เซิน หง็อก มิญ
เซิน หง็อก มิญ | |
|---|---|
| ประธานคณะกรรมการปลดปล่อยประชาชนเขมร | |
| ดำรงตำแหน่ง พ.ศ. 2495 – ? | |
| ประธานาธิบดีรัฐบาลฝ่ายต่อต้านแห่งกัมพูชา | |
| ดำรงตำแหน่ง พ.ศ. 2493 – เมื่อกัมพูชาได้รับเอกราช | |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | พ.ศ. 2463 จังหวัดจ่าวิญ ประเทศเวียดนาม |
| เสียชีวิต | 22 ธันวาคม พ.ศ. 2515 (อายุประมาณ 51-52 ปี) ปักกิ่ง ประเทศจีน |
| พรรคการเมือง | พรรคคอมมิวนิสต์กัมพูชา |
เซิน หง็อก มิญ (เวียดนาม: Sơn Ngọc Minh, เขมร: សឺង ង៉ុកមិញ) หรือ อาจารย์เมียน (เขมร: អាចារ្យមាន) เกิดเมื่อ พ.ศ. 2463 ที่จังหวัดจ่าวิญ ประเทศเวียดนาม[1] บิดาของเขาเป็นชาวเขมร ส่วนมารดาเป็นชาวเวียดนาม[2] ได้บวชเป็นพระภิกษุจนได้เป็นครูสอนภาษาบาลี ก่อนจะลาสึกไปเข้าร่วมกับพรรคคอมมิวนิสต์กัมพูชา ได้เป็นประธานคณะกรรมการปลดปล่อยประชาชนเขมรที่พระตะบอง ชื่อของเขาตั้งขึ้นเพื่อระลึกถึงเซิน หง็อก ถั่ญ ที่ขณะนั้นยังลี้ภัยอยู่ในฝรั่งเศส ส่วนชื่อภาษาเวียดนามของเขาที่เรียกกันในหมู่เพื่อนชาวเวียดนามคือ ฝั่ม วัน ฮว้า (Phạm Văn Hứa)[3]
เซินเป็นผู้นำคนแรกของเขมรอิสระฝ่ายซ้ายและจัดตั้งสมาคมเขมรอิสระ เขาได้ประกาศเอกราชของกัมพูชาเมื่อ พ.ศ. 2493 โดยถือว่าฝ่ายของเขาสามารถควบคุมพื้นที่ได้หนึ่งในสามของทั้งประเทศ[4] และก่อตั้งพรรคปฏิวัติประชาชนเขมรซึ่งต่อมาคือพรรคคอมมิวนิสต์กัมพูชาร่วมกับตู สามุตเมื่อ พ.ศ. 2494 งอกมิญมีบทบาทในพรรคดดยได้รับการสนับสนุนจากเวียดนามเหนือจนถึง พ.ศ. 2515 เมื่อเขาป่วยด้วยโรคความดันโลหิตสูง และเอียง ซารีแนะนำให้เขาไปรักษาตัวที่ปักกิ่ง ในที่สุด เขาเสียชีวิตลงเมื่อ 22 ธันวาคม พ.ศ. 2515[5] หลังจากนั้น อิทธิพลของเวียดนามเหนือต่อพรรคคอมมิวนิสต์กัมพูชาจึงสิ้นสุดลง
อ้างอิง
[แก้]- Dommen, Arthur J.; The Indochinese Experience of the French and the Americans: Nationalism and Communism in Cambodia, Laos, and Vietnam, Indiana University Press, 2001, ISBN 0-253-33854-9
- Tyner, James A.; The Killing of Cambodia: Geography, Genocide and the Unmaking of Space, Ashgate Publishing, Ltd., 2008