ข้ามไปเนื้อหา

เซอิด บิน ฮุซัยน์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เซอิด บิน ฮุซัยน์
ผู้พิทักษ์พระราชบัลลังก์อิรัก และ ซีเรีย
ดำรงพระยศ14 กรกฎาคม พ.ศ. 2501 – 18 ตุลาคม พ.ศ. 2513
(12 ปี 96 วัน)
ก่อนหน้าพระเจ้าฟัยศ็อลที่ 2 แห่งอิรัก
ถัดไปราอัด บิน เซอิด
ประสูติ28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2441
จักรวรรดิออตโตมัน
สิ้นพระชนม์18 ตุลาคม พ.ศ. 2513 (72 ปี)
ปารีส
พระชายาเจ้าหญิงฟาห์เรลนิสซา เซอิด
(พ.ศ. 2476 - พ.ศ. 2513)
พระบุตรราอัด บิน เซอิด
ราชวงศ์ราชวงศ์ฮัชไมต์
พระบิดาชะรีฟ ฮูไซน์ อิบนิ อาลี
พระมารดาอาดิลา คานุม

เซอิด บิน ฮุซัยน์ หรือ เจ้าชายเซอิด บิน ฮุซัยน์ (อาหรับ : زيد بن الحسين;) ประสูติเมื่อวันที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2441 เป็นพระราชโอรสพระองค์เล็กใน ชะรีฟ ฮูไซน์ อิบนิ อาลี กับ อาดิลา คานุม ผู้เป็นกษัตริย์และพระราชินีแห่งฮิญาซ เป็นพระอนุชาต่างพระราชมารดาใน สมเด็จพระเจ้าอาลี บิน ฮุซัยน์แห่งฮิญาซ , สมเด็จพระเจ้าอับดุลลอฮ์ที่ 1 แห่งจอร์แดน กับ พระเจ้าฟัยศ็อลที่ 1 แห่งอิรัก พระองค์ดำรงพระฐานะเป็น ผู้พิทักษ์พระราชบัลลังก์ อิรัก และ ซีเรีย ภายหลังการสวรรคตลงของ พระเจ้าฟัยศ็อลที่ 1 พระเชษฐาธิราช ด้านการศึกษา ทรงได้รับการศึกษาที่โรงเรียนมัธยมกาลาตาซารายในสตัมบูล (อิสตันบูล) วิทยาลัยคอนสแตนติโนเปิล และวิทยาลัยบอลลิออลในอ็อกซ์ฟอร์ด

การทรงงาน

[แก้]

ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2459 - พ.ศ. 2462 พระองค์ทรงดำรงตำแหน่งเป็นผู้บัญชาการกองทัพอาหรับภาคเหนือ ในปี พ.ศ. 2458 ที. อี. ลอว์เรนซ์ เสนอพระนามพระองค์ให้ดำรงพระอิสริยยศเป็นกษัตริย์ของซีเรียตะวันตกเฉียงเหนือ การที่ฝรั่งเศส เข้ามีอำนาจในการทหาร ส่งผลให้ทรงถูกมอบหมายให้ไปประจำการในกองทหารม้าอิรักในปี พ.ศ. 2466 และทรงได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นพันเอก นอกจากนี้ ยังทรงเป็นเอกอัครราชทูตอิรักประจำกรุงเบอร์ลินและอังการา ในช่วงปี พ.ศ. 2473 และกรุงลอนดอนในช่วงปี พ.ศ. 2493 อีกด้วย

พระประมุขแห่งอิงรัก (เพียงในพระนาม)

[แก้]

เมื่อวันที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2501 พระองค์ขึ้นเป็นประมุขแห่งราชวงศ์อิรัก หลังจากการลอบสังหารเครือสายพระโลหิตใน พระเจ้าฟัยศ็อลที่ 2 แห่งอิรัก ที่กระทำโดยนายพลมูฮัมหมัด นาจิบ อัล-รูบาอี ซึ่งประกาศให้อิรักเป็นสาธารณรัฐ ซึ่งครอบครัวของพระองค์ยังคงประทับอยู่ในลอนดอน พระองค์ดำรงพระชนม์ชีพมาถึง 72 ปี จวบสิ้นพระชนม์ลงเมื่อวันที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2513 ทำให้พระโอรสเพียงพระองค์เดียวของพระองค์ คือ ราอัด บิน เซอิด ดำรงตำแหน่ง ผู้พิทักษ์พระราชบัลลังก์อิรักและ ซีเรีย

อ้างอิง

[แก้]
  • "Lawrence's Mid-East map, as displayed at Imperial War Museum, London". BBC News. 2005-10-11. Archived from the original on 2021-05-06. Retrieved 2017-11-24.
  • Kamal Salibi (15 December 1998). The Modern History of Jordan. I.B.Tauris. ISBN 9781860643316. Retrieved 7 February 2018.
  • "Family tree". alhussein.gov. 1 January 2014. Retrieved 8 February 2018.