเธาว์' สามารถวิ่งได้วันละพันลี้ (里 หลี่) [...] ข้ามน้ำขึ้นเขาได้ราวกับวิ่งบนที่ราบ [...] ตัวสีแดงดั่งถ่านติดไฟ ไม่มีขนสีอื่นแซม จากหัวถึงหางวัดได้หนึ่งจ้าง (丈) จากกีบเท้าถึงหัววัดได้แปดฉื่อ (尺) เสียงร้องดังก้องราวกับทะยานขึ้นฟ้าดำลงทะเล"[5][a]
หลังการล่มจมและการเสียชีวิตของลิโป้ในยุทธการที่แห้ฝือ (下邳 เซี่ยพี) เซ็กเธาว์ได้มาเป็นของขุนศึกโจโฉ (曹操 เฉา เชา) ภายหลังโจโฉมอบเซ็กเธาว์ให้กับกวนอู (關羽 กวาน ยฺหวี่) เพื่อซื้อใจกวนอูให้เข้าร่วมกับตน[7] หลังกวนอูเสียชีวิต ม้าต๋ง (馬忠 หม่า จง) นำเซ็กเธาว์ไปมอบให้ซุนกวน (孫權 ซุน เฉฺวัยน) ผู้เป็นนาย ซุนกวนมอบเซ็กเธาว์เป็นของกำนัลให้ม้าต๋ง เซ็กเธาว์ไม่ยอมกินอาหารเป็นเวลาหลายวันและตายไปในที่สุด[8]
หมายเหตุ
[แก้]- ↑ ความในสามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ที่เทียบเท่ากันมีความว่า:
"[...] ม้าซึ่งชื่อว่าเซ็กเธาว์อันมีกำลังเดิรทางได้วันละหมื่นเส้น [...] มีฝีเท้าเดิรทางได้วันละหมื่นเส้น ถ้าขึ้นเขาแลข้ามน้ำก็เหมือนกับเดิรที่ราบ [...] ตัวสีแดงดั่งถ่านติดไฟ เห็นขนนั้นแดงดังถ่านเพลิงทั่วทั้งตัวมิได้มีสีใดแกม สูงสี่ศอกเศษ ได้ลักษณเปนม้าศึก เข้มแข็งกล้าหาญ"[6]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ ("ลิซกจึงตอบว่าขอให้ท่านจัดทรัพย์สิ่งของอันดี กับม้าซึ่งชื่อว่าเซ็กเธาว์อันมีกำลังเดิรทางได้วันละหมื่นเส้นมาเถิด ข้าพเจ้าจะเอาไปให้ลิโป้ แล้วจะเกลี้ยกล่อมให้ลิโป้มาอยู่กับท่านจงได้") "สามก๊ก ตอนที่ ๓". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ July 25, 2025.
- ↑ (北詣袁紹，紹與布擊張燕於常山。燕精兵萬餘，騎數千。布有良馬曰赤兎。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 7.
- ↑ (布常御良馬，號曰赤菟，能馳城飛塹， ...) โฮ่วฮั่นชู เล่มที่ 75.
- ↑ (曹瞞傳曰：「時人語曰：『人中有呂布，馬中有赤菟。』」) อรรถาธิบายจากเฉาหมานจฺว้านในสามก๊กจี่ เล่มที่7.
- ↑ (肅曰：「某聞主公有名馬一匹，號曰『赤兔』，日行千里。 ... 肅曰：「 ... 有良馬一匹，日行千里，渡水登山，如履平地，名曰『赤兔』：特獻與賢弟，以助虎威。」布便令牽過來看。果然那馬渾身上下，火炭般赤，無半根雜毛；從頭至尾，長一丈；從蹄至項，高八尺；嘶喊咆哮，有騰空入海之狀。) สามก๊ก ตอนที่ 3.
- ↑ "สามก๊ก ตอนที่ ๓". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ July 25, 2025.
- ↑ (操令左右備一馬來。須臾牽至。那馬身如火炭，狀甚雄偉。操指曰：「公識此馬否？」公曰：「莫非呂布所騎赤馬乎？」操曰：「然也。」遂並鞍轡送與關公。) สามก๊ก ตอนที่ 25.
- ↑ (關公既歿，坐下赤兔馬被馬忠所獲，獻與孫權。權即賜馬忠騎坐。其馬數日不食草料而死。) สามก๊ก ตอนที่ 77.
บรรณานุกรม
[แก้]
- ตันซิ่ว (คริสต์ศตวรรษที่ 3). สามก๊กจี่ (ซานกั๋วจื้อ).
- เผย์ ซงจือ (คริสต์ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายสามก๊กจี่ (ซานกั๋วจื้อจู้).
- ฟ่าน เย่ (คริสต์ศตวรรษที่ 5). โฮ่วฮั่นชู.
- ล่อกวนตง (คริสต์ศตวรรษที่ 14). สามก๊ก (ซานกั๋วเหยี่ยนอี้).