ข้ามไปเนื้อหา

เซียร์เกย์ โปรโคเฟียฟ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เซียร์เกย์ โปรโคเฟียฟ
โปรโคเฟียฟในปี 1918
ข้อมูลพื้นฐาน
ชื่อเกิดเซียร์เกย์ เซียร์เกเยวิช โปรโคเฟียฟ
เกิด27 เมษายน ค.ศ. 1891
ที่เกิดจังหวัดดันเน็ตสกายา จักรวรรดิรัสเซีย
(ปัจจุบันอยู่ในยูเครน)
อาชีพคีตกวี, นักเปียโน, วาทยากร
เครื่องดนตรีเปียโน

เซียร์เกย์ เซียร์เกเยวิช โปรโคเฟียฟ (รัสเซีย: Серге́й Серге́евич Проко́фьев) เป็นคีตกวี นักเปียโน และวาทยกรชาวโซเวียตรัสเซีย ได้รับการยอมรับจากการประพันธ์บทเพลงชิ้นเอกหลากหลายแนวเพลง เขาได้รับการนับถือเป็นหนึ่งในคีตกวีหลักของคริสต์ศตวรรษที่ 20 บทเพลงของเขามีตั้งแต่เพลงมาร์ชที่แพร่หลายอย่าง The Love for Three Oranges, ชุดเพลง Lieutenant Kijé และเพลงบัลเลต์ Romeo and Juliet

โปรโคเฟียฟเกิดที่เมืองซอนโชวคา จังหวัดดันเน็ตสกายา จักรวรรดิรัสเซีย[1] (ปัจจุบันอยู่ในประเทศยูเครน) มีบิดาเป็นนักพืชศาสตร์ ก่อนที่โปรโคเฟียฟจะเกิด มารดาเขาสูญเสียลูกสาวไปสองคน ทำให้นางไปเรียนเปียโนเป็นเวลาสองเดือนในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กเพื่อหวังใช้บำบัดจิตใจ[2] ทุกเย็นเด็กชายจะได้ยินมารดาฝึกซ้อมเปียโน โดยส่วนมากมักเป็นเพลงของชอแป็งและเบทโฮเฟิน และทำให้เขากลายเป็นเด็กที่มีพรสวรรค์ด้านดนตรีเกินวัย

โปรโคเฟียฟเข้าเรียนที่โรงเรียนดนตรีเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กในปี ค.ศ. 1904[3] ด้วยความที่โปรโคเฟียฟมีอายุน้อยกว่าเพื่อนทั้งหมดในชั้นอยู่หลายปีและมีพรสวรรค์ล้ำหน้าคนอื่น ทำให้เขาถูกมองเป็นนักเรียนที่ผิดแปลกและอวดดี ภายหลังจบการศึกษา เขามีชื่อกระฉ่อนในฐานะนักประพันธ์-นักเปียโนนอกแถว สร้างชุดผลงานรุนแรงไม่รื่นหูจนมีชื่อกระฉ่อนในทางลบ ซึ่งรวมถึงเปียโนคอนแชร์โตสองชุดแรกของเขา จนกระทั่งในปี ค.ศ. 1915 โปรโคเฟียฟก็ทำลายกรอบของนักเปียโน-นักประพันธ์ทั่วไปด้วยชุดเพลงออเครสตรา Scythian Suite ซึ่งเรียบเรียงจากบทเพลงที่เดิมแต่งขึ้นสำหรับบัลเลต์ที่อำนวยการโดยเซียร์เกย์ ดีแอกีเลฟ (Sergei Diaghilev) ดีแอกีเลฟรับเอาสามบทเพลงบัลเลต์ของโปรโคเฟียฟไปประกอบการสอนแสดง ทำให้เกิดแรงกระเพื่อมในหมู่นักวิจารณ์และเพื่อนร่วมวงการบัลเลต์

แม้โปรโคเฟียฟจะมีชื่อเสียงจากการแต่งเพลงบัลเลต์ แต่เขาดูจะมีความสนใจในศาสตร์โอเปร่าเป็นอันดับหนึ่ง เขาประพันธ์เพลงสำหรับโอเปร่าไว้หลายชิ้น เช่น The Gambler และ The Fiery Angel บทเพลงโอเปร่าของโปรโคเฟียฟที่ประสบความสำเร็จที่สุดคือ The Love for Three Oranges

ภายหลังการปฏิวัติรัสเซียในปี ค.ศ. 1917 โปรโคเฟียฟได้อพยพออกจากรัสเซียและไปพำนักในสหรัฐ และต่อมาในเยอรมนี และกรุงปารีส โดยประกอบอาชีพในฐานะคีตกวี, นักเปียโน และวาทยกร ในช่วงนี้เอง เขาสมรสกับนักร้องสาวชาวสเปน การ์โลลีนา โกดีนา และมีลูกชายด้วยกันสองคน ภาวะเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่ในปี ค.ศ. 1929 ได้บั่นทอนโอกาสและความก้าวหน้าของโปรโคเฟียฟในอเมริกาและยุโรปตะวันตก นักดนตรีแถวหน้าอย่างเขายังประสบความยากลำบากในการออกตระเวนทัวร์คอนเสิร์ต ในที่สุดเขาและครอบครัวก็อพยพมายังโซเวียตรัสเซียในปี ค.ศ. 1936 และได้รับความสำเร็จที่นั่นอยู่บ้าง

โปรโคเฟียฟเสียชีวิตในวัย 61 ปีเมื่อวันที่ 5 มีนาคม ค.ศ. 1953 ที่กรุงมอสโก วันเดียวกับการอสัญกรรมของโจเซฟ สตาลิน งานศพของเขามีผู้ร่วมงานราวสามสิบคน หนึ่งในนั้นคือดมีตรี ชอสตโกวิช ทั้งที่ทั้งสองเข้ากันไม่ค่อยได้ในช่วงที่โปรโคเฟียฟยังมีชีวิตอยู่

ผลงาน

[แก้]

ผลงานสำคัญของเซียร์เกย์ โปรโคเฟียฟ (เรียงตามลำดับตัวอักษร):

  • Piano Concerto No. 1 in D♭ major, Op. 10
  • Toccata in D minor, Op. 11, สำหรับเปียโน
  • Piano Sonata No. 2 in D minor, Op. 14
  • Piano Concerto No. 2 in G minor, Op. 16
  • Sarcasms, Op. 17, for piano
  • Violin Concerto No. 1 in D major, Op. 19
  • Scythian Suite, Op. 20, เพลงชุดสำหรับวงออร์เคสตรา
  • Chout, Op. 21, บัลเลต์หกฉาก
  • Visions fugitives, Op. 22, set of twenty piano pieces
  • The Gambler, Op. 24, โอเปร่าสี่ฉาก
  • Symphony No. 1 in D major Classical, Op. 25
  • Piano Concerto No. 3 in C major, Op. 26
  • Tales of an Old Grandmother, Op. 31, เปียโนสี่ท่อน
  • The Love for Three Oranges, Op. 33, โอเปร่าสี่ฉาก
  • Overture on Hebrew Themes, Op. 34, for clarinet and piano quintet
  • Quintet, Op. 39, for oboe, clarinet, violin, viola, and double-bass
  • The Fiery Angel, Op. 37, โอเปร่าห้าฉาก
  • Symphony No. 2 in D minor, Op. 40
  • Le pas d'acier, Op. 41, บัลเลต์สองฉาก
  • Divertimento, Op. 43
  • Symphony No. 3 in C minor, Op. 44
  • The Prodigal Son, Op. 46, ballet in three scenes
  • Symphony No. 4 in C major, Op. 47 (revised as Op. 112)
  • Sinfonietta, Op. 5/48
  • Four Portraits from The Gambler, Op. 49
  • String Quartet No. 1 in B minor, Op. 50
  • Symphonic Song, Op. 57
  • Lieutenant Kije, Op. 60, เพลงชุดสำหรับวงออร์เคสตรา หนึ่งในนั้นมีเพลง Troika
  • Violin Concerto No. 2 in G minor, Op. 63
  • Romeo and Juliet, Op. 64, บัลเลต์สี่ฉาก หนึ่งในนั้นคือ "Dance of the Knights"
  • Peter and the Wolf, Op. 67, a children's tale for narrator and orchestra
  • Alexander Nevsky, Op. 78, cantata for mezzo-soprano, chorus, and orchestra
  • Violin Sonata No. 1 in F minor, Op. 80
  • The Three War Sonatas:
    • Piano Sonata No. 6 in A major, Op. 82
    • Piano Sonata No. 7 in B♭ major, Op. 83
    • Piano Sonata No. 8 in B♭ major, Op. 84
  • Betrothal in a Monastery, Op. 86, โอเปร่า
  • Cinderella, Op. 87, บัลเลต์สามฉาก
  • War and Peace, Op. 91, โอเปร่าสิบสามฉาก
  • String Quartet No. 2 in F major, Op. 92
  • Flute Sonata in D, Op. 94 (ต่อมาถูกเรียบเรียงใหม่เป็น Violin Sonata No. 2, Op. 94a)
  • Symphony No. 5 in B♭ major, Op. 100
  • Piano Sonata No. 9 in C major, Op. 103
  • Symphony No. 6 in E♭ minor, Op. 111
  • Ivan the Terrible, Op. 116, เพลงสำหรับภาพยนต์ Ivan the Terrible (1944)
  • The Tale of the Stone Flower, Op. 118, บัลเลต์สองฉาก
  • Symphony-Concerto สำหรับเชลโลและวงออร์เคสตราในบันไดเสียง E minor, Op. 125
  • Symphony No. 7 in C♯ minor, Op. 131

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ Prokofiev 1979, pp. 8, 10; Nestyev 1961, p. 1; and Nice 2003, p. 6
  2. ↑ "Prokofiev". Ballet Met. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 พฤศจิกายน 2013. สืบค้นเมื่อ 23 มีนาคม 2014.
  3. ↑ Nice 2003, p. 22
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เซียร์เกย์_โปรโคเฟียฟ&oldid=12490785"