เจ้าหญิงเมียะพะยากะเล
| เจ้าหญิงเมียะพะยากะเล | |
|---|---|
 | |
| เจ้าหญิงแห่งพม่า | |
| ประสูติ | 25 เมษายน พ.ศ. 2430 รัตนคิริ บริติชราช |
| สิ้นพระชนม์ | 3 มีนาคม พ.ศ. 2479 (48 ปี) มะละแหม่ง พม่าของสหราชอาณาจักร |
| พระสวามี | โก โก ไนง์ (2463–2479) |
| พระบุตร | 6 คน |
| ราชวงศ์ | โก้นบอง |
| พระบิดา | พระเจ้าสีป่อ |
| พระมารดา | พระนางศุภยาลัต |
เจ้าหญิงเมียะพะยากะเล (พม่า: မြတ်ဖုရားကလေး; 25 เมษายน พ.ศ. 2430 – 3 มีนาคม พ.ศ. 2479) เป็นพระราชธิดาพระองค์เล็กในพระเจ้าสีป่อกับพระนางศุภยาลัต พระมหากษัตริย์และสมเด็จพระราชินีองค์สุดท้ายของพม่า[1]
พระประวัติ[แก้]
พระองค์ได้รับสมญาจากสหราชอาณาจักรว่า "เจ้าหญิงขบถ" เพราะทรงเขียนแถลงการณ์ทวงคืนอาณาจักรของพระราชบิดารวมทั้งอัญมณีและเครื่องประดับประจำราชวงศ์คืน หลังพม่าถูกผนวกเข้าเป็นอาณานิคมของสหราชอาณาจักร[2][3] เดิมพระองค์ประทับที่เมืองรัตนคิริ บริติชราชในปี พ.ศ. 2458 แต่ภายหลังพระองค์ถูกสั่งให้ย้ายไปประทับ ณ เมืองมะละแหม่งในพม่าภายใต้การปกครองของสหราชอาณาจักรเมื่อปี พ.ศ. 2475
เจ้าหญิงเมียะพะยากะเลเสกสมรสกับโก โก ไนง์ อดีตภิกษุในร่างกุ้งเมื่อวันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2463 มีพระโอรส-ธิดาหกคน ได้แก่[1]
- ต่อพะยาจี หรือ จอร์จ (6 พฤษภาคม พ.ศ. 2465 – 12 เมษายน พ.ศ. 2491) สมรสกับภริยาชื่อซูซาน มีบุตรสองคน
- ไท้ซูพะยาจี หรือ เทสซี (5 เมษายน พ.ศ. 2466 - 31 ธันวาคม 2564 ) สมรสกับหม่องหม่องขิ่น มีบุตรสามคน
- ต่อพะยา หรือ เอ็ดเวิร์ด (22 มีนาคม พ.ศ. 2467 - 12 มกราคม พ.ศ. 2562) สมรสกับจีพะยาหรือริตา มีบุตรหกคน
- ต่อพะยาแหง่ หรือ เทอเรนซ์ (17 กรกฎาคม พ.ศ. 2468 – 21 เมษายน พ.ศ. 2538) สมรสและหย่ากับมะขิ่นซุ แล้วสมรสอีกครั้งกับมะขิ่นส่อ มีบุตรสี่คน
- ต่อพะยากะเล หรือ เฟรเดอริก (30 กรกฎาคม พ.ศ. 2469 – 16 มิถุนายน พ.ศ. 2549) สมรสกับขิ่นแหม่ มีบุตรหนึ่งคน
- ไท้ซูพะยาทเว หรือ มาร์กาเรต (20 สิงหาคม พ.ศ. 2470 – 18 มิถุนายน พ.ศ. 2546) สมรสกับริชาร์ด (บุตรของต่อพะยา) มีบุตรหนึ่งคน
พระองค์สิ้นพระชนม์เมื่อวันที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2479 ณ พระตำหนักบนถนนแคนตันเมนต์ เมืองมะละแหม่ง[1]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 "The Konbaung Dynasty (part 19)". Royal Ark. สืบค้นเมื่อ 2012-02-15.
- ↑ Slow, Oliver. "Bringing home the king". Frontier Myanmar (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2017-07-06.
- ↑ Times, The Myanmar. "In memory of Taw Paya Galay, a prince of a man". The Myanmar Times (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2017-07-06.
 | บทความพระมหากษัตริย์ ราชวงศ์ และพระบรมวงศานุวงศ์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล ดูเพิ่มที่โครงการวิกิพระมหากษัตริย์ |